Waarom is dit middel niet bekend?

Hoewel MMS in Afrika in meerdere klinieken inmiddels wetenschappelijk onderzocht werd, in het bijzonder ter behandeling van malaria en Aids, is nog aanzienlijk meer wetenschappelijk onderzoek en internationale studie nodig teneinde het middel bij wereldgezondheidsorganisaties en andere medische organisaties te kunnen aanbevelen en wellicht nog betere gebruiksmethoden te kunnen ontwikkelen.

Jim Humble heeft zich jaren geleden reeds tot Bill Gates gewend, die met zijn stichting verscheidene programma’s ter behandeling van Aids en andere ziektes met name in Afrika ondersteund, doch de 75.000 tot dusver met succes behandelde gevallen werden door Bill Gates niet als bewijs van de effectiviteit van de stof beschouwd, omdat er nog geen zogenaamde dubbele of driedubbele klinische studie in grotere gerenommeerde klinieken heeft plaatsgevonden. Hij deelde Jim Humble telefonisch mee dat zijn organisatie pas iets kan doen als zulke studieresultaten daadwerkelijk voorhanden zijn.

De Amerikaanse gezondheidsinstantie FDA deelde Jim Humble mee dat het middel MMS als therapiemiddel bij ziektes zoals bijvoorbeeld malaria pas erkend wordt wanneer genoegzaam wetenschappelijke testen en laboratoriumanalyses hebben plaatsgevonden. De financiële middelen die hiermee gemoeid zijn bedragen meer dan 50 miljoen US Dollar; kosten die een farmaciebedrijf makkelijk kan dragen, maar die voor een privé-persoon zoals Jim Humble wel erg hoog zijn.

De grote farmacieconcerns zijn echter niet erg gemotiveerd om onderzoek te doen omdat het middel MMS niet gepatenteerd kan worden en er daardoor ook wereldwijd geen geld mee verdiend kan worden. Voordat Jim Humble naar Kenia en Oeganda ging, heeft hij geprobeerd met internationale gezondheidsorganisaties contact op te nemen. Hierdoor ontstond een briefwisseling, aangezien de betrokken autoriteiten begrijpelijkerwijs niet de indruk wilden wekken dat zij Humble’s ervaringen niet serieus namen. Uiteindelijk zonden zij hem een overeenkomst waardoor hij aan de testprogramma’s ter behandeling van malaria kon meewerken. Humble ondertekende deze overeenkomst en zond deze samen met een fles MMS met gebruiksaanwijzing retour. Anderhalf jaar later ontving hij bericht terug: het middel was in een speciaal laboratorium getest. Een arts had met het middel getest op muizen, maar naar zijn mening werkte het middel volstrekt niet. Jammer genoeg was Humble niet zelf bij de laboratoriumtests aanwezig en kon daardoor ook niet controleren wat de arts eventueel fout had gedaan. Toentertijd waren reeds ongeveer 35.000 Afrikaanse patiënten met succes met MMS behandeld, maar kennelijk kon het middel volgens de specialisten van de wereldgezondheidsorganisatie een zieke testmuis niet beter maken. Uit nadere correspondentie met de wereldgezondheidsorganisatie bleek dat de betrokken arts in het geheel niet op de hoogte was van de chemische samenstelling van MMS en hij wenste, om welke reden dan ook, niet nader geïnformeerd te worden.