Zweedse Kruiden

Zweedse kruiden is een mengsel dat door Maria Treben is beschreven in haar inmiddels beroemde boek: Gezondheid uit de apotheek van God.
Dit recept werd na het overlijden van de beroemde Zweedse arts Dr. Samst bij zijn notities gevonden.
Dr. Samst, die een beroemd medisch specialist was, stierf tijdens een ongeluk bij het paardrijden op 104 jarige leeftijd

.Column van Jac Zitman in de Zuid-Friesland

Zweedse Kruiden

Het kruiden mengsel is in de juiste samenstelling per 60 g. verpakt. Deze kruiden worden in één liter jenever gedaan, bv in een grote weckfles. Dit mengsel laat men 14 dagen op huiskamer temperatuur trekken en moet men dagelijks schudden. Dit elixer kan, koel en donker, jaren bewaard worden, waar door de geneeskracht alleen maar toe neemt.

Gebruik aanwijzing

Volgens "Het Oude Handschrift" neemt men 's morgens en 's avonds steeds een theelepel van de druppels die verdund zijn, om tegen alle ziektes gewapend te zijn. Dat wil dus zeggen: één theelepel Zweedse kruiden op een glas Spa blauw. Bij onpasselijkheid van allerlei aard mag men 3 theelepels verdund innemen.

Ofwel steeds een eetlepel verdund samen met 1/8 liter kruidenthee innemen en wel een half uur vóór en een half uur ná iedere maaltijd.

In plaats van kruidenthee kan men ook groene thee nemen.

Kompressen met Zweedse kruiden

Al naargelang de grootte van de te behandelen plaats, neemt men een groot of een klein stuk watten of celstof, maakt die met de druppels vochtig en legt dat dan op het zieke lichaamsdeel, dat van te voren met goudsbloemzalf is ingewreven. Daarover komt dan een stuk plastic, zodat de kledingstukken niet vies kunnen worden. Dan doet men er nog een doek of verband omheen.

Deze omslag of kompres laat men twee tot vier uur inwerken (dat is afhankelijk van de ziekte). Als de patiënt het kan verdragen, kan dit kompres ook de hele nacht blijven zitten. Als alles weer afgenomen is, moet de huid ingepoederd worden. Bij gevoelige patiënten kunnen huidreacties ontstaan; dan de kompres korter gebruiken of misschien zelfs een tijdje helemaal niet gebruiken. Personen die allergisch zijn, kunnen het beste een doek in plaats van plastic nemen. Niet vergeten de huid in te vetten! Indien een huidreactie ontstaat dan met goudsbloemzalf inwrijven.

Welke kruiden zijn verwerkt tot Zweeds Kruidenbitter?

Het kruidenbitter van Maria Treben bestaat uit een hele reeks kruiden:
10 gr. Aloë
5 gr. Myrre
0,2 gr. Saffraan
10 gr. Senneblaadjes
10 gr. Chinese, natuurlijke Kamfer
10 gr. Rabarberwortel
10 gr. Zitterwortel
10 gr. Manna
10 gr. Venitiaanse Theriak
5 gr. Zilverdistelwortel
10 gr. Engelwortel (Angelica archangelica en Angelica silvestris)

Je kan een deel van deze kruiden zelf verzamelen, maar let heel goed op dat je de juiste kruiden plukt. Soms lijken de kruiden sterk op elkaar. Engelwortel bijvoorbeeld lijkt erg op de zeer giftige waterscheerling.
Koop de kruidensamenstelling bij de apotheker of in een natuurwinkel als je zeker wilt zijn.

Hoe ga je tewerk om zelf het kruidenbitter te maken?

Giet over de bovenvermelde mengeling 1 1/2 l graanjenever van 38 procent tot 40 procent. Jenever met een lager alcoholgehalte kan niet alle stoffen uit de kruiden opnemen.
Laat alles 14 dagen, op een zonnige plek, staan en schud er elke dag eens mee. Zeef het bitter, schud ermee en doe het in kleine flesjes. Als je het bitter wilt gebruiken, schud dan ook eerst even met het flesje. Je kan ook een gedeelte jenever, dat je niet dadelijk gebruikt, op de kruiden laten staan. Hoe langer de Zweedse kruiden staan, hoe sterker de geneeskracht. Ook al zijn de kruiden uit de jenever gezeefd.
In de handel is overigens kant-en-klaar Zweeds Kruidenbitter te koop.

Hoe moet je kruidenbitter gebruiken?

Inwendig
Doe drie theelepels kruidenbittertinctuur in een kop kruidenthee van bijv. rozenbottel, linde, brandnetel, sint-janskruid of een ander kruid. Overgiet telkens 1 theelepel van deze kruiden met 1 kop kokend water en laat niet langer dan 5 minuten trekken.
Je kan de kruidenthee ook vervangen door een gewoon glas water, waarin je dan je kruidenbitter giet. Het is de bedoeling dat je deze drank een uur voor- en een half uur na elke maaltijd inneemt. Echt lekker smaken doet het goedje niet. Volgens Maria Treben ben je op die manier preventief gewapend tegen allerlei ziektes.

Attentie:
Gebruik geen Zweeds kruidenbitter als je last hebt van diarree. Die zou nog toenemen.

Uitwendig
Je kan dit kruidenbitter ook uitwendig gebruiken. Vergeet dan niet je huid te beschermen. Zeker als je een zeer droge huid hebt. De alcohol in de tinctuur kan je vel rood maken en doen samentrekken.
Wrijf daarom eerst een laagje goudsbloem- of uierzalf op de pijnlijke plek. Neem een watje en doe de druppels erop. Plak een stukje hechtpleister over het watje. Vervang drie keer per dag. Vergeet niet je dokter te raadplegen als het om een ernstige aandoening gaat.

Hoe werkt het Zweeds kruidenbitter?

Zweeds kruidenbitter werkt bloedzuiverend en ontslakkend. Je ruimt er alle winterafval in je lichaam mee op. Op die manier voorkom je allerlei kwalen.
Een kuur met Zweeds Kruidenbitter kan uitputting, lusteloosheid en vermoeidheid sterk verminderen.
Zweedse kruiden hebben ook al goede diensten bewezen voor zieke dieren..

Tips:
De kruidenmengeling doet de jenever donkerbruin kleuren. Het kruidenbitter maakt dan ook vlekken op je kleren die zelfs Tante Kaat, met haar gouden raad in de meeste gevallen niet weg krijgt. Doe daarom over het watje een stuk plasticfolie en doe daar overheen de windel of een doek om zeker te spelen.

Wat kan je nog doen met Zweeds kruidenbitter?

Je kan ook een Zweedskruidenaperitief: maken:

Een glas sinaasappelsap met 2 theelepels Zweeds bitter, smaakt als Campari.
Helpt het eten verteren.
Zeker als je pas laat eet, helpt deze drank om toch goed te kunnen slapen.

Bron: Daniëlle Houbrechts

Terug naar index

 

Het Oude Handschrift

1. Zo men er dikwijls aan ruikt of snuift, de halswervel ermee bevochtigt of een vochtige doek op het hoofd legt, dan verdrijven ze pijnen en duizeligheid, ze versterken het geheugen en de hersenen.

2. Ze helpen tegen troebele ogen, tegen rode ogen en alle oogpijnen, zelfs indien de ogen ontstoken zijn of troebel en waterig. Ze verdrijven ook vlekken en de grauwe staar indien men op tijd de ooghoeken er mee nat maakt of een vochtige doek op de gesloten ogen legt.

3. Pokken en alle soorten van uitslag, ook korsten in de neus of ergens anders aan het lichaam, worden genezen, indien men ze vaak en goed bevochtigt.

4. Bij tandpijn doet men een eetlepel van deze druppels in wat water en houdt deze vloeistof in de mond, of men maakt de tand die pijn doet met een lapje vochtig. De pijn verdwijnt en het bederf houdt op.

5. Blaren op de tong, of andere letsels worden met druppels goed bevochtigd, zodat de genezing spoedig volgt.

6. Indien de keel ontstoken of wond is, zodat men niets eten of drinken kan of maar moeilijk kan slikken, dan neemt men 's morgens, 's middags en 's avonds druppels, laat die langzaam door de keel gaan, de genezing zal spoedig volgen, en de ontsteking verdwijnt.

7. Indien men maagkrampen heeft, dan neemt men één eetlepel vol gedurende zo'n aanval.

8. Bij kolieken moet men drie volle eetlepels nemen, die men langzaam slikt en ze zullen u genezing brengen.

9. Ze zullen de winden in de ingewanden verdelen en verkoelen de lever, verdrijven alle maagpijn en die van de ingewanden en helpen ook bij verstopping.

10. Ze helpen ook de maag uitstekend, indien die slecht verteert en het eten niet kan behouden.

11. Eveneens helpen ze bij moeilijkheden met de gal. Dagelijks 's morgens en 's avonds een volle eetlepel en 's nachts kompressen met die druppels, zo zullen alle pijnen verdwijnen.

12. Bij waterzucht moet men zes weken lang, 's morgens en 's avonds een volle eetlepel met witte wijn innemen.

13. Bij oorpijn en oorsuizing, doet men een propje watten met druppels erop in het oor. Het helpt zeer goed en brengt zelfs het verloren gehoor weer terug.

14. Heeft een vrouw pijn tijdens de zwangerschap, dan moet ze 3 dagen lang 's morgens een volle eetlepel samen met rode wijn innemen, na een half uur moet ze een wandeling maken, daarna ontbijten maar géén melk gebruiken. Indien ze melk gedronken heeft, moet ze de druppels niet innemen.

15. De laatste 14 dagen van de zwangerschap, 's morgens en 's avonds een eetlepel nemen, daardoor wordt de bevalling makkelijker. Om moeilijkheden met de nageboorte te voorkomen, neemt de kraamvrouw elke twee uur een koffielepel vol, totdat ze de nageboorte zonder pijn is kwijt geraakt.

16. Indien na de geboorte bij het opkomen van de moedermelk ontstekingen van de borsten ontstaan, verdwijnen die spoedig nadat er vochtige doeken op zijn gelegd.

17. Bij kinderen laten ze de windpokken verdwijnen. Men moet die kinderen, al naargelang hun leeftijd, druppels die met water zijn verdund geven. Als de pokken beginnen op te drogen dan vaak met een vochtig doekje betten, zodoende zullen er geen littekens ontstaan.

18. Ze helpen bij kinderen en bij volwassenen tegen wormen, ja zelfs tegen lintwormen helpen ze, alleen moet men bij kinderen die druppels al naargelang de leeftijd geven. Bovendien een vochtige doek met druppels op de navel leggen en steeds goed vochtig houden.

19. Bij geelzucht zal spoedig al het leed verdwijnen, indien men driemaal daags een eetlepel van deze druppels neemt en op de gezwollen lever kompressen legt.

20. Ze doen aambeien opengaan, genezen de nieren, voeren de hypochondrische vochten zonder meer uit het lichaam, nemen melancholie en depressie weg en wekken eetlust en spijsvertering op.

21. Het opent ook de inwendige aambeien, indien men ze in het begin vaak bevochtigt en ze door inwendig gebruik van de druppels van binnen uit behandelt, in het bijzonder voor het slapengaan. Van buiten af leggen we er watten op, die met de druppels vochtig zijn gemaakt. Daardoor gaat het overtollige bloed ook wegvloeien en helpt zodoende tegen het branderige gevoel.

22. Als iemand is flauw gevallen, opent men hem zijn mond en laat hem een eetlepel van de druppels innemen, hij zal daardoor weer spoedig bijkomen.

23. Pijn die door de stuipen wordt veroorzaakt, zal ook met de tijd verdwijnen, door het gebruik van deze druppels.

24. Bij longziekten, worden dagelijks op de nuchtere maag zes weken lang deze druppels ingenomen.

25. Zo bij een vrouw de menstruatie uitblijft of te sterk is, moet ze de druppels drie dagen lang innemen en dat 20 keer herhalen. Wat teveel is zal verdwijnen, wat ze te weinig heeft zal in orde komen.

26. Lijdt iemand aan epilepsie, dan moet men die persoon onmiddellijk en uitsluitend van die druppels geven, want het is niet alleen goed voor zwakke zenuwen maar voor het hele lichaam, het helpt bij alle ziektes.

27. Dit middel helpt ook tegen de zogenaamde witte vloed.

28. De druppels helpen bij verlamming, bij duizeligheid en misselijkheid.

29. Ook bij pokken en gordelroos helpen ze.

30. Indien iemand koorts heeft, de hete of koude, en helemaal verzwakt is, dan moet hij een eetlepel van de druppels krijgen en de ziekte zal, indien hij niet nog andere medicijnen gebruikt, spoedig hersteld zijn, al was de koorts nog zo hoog.

31. De druppels helpen ook bij kanker, oude pokken en wratten en opengesprongen handen. Indien een wond oud en etterig is of als er wild vlees aan is gegroeid, dan alles goed met witte wijn uitwassen en een kompres erop leggen dat met de druppels is bevochtigt. Aldus verdwijnen ook gezwellen en pijn en ook wild vlees, de wond zal beginnen te genezen.

32. Alle wonden, of ze door steken of slagen zijn ontstaan, zullen zonder gevaar genezen als ze vaak met de druppels zijn besprenkeld. Men kan ook een doek nemen, drenk die in de druppels en legt die op de wonden. Na korte tijd zullen de pijnen verdwijnen en zal de ontsteking genezen, ook oude schotwonden genezen. Indien er nog een gat te zien is, dan daar de druppels in laten lopen, de wond hoeft niet schoon te zijn, door veelvuldig gebruik van de kompressen zal de wond spoedig herstellen.

33. Alle ook oude littekens verdwijnen, ook de sporen van wonden of steken als men ze 40 maal met de druppels bevochtigt. Wonden die met deze druppels worden behandeld, zullen geen littekens nalaten.

34. Ook fistels genezen zij grondig, hoe ongeneeslijk ze ook mogen schijnen.

35. Alle brandwonden, van vuur, van heet water of van heet vet verdwijnen als de wond goed vochtig wordt gehouden. Blaren zullen dan niet ontstaan, de hitte verdwijnt, zelfs blaren die al etterig zijn, zullen geheel genezen.

36. Ze werken ook bij builen of blauwe plekken, die door een slag of een stoot zijn ontstaan.

37. Als iemand gebrek aan eetlust heeft, brengen de druppels de verloren eetlust weer terug.

38. Zelfs bij sterke bloedarmoede brengen ze weer een gezonde kleur terug, indien druppels gedurende langere tijd 's morgens worden ingenomen. Ze reinigen het bloed, vormen nieuw bloed en bevorderen de bloedsomloop.

39. Pijn die door reuma in de ledematen is ontstaan, verdwijnt indien men de druppels 's morgens en 's avonds inneemt en bovendien op die ledematen met de druppels bevochtigde kompressen legt.

40. Ze helpen goed bij bevroren handen en voeten, zelfs als ze al open zijn. Zo vaak men kan - vooral 's nachts - kompressen, waarop de druppels zijn gesprenkeld, erop leggen.

41. Op eksterogen doet men een propje vochtige watten en zorg er goed voor, dat het steeds vochtig blijft. Na drie dagen zullen ze vanzelf verdwijnen of kan men ze pijnloos weghalen.

42. Beten van dieren of woedende honden worden ermee behandeld. Druppels voor inwendig gebruik innemen, waardoor het gif vernietigd wordt. Een vochtige doek op de wonden leggen.

43. Bij de pest en andere besmettelijke ziektes, is het verstandig, om overdag meerdere malen de druppels in te nemen. Zelfs die pestbuilen en pestzweren verdwijnen die al tot in de keel zitten.

44. Indien men 's nachts niet goed kan slapen, dan dient men voor het slapen gaan deze druppels in te nemen. Bij slapeloosheid die door zenuwachtigheid wordt veroorzaakt moeten we een doek, die met verdunde druppels is besprenkeld, op het hart leggen.

45. Iemand die dronken is, wordt meteen nuchter als hij twee eetlepels inneemt.

46. Iedereen die deze druppels 's morgens en 's avonds inneemt, heeft geen andere medicijnen nodig, want de druppels sterken het lichaam, zijn goed voor de zenuwen en voor het bloed, ze nemen het trillen van handen en voeten weg. Kortom ze nemen eigenlijk alle ziektes weg. Het lichaam blijft sterk en het gezicht jeugdig en mooi

Bron:Maria Treben. De Apotheek van God.

Terug naar index

Terug naar kruiden tegen hoofdpijn

Huisrecept voor een "Maagbitter"

Restless Legs Syndroom

Kruidentheën ter vermindering van de bezwaren:

Ijzerhard : 3 delen
Melisse : 3 delen
Zilverschoon : 2 delen
Kamille : 2 delen
Maretak : 2 delen
Duizendblad : 2 delen
Benediktenkruid : 1 deel
Hop : 1 deel
Goudsbloem : 1 deel

Bereiding en gebruik:

2 Theelepels vol van het mengsel met 1/4 liter kokend water overgieten,15 min.afgedekt trekken,dan de thee filteren.
3 Weken lang 3 keer daags sloksgewijs 1 kop.Je kan de dagratio ook in één keer maken en in een thermosfles gieten.

Hierna wisselt men van kruidenthee:

Citroengele honingklaver 40 gram
Moerasspirea 15 gram
Heermoes 15 gram
Zilverschoon 10 gram
Wilgenbast 10 gram
Paardebloembladeren 5 gram
Sleutelbloem-bloemen 5 gram

Deze kruidenthee wordt bereidt als de thee hierboven genoemd en ook voor 3 weken gedronken.Daarna maak je een pauze van een week en begin je de kuur met beide theën van voren af aan.
Dit herhaal je over langere tijd.

Terug naar index

Belangrijk is een gezonde voeding.

Veel Vitamine B: Dat zit in Volkoren, in havervlokken,vloeibare gistpreparaten en in biergist.Belangrijk is ook de inname van Zell Oxygen + Gelee Royale-ampullen.Daarvan neemt men dagelijks 1 ampul met wat water voor het middageten in.14 Dagen lang.Deze kuur 4 keer jaarlijks herhalen.

Wat men moet mijden:

Nicotine,koffie,shokolade,koolzuurhoudende dranken,konserven,vette en scherp gekruide spijzen,worst, dierlijke vetten en citrusvruchten.Verder niet te veel zoetigheden en zoete dranken.

Gezonde Alternatieven:

In plaats van te snoepen is gedroogd fruit beter.In plaats van witte suiker beter rietsuiker nemen of honing.In plaats van wit meel is het beter om vers gemalen tarwemeel te gebruiken.

Veel groente en fruit:
Vooral wortelgroente,bv. wortels,rode bieten,gekookte aardappelen,gierst en tarwegerechten,havervlokken.Walnoten en hazelnoten op de tafel.Gezond zijn ook melk en melkprodukten.

Bij het vlees:
Kiezen voor vlees dat van dieren stamt die niet (te snel) zijn opgefokt,vb. lams, kalkoen of kippevlees.
Je zou het vlees eigenlijk alleen moeten stoven of d.m.v langzaam sudderen laten garen.

Bij het bereiden van salade:
Gebruik alleen koudgeperste olie bv. tarwekiem,lijnzaad, olijf,zonnebloem of pompoenpittenolie.

Nog een paar tips:

Drink dagelijks 2 liter vloeistof.Om de nierwerking te stimuleren, omdat onrustige benen vaak zijn verbonden met nieraandoeningen.
Ijzertekort kan ook een oorzaak zijn:Ik kan hier aanbevelen: Brave Hendrik-extract / tinctuur.Dit heeft al velen geholpen.Hiervan neem je 3x daags 1 eetlepel vol met een beetje water in.Na drie weken 1 week pauzeren.

Foto: Brave Hendrik

Inwrijvingen:De benen meermaals met st jansolie inmasseren.Dit werkt rustgevend op de zenuwen.

In het koelere jaargetijde:
Slaap op een natuurgelooid schapenvel.

Onderzoek de slaapplaats:
Het kan zijn dat u op wateraders of op aardstralen ligt.In dit geval de slaaplaats wisselen.

Terug naar index

Eczeem en huidverzorging.

De Fitness-drank

Zo wordt het gemaakt:

4 delen wortels en 1 deel appel (voor de hoeveelheid van een glas) in de sapmixer (sapcentrifuge) bereiden of kant en klare sappen mengen (naar smaak ook andere groentesappen of tomatensap)

1 Theelepel Honing
1-2 Theelepels Plantenolie naar keuze
1 Theelepel vers geperst citroensap
¼ - ½ Theelepel Kurkuma

in een glas zo lang stevig roeren,tot alles emulgeerd,zodat er dus een gelijkmatige massa ontstaat.Hierop het Sap gieten en nogmaals krachtig roeren.

De Fitness drank

De plantenolie kiest u naar de gewenste werkingswijze en het werkingsdoel uit.

• Bij maagaandoeningen zijn geschikt bivoorbeeld. Olijfolie - en lijnolie,ook goed als mix.
• Bij ontstekingsachtige processen moet u de op de Omega 3 vetzuurhoudende versterkende oliën zoals lijn, hennep, of sojaolie gebruiken.
• Bij normale regelmatige inname: Bv. Lijn-, Hennep-,Olijf,-Raps (Koolzaad)-, Sesam- of St Jansolie (maceraat)
• Speciaal bij Huidproblemen en om het immuumsysteem te sterken,zijn Hennep - of Zwarte kummelolie geschikt.

Grote hulp: Plantenolie en Kurkuma

Naar mijn ervaringen heeft het zich bewezen,verschillende kruiden met het sap te verroeren - In het bijzonder met het multi-talent Kurkuma,ook geelwortel genoemd (ca. ½ theelepel per glas).
In olie ingenomen,is dit kruid goed te verdragen.Kurkuma is wetenschappelijk goed onderzocht, veel van zijn genezingsbevorderende eigenschappen zijn bevestigt.De werkzame inhoudstoffen zijn primair,de gele kleurstoffen (curcumine).

• Het stimuleerd de maagsecretie,beschermd de maag,bevorderd de galstroom en de spijsvertering,werkt cholesterolverlagend,verbeterd de darmflora en is een hulp bij verstoppingen,krampachtige winderigheid,darmkrampen.
• Kurkuma werkt leverbeschermend,want het bevorderd het ontgiftingsproces van de lever.Het wordt aangenomen,dat het daarom ook een kankerremmende werking heeft.
• Het bezit sterke anti-oxidantieve eigenschappen en beschermd de celmembramen voor vrije radicalen.
• Kurkuma werkt zeer sterk ontstekingsremmend.Men gaat er van uit,dat het vele ziektes,die met ontstekingen te maken hebben - zoals bv. oogontstekingen,allergiën, astma, bronchitis,reumatische processen, chronische darmontstekingen - positief kan beinvloeden.
• Het werkt ondersteunend bij Osteoporose
• Het is een werkingsvol natuurlijk anti-bioticum
• Het werkt zenuw-beschermend en stimulerend op het centrale zenuwstelsel

De maximale dag-dosis van kurkuma bedraagt 1-3 gram.1 Gram is ongeveer 1 theelepel.Bij deze dosering zijn bijwerkingen niet bekend.

Kruidenmix met Kurkuma

3 Theelepels (TL) Koriander,1 TL Kurkuma, 1 TL Kardemon, 1 TL Kummel of Karwij, 1 TL cumarinevrije gemalen Kaneel (= Ceylonkaneel, vraag hierom in het kruidenhuis/reformhuis) in een bakje doen en goed schudden.Van dit kruidenmengsel ¼ tot ½ TL in de Fitness-drank doen.
Kleine Inslaaptip: Voor het slapen gaan van dit kruidenmix ¼ tot½ TL in een beker met warme melk of sojamelk, en een TL honing erbij doen.

Een sterk trio: Plantenolie - Kurkuma - Lecithine

Ik doe ook graag ¼ tot ½ TL Lecithine (uit het reformhuis) bij de Fitness-drank.Het verbeterd het energieverbruik,is "voeding" voor de hersenen,brengt de cellen en de huid-barriëren in evenwicht.Hiermee heb ik dan een perfekte verzorging voor huid,haar, darmen en hersenen.

Kuurmatig innemen

Drink de Fitness-drank 4-12 weken lang dagelijks (max. tweemaal dagelijks).Als u het drinken van plantenolie niet gewend bent, is het zinvol,in de eerste 14 dagen alleen de halve hoeveelheid in te nemen.De beste werking bereikt u ,als u de drank continue voor minstens 4 weken in uw dagschema inplant.Daarna dagelijks innemen of minstens 2-3 maal in de week.Het beste is om de fitness-drank in te nemen s´morgens of tussen de maaltijden,want het remt het hongergevoel.

Bereiding-Varianten

Bereidt als boven beschreven,emulgeerd de mix met behulp van Honing en kan dan ook voor onderweg meegenomen worden. (Bv. naar het kantoor,werk) zonder dat vetbubbels of kruidenkorrels boven komen zwemmen.Als u zich daaraan niet stoort,kunt u de honing ook weglaten,alle ingrediënten eenvoudig samenmengen,eenmaal krachtig doorroeren en meteen drinken.,voordat zich het olie en sapgedeelte elkaar loslaten.

Ook Lecithine werkt als emulgator en is daarom voor diabetikers het alternatief voor honing.

Terug naar index

Fruitazijn

Wat is eigenlijk fruitazijn? Waar wordt het van gemaakt?

Fruitazijn wordt bereid uit gegist vruchtensap. Het bekendst is appelazijn.
Een andere methode om fruitazijn te verkrijgen is (wijn)azijn op smaak brengen met vruchtenaroma's.
Citroen, limoen en framboos worden vaak voor dit doel gebruikt.
Door de eeuwen heen is azijn gemaakt van uiteenlopende producten
zoals aardappels, bieten, mout, granen, fruit, kokosnoot, honing, bier, ahornsiroop en wei.
Eigenlijk van alles wat maar suiker bevat.
Azijn ontstaat spontaan, als een gegist product - met name wijn - verzuurt door azijnzuurbacteriën.
Zo werd hij dan ook ontdekt.
Niet voor niets is het Engelse woord voor azijn (vinegar) afgeleid van het
Franse 'vin aigre', dat zure wijn betekent. Men ontdekte dat azijn lang houdbaar is.
En dat deze conserverende werking ook geldt als je azijn mengt met andere producten.
Behalve in de keuken werd azijn in vroeger tijden gebruikt om wonden
en ontstekingen te behandelen en bij wasrituelen.
Ook zag men in azijn een krachtig geneesmiddel, onder andere bij
bronchitis en darmklachten. Het duurde tot ver in de negentiende
eeuw tot men inzicht kreeg in de manier waarop wijn precies in azijn verandert.
De Franse scheikundige Louis Pasteur (1822-1895) ontdekte toen
de azijnzuurbacterie en legde daarmee de basis voor de grootschalige productie van azijn.

Bron:beleefbibliotheek

Terug naar index

Groente en fruit goed tegen gordelroos

Voeding bij Gordelroos / Behandeling /

Secretie

Secretie is het afscheiden van lichaamsvocht.

Hieronder valt:

• Afscheiding of secretie van 'secreten' door exocriene klieren zoals
  • speeksel door speekselklieren
  • talg op de huid (voor soepelheid) door talgklieren
  • melk door melkklieren
  • zweet door zweetklieren
• Afscheiding van bv. hormonen door endocriene klieren

Mosterd - Sinapis arvensis

Er is een tijd geweest dat mosterd een zeldzaamheid was langs onze wegen. De laatste tijd echter zie je ze steeds meer. Vroeger verbouwden boeren vaak mosterd voor eigen gebruik. Dat deden ze op kleine stukjes land midden in hun rogge- of tarweveld. Zodra de zaaddoosjes geel waren, werd er geoogst. Vroeg in de morgen, gewoon met de sikkel. Het geoogste werd gedroogd en op een doek gedorst (de zaadjes eruit geslagen als het ware). Daarna moest het zaad nog wat nadrogen en kon het mosterd maken beginnen. Dat was natuurlijk geen werk voor de boer zelf, dat deed oma die meestal inwoonde. Het zaad werd in een kom gedaan met een zware mosterdkogel. Door de schaal heen en weer te wiegen rolde de kogel over het zaad en plette ze. Het was niet een echt dankbaar werkje want tijdens het pletten kwamen er stoffen vrij die traanklieren en slijmvliezen behoorlijk irriteerde. En de werking is vrij duidelijk. Want wie kent niet het spreekwoord 'als mosterd na de maaltijd'. Mosterd behoor je namelijk tijdens de maaltijd te gebruiken. Erna heeft het weinig zin. Het heeft spijsverteringsbevorderende eigenschappen. Dit komt met name tot z'n recht als er zwaar getafeld word. Wie kent niet de combinatie rookworst of spek met mosterd? Het vráágt er bijna om. Mosterd maakt zwaar verteerbare zaken lichter verteerbaar. Uitwendig werd mosterd wel gebruikt bij spier- en gewrichtspijnen en bij bronchitis en angina. Het bevordert de doorbloeding en werkt sterk verwarmend. Tegenwoordig kennen we mosterdpleisters en vind je mosterd ook wel terug in reuma zalven. Je kunt dit natuurlijk zelf ook toepassen. Verpulver 100 gram mosterdzaad en roer het met wat lauw water tot een papje. Schep het papje in een katoenen zakje en lig dit gedurende maximaal 10 minuten op de borst of op de pijnlijke plaats. Kinderen maximaal 3 tot 5 minuten.

Warme voetbaden met 100 gram mosterdmeel werden toegepast als afleidingsmiddel bij bloedaandrang in de hersenen. Ook hier niet te lang in blijven.

Let op: essentiële mosterdolie of langdurige of rechtstreekse blootstelling aan mosterdmeel geeft verbrandingen. Hou dus altijd de tijd in de gaten en breng mosterdmeel of olie niet rechtstreeks aan op de huid!

Bron: kruidenvrouwtje

Terug naar versterking van de luchtwegen

Terug naar index

Zelf mosterd maken

Laat 1 deel mosterdzaad minimaal 24 uur weken in 1 deel azijn.
Schep twee maatlepeltjes in de vijzel.
Maal het mengsel fijn.
Voeg indien gewenst nog kruiden honing of eth olie toe.
Doe de mosterd in een potje
Laat 14 dagen staan

Alle gereedschap die daarvoor nodig is, zal je hoogst waarschijnlijk gewoon in je eigen keuken kunnen vinden. Een basisregel bij het maken van mosterd is dat je contact tussen de mosterdpasta en aluminium moet vermijden. De aanwezigheid van azijn, wijn of andere zure grondstoffen kan namelijk leiden tot afgifte van de metaalmoleculen aan de mosterd. Gebruik hierom dus alleen plastic, glas, emaille of rvs gereedschap bij het maken van de mosterd. Voor het bewaren en rijpen van de mosterd is het aangeraden om alleen glazen potten te gebruiken met goed passende plastic of geemailleerde deksels.

Het gereedschap dat je nodig hebt bestaat uit:

* Plastic of rvs maatlepels
* Plastic of rvs lepel om mee te mixen
* Plastic of rvs zeef
* Plastic, rvs of glazen maatbeker
* Plastic of rubber spatel
* Blender of keukenmachine
* Kaasdoek om mee te zeven

Al het gebruikte gereedschap moet volledig vetvrij en schoon zijn. Was alles met heet zeepwater en spoel het af met heet schoon water of was het in de vaatwasser.Voor overheerlijke gourmet mosterds, moet je uitgaan van goede kwaliteit ingredienten. De echte Dijon mosterd gebruikt bijvoorbeeld "zwart" mosterdzaad. Dit zwarte zaad oogt in werkelijkheid bruin en de "witte" varieteit is eigenlijk meer gelig van kleur. Zwart mosterdzaad is kleiner en is scherper dan de witte. Witte mosterd bevat ook nauwelijks mosterdolie; droge mosterd is daarom doorgaans een combinatie van zowel witte als zwarte mosterdzaadjes. Wit mosterdzaad wordt ook wel gebruikt in "zuur" (zoals augurken) en in recepten zoals corned beef, waarvoor "hele" zaadjes nodig zijn.

Denk eraan dat door het fijnmalen van mosterdzaad de mosterdolie vrijkomt. Hierdoor komt het dat vers gemaakte mosterd op z´n scherpst is. Een beetje zoals chinese hete mosterd die gemaakt wordt vlak voordat het wordt geserveerd. Op dit punt kun je, als je deze scherpte prefereerd, de mosterd koelen in de koelkast nadat je het in schone en gesteriliseerde potjes hebt gedaan. Koelen vertraagd namelijk de afname van scherpheid in mosterd. Voor een mildere mosterd kan je de mosterd beter eerst ongekoeld laten "rijpen".

Terug naar index

Littekens: Een litteken heeft een effect op het totale bindweefsel. Het bindweefsel is een systeem wat alle delen van het lichaam met elkaar verbindt. Het is een netwerk wat informatie overdraagt: Basis Bio Regulatiesysteem. Als je masseert, of iemand aanraakt gebeurt dat op de huid. Als je dat ter hoogte van het rechter schouderblad doet, heeft dat effect op de lever. Dat kan alleen als die prikkel verder geleid wordt naar dat orgaan. Dat kan alleen via het bindweefsel. Als na allerlei behandelingen de klacht niet weggaat, kan het aan een litteken liggen. Littekenzalf: Calendulazalf met e.o. van lavendel Hoe verser het litteken, hoe beter het werkt. Het gaat er dan niet om dat het litteken weggaat maar dat de storing minder wordt. -Symphytumzalf. (Smeerwortel) Vlak bij botvliezen en pezen. -Hypericumzalf.(St.Jan) Vooral als het in zenuwrijk weefsel is. -Gotu kola (Centella Asiatica) -Groene leem. +/- 15 min. erop laten zitten. Terug naar index Littekenolie: 25 ml rozebottelzaadolie 25 ml macadiamianotenolie of amandelolie Verse lidtekens maar ook oudere lidtekens kunnen met rozebottelzaadolie gunstig beinvloed worden.De lidtekenolie of balsem meermaals (2-3 x) zachtjes in de huid masseren.Het lidtekenweefsel wordt na enige tijd elastischer en soepeler. Littekenbalsem: 25 ml rozebottelzaadolie 25 ml sheabutter Samen met enige (maximaal 20 ) druppels Sanddoornolie in een waterbad verwarmen en vermengen. Zie zelf balsem maken Terug naar index

HERPES WAT IS HET? Herpes is een ziekte die veroorzaakt wordt door het herpes simplex virus (HSV). Dit is een van de meest voorkomende virussen bij de mens en komt overal ter wereld voor. Van het herpes simplex virus bestaan twee typen: type 1, meestal verantwoordelijk voor herpesinfecties van gelaat en lippen, type 2, meestal de oorzaak van herpesinfecties rond de geslachtsorganen. Beide virustypen kunnen in principe elk gebied van huid en aangrenzende slijmvliezen aantasten, zodat bijvoorbeeld ook infecties met HSV type 1 "onder de gordel" voorkomen. HOE ONTSTAAT HET? Wanneer het lichaam wordt besmet met HSV spreken we van een primaire infectie. Een primaire HSV-infectie wordt meestal niet opgemerkt. De infectie veroorzaakt slechts bij ongeveer tien procent van de patiënten lichte verschijnselen. Bij slechts één procent van de betrokkenen gaat de infectie met meer verschijnselen gepaard. Het virus dringt het lichaam binnen via het slijmvlies of de huid. Het duurt in de regel drie tot negen dagen voordat de verschijnselen zich openbaren. Het virus vermenigvuldigt zich in de geïnfecteerde huid of het geïnfecteerde slijmvlies en verspreidt zich naar de lymfeklieren in de buurt van de infectieplaats, die daardoor tijdelijk groter en pijnlijk kunnen worden. Op de infectieplaats ontstaat een ontsteking waarbij vaak blaasjes ontstaan, die in korte tijd troebele pusblaasjes worden en tenslotte indrogen tot korstjes, die uiteindelijk zonder littekenvorming afvallen. Op de slijmvliezen gaan de blaasjes al zeer snel stuk waardoor oppervlakkige zweertjes ontstaan, die uiteindelijk zonder littekenvorming verdwijnen. De meeste mensen worden al op jonge leeftijd door het HSV besmet. Primaire HSV-infecties zijn meestal minder ernstig bij kinderen dan bij volwassenen. De ernst ervan neemt toe met het ouder worden. Het meest voorkomende klinische beeld van een primaire HSV-infectie is een ontsteking van tandvlees, tong, wangslijmvlies en lippen. Deze kan variëren van enkele slijmvlieszweertjes tot een uitgebreide ontsteking van het mondslijmvlies. Soms verspreidt de infectie zich ook via het bloed naar de rest van het lichaam, wat gepaard gaat met algehele ziekteverschijnselen zoals koorts. Dit laatste komt vooral voor bij patiënten met een gestoorde afweer. Terug naar index Een bijzonderheid bij een HSV-infectie is dat het virus levenslang in het lichaam aanwezig blijft. In een vroeg stadium van de primaire infectie dringt het virus binnen in de plaatselijke zenuwuiteinden en verplaatst zich via de geïnfecteerde zenuwen naar de bij die zenuwen behorende zenuwknoop. Daar blijft het virus in een latente (slapende) vorm, levenslang aanwezig. Het kan zich daar op ieder moment opnieuw vermenigvuldigen en eventueel ziekteverschijnselen veroorzaken. HOE VINDT BESMETTING PLAATS? Het virus heeft buiten het menselijk lichaam slechts een korte levensduur. Besmetting vindt voornamelijk plaats door direct contact met het virus. Besmetting is mogelijk via rechtstreeks huid- of slijmvliescontact (zoenen, seksueel contact), maar soms ook via bepaalde gebruiksvoorwerpen. Ook door aanraking met de vingers van de herpesuitslag (koortsblaasjes, herpeszweertjes of met korstjes bedekte ingedroogde blaasjes) kan het virus worden overgebracht. De mogelijkheid bestaat dat daardoor de herpesinfectie ook op een andere plaats van het lichaam wordt overgebracht. WAT ZIJN DE VERSCHIJNSELEN? Hoewel herpes meestal in het mondgebied of de genitaalstreek optreedt, kan in principe elk huidgebied van het lichaam worden geïnfecteerd. Herpes rond de lippen (koortsuitslag)  De meest voorkomende vorm van herhaaldelijk optredende (recidiverende) HSV-infectie is herpes rond de lippen (ook wel koortsuitslag genoemd). Het verloop van herpes labialis is vaak zeer mild, maar soms zijn de aanvallen heftig en veroorzaken ze een cosmetisch sterk ontsierend beeld. Sommige patiënten hebben maandelijks klachten, andere hebben maar enkele malen in hun hele leven last van herpes. Herpes rond de geslachtsdelen en anus  Primaire herpes rond de geslachtsdelen en de anus heeft gewoonlijk een ernstiger verloop dan een herhaalde herpesinfectie in deze gebieden, hoewel het mogelijk is dat een primaire infectie ook hier zonder verschijnselen verloopt. Tijdens de primaire of initiële aanval van herpes rond de geslachtsdelen is de baarmoederhals bij de vrouwen en de plasbuis bij de mannen vaker aangedaan dan bij herhaalde infecties. Wanneer herpes rond de geslachtsdelen en anus zich ook het eerst voordoet en de klinische symptomen ernstig genoeg zijn, heeft men te maken met een primaire infectie of met een initiële aanval. Alleen bloedtests kunnen in dit geval uitwijzen of al eerder een herpesinfectie rond de geslachtsdelen of de anus heeft plaatsgevonden. Het is belangrijk te weten dat tijdens de herpesaanvallen de geslachtsdelen of de anus zeer besmettelijk zijn, waardoor de infectie gemakkelijk kan worden overgebracht bij seksueel contact. Het herpesvirus kan nog worden afgescheiden wanneer de patiënt geen verschijnselen meer van de infectie heeft. Deze zonder verschijnselen verlopende virusafscheiding treedt het meest frequent op gedurende de eerste 3 maanden na een primaire herpesinfectie, vooral wanneer het een infectie met HSV type 2 betreft. Terug naar index Herpes op andere gebieden van het lichaam  Herpes aan de vinger kan worden opgelopen door zelfbesmetting vanuit een herpesinfectie elders op het lichaam, of door direct contact met een patiënt die een actieve herpes heeft. Deze vorm van herpes wordt vooral opgelopen door doktoren, verpleegsters en tandartsen. Herpes op de billen komt geregeld voor. Een veel voorkomende voorbode bij een terugkerende infectie op deze plaats is het optreden van pijn laag onder in de rug en diep in het bekken één tot enkele dagen voordat de huidafwijkingen optreden. Een primaire herpes van de billen is ongewoon. Intensief huidcontact tijdens sporten, bijvoorbeeld worstelen of rugby, kan soms aanleiding geven tot primaire herpes op voor herpes ongewone plaatsen op het lichaam. Herpes bij eczeem  Patiënten met eczeem lopen bij een primaire of recidief herpesinfectie kans op uitbreiding van de herpes over de door eczeem aangedane huidgebieden, waarbij ook de niet door het eczeem aangedane huidgebieden betrokken kunnen worden. Herpes van het oog  Bij infectie van het oog met het herpes simplex virus is behalve het bindvlies meestal ook het hoornvlies betrokken. De symptomen zijn niet specifiek en kunnen bestaan uit een geïrriteerd rood en tranend oog waarbij er een gevoel bestaat alsof er een vuiltje in het oog zit; licht wordt niet goed verdragen en het zicht kan troebel zijn. Meestal is er sprake van een oppervlakkige aantasting van het hoornvlies, die bij oogheelkundig onderzoek met een lamp is te zien. Soms ontstaat door beschadiging van dieper in het hoornvlies gelegen cellen een wondje, dat bij genezing door de vorming van littekenweefsel aanleiding kan geven tot blijvende beschadiging van het hoornvlies. Herpes bij pasgeborenen  Wanneer de moeder vlak voor of tijdens de bevalling aan een actieve herpes-infectie rond de geslachtsdelen lijdt, bestaat de kans dat het kind tijdens de geboorte met het herpes-virus wordt besmet en ziek wordt. Wanneer de moeder, bekend met een steeds terugkerende herpes rond de geslachtsdelen, het virus niet aantoonbaar afscheidt, is het risico op besmetting voor het kind te verwaarlozen. De meeste herpes-infecties bij pasgeborenen ontstaan overigens pas in de eerste levensweken doordat de baby dan in contact komt met iemand die herpes heeft. Dat kan dus ook de vader of een kraamverzorgster zijn. Ongeveer de helft van de met HSV besmette pasgeboren kinderen krijgt huidafwijkingen. Daarnaast kunnen de ogen, de mond, de hersenen en de inwendige organen door de infectie worden aangedaan. Onbehandeld geeft een herpes-infectie bij pasgeborenen vaak aanleiding tot blijvende ernstige restafwijkingen of overlijden. Terug naar index Herpes van de hersenen  In uitzonderlijke gevallen, met name bij patiënten met verminderde afweer breidt de HSV-infectie zich uit naar de hersenen; dit kan zich in principe voordoen bij iedere patiënt. In dertig procent van de gevallen is sprake van een primaire infectie, maar meestal betreft het patiënten op met name middelbare leeftijd met een herhaalde infectie. Herpes simplex encephalitis is een snel en ernstig verlopend ziektebeeld, dat gepaard kan gaan met hoofdpijn, psychiatrische gedragsveranderingen, slikklachten, epileptische aanvallen, halfzijdige verlamming en coma. Het zal in een groot aantal van de gevallen, zonder antivirale behandeling, leiden tot de dood. HOE WORDT DE DIAGNOSE GESTELD? De diagnose van een HSV-infectie van huid en slijmvlies wordt meestal op het klinische beeld gesteld. In een groot aantal gevallen van herpes rond de geslachtsdelen is het klinische beeld echter niet duidelijk. Laboratoriumonderzoek kan een, op grond van het klinische beeld, gestelde diagnose ondersteunen of een herpesinfectie aantonen. Microscopisch onderzoek van schraapsels uit huid- of slijmvlieswondies kan een voor herpesinfectie kenmerkend beeld opleveren. Ook kan een herpesinfectie van de baarmoedermond, d.m.v. microscopisch onderzoek van een uitstrijkje, worden aangetoond. De kweek van het virus is de meest betrouwbare methode voor het aantonen van een herpesvirus-infectie. Door middel van bloedonderzoek kunnen antilichamen tegen HSV worden aangetoond, waarmee achteraf een besmetting kan worden bevestigd.  WAT IS DE BESTE BEHANDELING?  Er is nog geen goede behandeling voor herpes, in die zin dat het virus gedood kan worden of dat een terugkerende infectie kan worden voorkomen. Wel zijn er medicijnen om de klachten en de gevolgen van de infectie te verminderen. Ongecompliceerde HSV-infecties behoeven in principe geen behandeling. Voor de koortslip zijn er een aantal antivirale crèmes verkrijgbaar bij de drogisterij of apotheek. Omdat de werkzaamheid van deze lokale crèmes tegenwoordig als gering wordt beschouwd, zijn ze niet meer op recept verkrijgbaar, en worden niet vergoed. Bij ernstige infecties kunnen antivirale middelen in tabletvorm worden voorgeschreven, zoals valaciclovir (Zelitrex), famciclovir (Famvir) of aciclovir (Zovirax). Dit heeft alleen zin indien de geneesmiddelen vroegtijdig worden toegediend, binnen 4-5 dagen na het eerste begin van de klachten. Eventuele huidafwijkingen (blaasjes, zweertjes) kunnen worden ingedroogd met zinkolie. Soms zijn pijnstillers nodig (paracetamol). Wanneer er sprake is van regelmatig terugkerende HSV-infecties, dan kan bij mensen met veel klachten gedurende langere tijd een onderhoudsbehandeling met een antiviraal middel gegeven worden, waarmee de regelmatig terugkerende HSV-infecties, zowel in aantal als in duur verminderen. Terug naar index  WAT KAN MEN ZELF NOG DOEN? Hoe kan zelfbesmetting worden voorkomen?  Kom nooit met de vingers aan herpes, dus pulk ook niet aan korstjes. Wanneer een crème of zalf wordt uitgestreken over herpes, gebruik dan bij voorkeur een wattenstaafje. Wanneer u cosmetica in het gelaat aanbrengt of verwijdert, vermijd dan elk contact met de herpes. Gebruik geen lipstick zolang er herpes op de lippen aanwezig is. Vermijd bij wassen elk contact tussen herpes en washandje of handdoek. Was na contact met herpes onmiddellijk uw handen.   Hoe kan besmetting naar anderen worden voorkomen?   Wanneer u koortsuitslag aan de lippen heeft, houd dan toiletartikelen, eet- en drinkgerei strikt voor privégebruik; zorg ervoor dat niemand anders ze gebruikt en was ze direct na gebruik goed af. Vermijd rechtstreeks contact met de lippen van anderen; vermijd bijvoorbeeld zoenen. In het geval van herpes rond de geslachtsdelen moet worden afgezien van seksueel contact, totdat alle afwijkingen geheel zijn genezen. Voorkomen is beter dan genezen. Herpes rond de geslachtsdelen is meestal geen ernstige, maar wel een vervelende geslachtsziekte. Het gebruik van een condoom verkleint de kans om besmet te raken. Hoe kan herpes bij pasgeborenen worden voorkomen?   Elke infectie bij een pasgeborene kan ernstig verlopen, omdat het afweermechanisme tegen bacteriën en virussen nog niet volledig ontwikkeld is. De gevolgen van een HSV-infectie bij een pasgeborene kunnen zeer ernstig zijn. U mag dus in het geval van koortsuitslag aan de lippen een pasgeborene niet zoenen. Het is van belang dat een zwangere vrouw aan haar verloskundige of arts meldt of zij of haar partner ooit herpes rond de geslachtsdelen heeft gehad. Een bevalling met behulp van een keizersnede kan nodig zijn om herpes bij pasgeborenen te voorkomen. Mannen met een terugkerende herpes rond de geslachtsdelen moeten bij geslachtsverkeer met hun zwangere partner gebruik maken van condooms.  WAT ZIJN DE VOORUITZICHTEN?  Wie eenmaal met het herpesvirus is besmet, draagt het virus levenslang bij zich. De meeste mensen hebben daar in het geheel geen last van. Bij sommigen treedt af en toe reactivatie op. Bij een zeer kleine groep gebeurt dat zo vaak en zo hevig dat men daar echt last van heeft. Op den duur nemen de aanvallen echter ook bij die mensen in ernst en aantal af. Door verschillende prikkels, waaronder koorts, zonlicht, menstruatie of stress kan bij hen het virus opnieuw worden geactiveerd, waarna het zich vanuit de zenuwknoop via de zenuw naar al eerder besmette huid of slijmvlies verplaatst. Hier kan dan een voor HSV-infectie kenmerkende ontsteking optreden. Bron: Huidziekten.nl Terug naar index Natuurlijk middel tegen slapeloosheid: hopkussen en badkruid Een natuurlijk middel tegen slapeloosheid. Slapeloosheid is iets dat 30 procent van de mensen regelmatig overkomt. Niet in slaap kunnen komen, niet de hele nacht doorslapen zijn daar voorbeelden van. De bloemen van de hopplant staan er om bekend dat zij de nachtrust bevorderen. Dit komt omdat zij bittere zuren en vluchtige oliën bevatten die samen de zenuwen kalmeren. Een natuurlijk middel tegen slapeloosheid is bovendien zelf te maken. Hop kalmeert de zenuwen Dit zorgt er voor dat ze een goede nachtrust garanderen zonder de na effecten van bijvoorbeeld slaappillen. Zelf hop drogen is niet zo moeilijk en het kruid bevat meer goede stoffen en geur dan een in de winkel gekocht preparaat. Drogen van hop en lavendel: Om zelf hop en lavendel te drogen moeten de kruiden 2 weken lang in bosjes op de kop worden opgehangen in een goed geventileerde ruimte, niet direct in de zon. Ze kunnen als alternatief ook een half uur in een oven van ongeveer 100 graden Celsius worden geplaatst tot ze droog en knisperend zijn. Strip vervolgens de bloemen van de stelen. Kussen gevuld met hop Ingrediënten 4 handenvol gedroogde hopbloemen 4 handenvol gedroogde lavendelbloemen 1 katoenen kussensloop van 32 bij 23 centimeter Bereiding: Vul het kussensloop met een gelijk mengsel van hopbloemen en lavendelbloemen Naai het sloop dan met grove steken vast Gebruik: Leg het kussen onder of naast je hoofd om sneller in te slapen en voor een betere en diepere slaap. Je hoofd warmt het kussen een beetje op waardoor de geurstoffen vrijkomen. Net die geurstoffen zorgen voor een betere slaap. Nog enkele andere tips om goed in te slapen: eet ‘s avonds niets meer (tot 4 uur voor het slapen), zeker geen zoete, vette of zure dingen. zorg voor voldoende beweging in de buitenlucht. ‘s avonds geen koffie, zwarte of groene thee of chocolade eten – de caffeïne in deze producten blijft tot 6 uur na het drinken werken! Terug naar index Kamille en hopbad: om lekker te kunnen slapen Ook een bad met kruiden (niet te laat op de avond) kan helpen bij slapeloosheid Ingrediënten 1 handvol kamillebloemen 1 handvol hopbloemen 1 zakje van katoen (of een sok) Bereiding Doe 1 handvol kamillebloemen en 1 handvol hop in het zakje Naai de opening dicht (of gebruik een sok of het onderste deel van een maillot) Doe het zakje met het mengsel in het bad terwijl het water erin loopt Beweeg het zakje ondertussen goed door het water, zodat alle olie goed vrij komt in het water Knijp zo nu en dan ook de inhoud van het zakje uit zodat echt alles vrijkomt Gebruik Ontspan zeker 15 tot 20 minuten in het bad Terug naar index

Saladekalender.

Salade naar het seizoen.

Wie gesund ein Salat ist, hängt zudem davon ab, zu welcher Zeit man ihn erntet. Je frischer er ist, desto besser, denn so bleiben seine Aromen und seine Inhaltsstoffe noch voll erhalten. Geschmacklich und gesundheitlich am günstigsten ist es, wenn Sie in Ihrer Nähe aus ökologischem Anbau einkaufen und nach Saison der Salatsorte wählen: Kopfsalat aus deutschem Freilandanbau gibt es von Anfang Mai bis November. Im Frühling beginnt auch die Zeit des Batavia und aller grüner Salate. Im Winter dagegen kann man getrost auf den Kopfsalat verzichten, denn zu dieser Zeit hat er weder Geschmack noch Vitamine. In der kalten Jahreszeit wählt man also besser klassische Wintersorten wie Feldsalat, Chicorée oder Radicchio, die als besonders vitamin- und nährstoffreich gelten. Salat sollte immer möglichst frisch gegessen und nicht gewässert werden. Am wertvollsten ist er aus ernährungsphysiologischer Sicht, wenn er mit anderem rohen Gemüse und einem Dressing mit Kräutern gemischt wird. Das Schöne dabei ist: Dann schmeckt er auch am besten!

De Saladekalender als pdf-Formaat

Terug naar index

Een salade met o.a. rettich, radijs, noten en bacon

Ingrediënten voor 4 personen

1/2 rettich; 1/2 bosje radijs; 1/2 el grove mosterd; 2 el olijfolie extra vierge; 1 el walnootolie; 1 el witte-wijnazijn; 1/2 tl vloeibare honing; 50 g gezouten macadamianoten, grof gehakt; 1 plak bakbacon, in reepjes

Bereidingswijze

Rettich schillen en met scherp mes of kaasschaaf in flinterdunne plakken snijden. Radijs schoonmaken en ook flinterdun snijden. Dressing kloppen van mosterd, olie en azijn en op smaak brengen met honing, zout en peper. Plakjes rettich dakpansgewijs op vier borden rangschikken. Radijsplakjes erover verdelen. Mosterddressing over rettich en radijs druppelen en smaken 20 minuten in laten trekken. In droge koekenpan macadamianoten kort roosteren en op bord laten afkoelen. Baconreepjes in koekenpan uitbakken. Macadamia′s en bacon over salade strooien.

Bron:Smulweb

Terug naar index

---

Cranberries voor de oudere man

Cranberries zijn nuttig gebleken bij ondermeer blaasontsteking en maagzweren. Recent gecontroleerd onderzoek wijst nu ook op het nut bij typisch mannelijk lijden. Deze 6 maanden durende gecontroleerde studie werd gedaan onder 42 mannen met goedaardige prostaatvergroting, plasproblemen, een verhoogde concentratie prostaatspecifiek antigen (PSA) en een niet-bacteriële prostatitis. Ten opzichte van de controlegroep, die niets kreeg, werden er aan het einde van de studie uitsluitend verbeteringen waargenomen bij de groep die dagelijks 1500 mg cranberrypoeder had gebruikt. Kenmerkend waren de significante verbeteringen in de internationale prostaatsymptoomtest, de levenskwaliteit, de PSA waarde en het urineren (zowel de urinestraal, het totale urinevolume als het uitplassen). De onderzoekers melden dat dit de eerste studie is die duidelijk aantoont dat cranberries dergelijke symptomen kunnen verbeteren, onafhankelijk van de  prostaatvergroting of CRP-waarde (C-reactief proteïne, een ontstekingsmarker). Vidlar A, Simanek V, et al. The effectiveness of dried cranberries ( Vaccinium macrocarpon) in men with lower urinary tract symptoms. Br J Nutr, 2010; 104(8): 1181-9. PMID: 20804630 Terug naar index Chi Schindele's Mineralen ‘dé ontdekking van deze eeuw’ Waar verkrijgbaar? Klik op: Verkoopadressen of Direct bestellen in hun nieuwe winkel. Steenmeel met 34 soorten mineralen en sporenelementen; rechtstreeks uit de natuur, voor de dagelijkse aanvulling op de voeding. Unieke vondst In de lente van 1981, ontdekte de eigenaar van een bos en tevens fineerhoutfabrikant, Robert Schindele, bij toeval, het verrassende mineraalgesteente in zijn bos. Een bestuurder van een rupsvoertuig raakte, per ongeluk, tot tweemaal toe een vulkanische kegel van relatief zacht, bros materiaal, hetgeen ontstaan was door een scheur in de aardkorst. In de vorm van steenstof, veroorzaakt door de bouwwerkzaamheden, kwamen de bomen in aanraking met het extreem mineraalhoudend materiaal. Gevolg: bomen die al bijna totaal verwelkt waren, liepen weer krachtig uit en kregen meer loof/naalden dan ooit tevoren. Een universiteit onderzocht en men stelde vast, dat een sterke magnetische aanwezigheid in het mineraalgesteente.Het resultaat was verbluffend: de onderzochte steenmonsters bevatten in totaal 26 mineralen en een veelvoud van sporenelementen in een tot dan toe nog niet voorkomende samenstelling. Bovendien vond men ook nog een positief rechtsdraaiend energiepotentieel, hetgeen tot op de dag van vandaag uniek op deze aarde is. In het bijzonder zijn aanwezig: kiezelzuur, kalium, calcium, ijzer, magnesium en zink, die als onmisbaar worden omschreven voor het menselijk lichaam. De heer Schindele:”Ik dacht, wat goed voor bomen is, moet ook goed voor mij zijn” en besloot kleine hoeveelheden van deze mineralen zelf in te nemen. “Ik had na een zware voedselvergiftiging al jaren last van zware en pijnlijke winderigheiden allerlei andere chronische lichamelijke klachten. Al na een paar uur, nadat ik de eerste theelepel mineralen, in water gemengd, had ingenomen, kreeg ik last van oprispingen. Nog diezelfde dag verdween de druk van de maagstreek. De volgende dag besloot ik de dosis mineralen te verdubbelen. Van toen af aan ging alles heel snel. Na drie dagen was ik bevrijd van een 10-jarig lijden. Mijn reeds grijze haren begonnen weer zwarte strepen te vertonenn nadat ik een aantal weken deze mineralen geslikt had; intussen zijn mijn haren weer voor een deel zwart geworden. Uit een bloedonderzoek van mijn huisarts bleek, dat alle gehaltes weer volkomen normaal waren. Ik kan nu weer alcohol en koffie drinken, vlees, deegwaren en suiker eten, zonder dat er iets aan mijn bloedgehaltes verandert. Ik moet er overigens wel bij vertellen dat ik sinds 1985 dagelijks mijn portie mineralen inneem”. Vanaf die tijd is ‘Schindele’s Mineralien’ zeer veelvuldig en uitvoerig onderzocht, door de meest vooraanstaande universiteiten, klinieken en (bio-)chemici, wereldwijd. Ontelbare consumenten uit de hele wereld bevestigen de vitaliserende werking van ‘Schindele’s Mineralien’. Ervaringen Dr. Mang De Duitse levensmiddelenchemicus Dr. Mang uit Franfurt schrijft: “De originele ‘Schindele’s Mineralien’ bestaat uit zeer fijngemalen natuurlijk steenmeel met een hoog gehalte aan kiezelzuur, aluminium, kalium, ijzer, magnesium en talrijke sporenelementen. Mineralen zijn evenals organische stoffen zoals eiwitten, vet en koolhydraten van levensbelang doordat ze meehelpen in de werking van de cellen en in de groei van nieuw weefsel. Mineralen beïnvloeden de groei van bloedlichamen evenals de opbouw van hormonen, vitamines en enzymen. Ze zijn onmisbaar als bouwstenen voor botten, tanden en andere weefsels en essentieel voor de suikerstofwisseling. Ook voor prikkeloverdracht in het zenuwstelsel zijn de belangrijkste mineralen onmisbaar.Het gebrek aan mineralen in het menselijk lichaam kan op den duur leiden tot ziekten. Met ‘Schindele’s Mineralien’ wordt het organisme voldoende voorzien van mineralen, een gebrek aan mineralen is dan bijna niet meer voor te stellen.‘Schindele’s Mineralien’ kunnen als een ‘echt levensmiddel’ betiteld worden, vrij van welke toxische stoffen dan ook, een volstrekt natuurlijk middel.” Diverse soorten tekorten Conclusie Door ervaringen met mensen die ‘Schindele’s Mineralien’ gebruiken, kan men vaststellen, dat met name chronische ziekten die moeilijk of niet geneesbaar zijn vaak sterk verbeteren. De door zijn boek ‘Steine geben Brot’ beroemd geworden Zwitserse arts, Prof. dr. Zimmerman schreef reeds in 1940, toen de bodemverhoudingen in de landbouw nog lang zo slecht niet waren, het volgende: “Onze voeding is het niet meer waard nog voeding genoemd te worden, we vullen er nog slechts onze buik mee”. Alle mineralen en metalen hebben een speciale wisselwerking met elkaar en de electrostatische uitwisseling onder elkaar dient als ontstekingsmechanisme ter verbranding van zuurstof en voeding. Ingeval van koorts (als afweermiddel van infectieziekten) treedt als gevolg van hormoonwrijving een verhoogde hartactiviteit op en daarmee een extra wrijvingswarmte van enkele graden Celcius. In de darmen helpt de electrostatische uitwisseling van aluminium als een zachte massage bij de stoelgang. In onze darmen bevinden zich 60 tot 80% van onze witte bloedlichaampjes, de zgn. leukocyten, die tot taak hebben, o.a. het nitrosamine (stof die wordt gevormd wanneer aminozuren reageren met nitriet, door eiwitsofwisselingstoornis) en het verbrandingsgif Benzpyren te vernietigen. Deze soorten gif kan men met vitamine C neutraliseren zodat een deel van de leukocyten beschikbaar blijft voor het afweren van ziektekiemen. De hoofdzaak van alle ziekten ligt in de totaal geplunderde en door kunstmeststoffen en bestrijdingsmiddelen verwoeste bodem van de landbouw. In het Himalaya-gebergte vinden we, in een totaal van de civilisatie afgesloten dal, een bevolkingsgroep, die hun landbouwgrond uitsluitend met organisch materiaal bemesten en het bewateren met wit gletscherwater (hetgeen door erosie zeer mineraalhoudend is). Dit water, ook wel gletschermelk genoemd, wordt door deze mensen zelfs in grote hoeveelheden gedronken. Deze mensen worden, gezond en wel, vaak zeer oud en mannen van 90 jaar zijn zelfs nog potent. Met de door Robert Schindele ontdekte sterk magnetische en eetbare mineralen kan men schadelijke straling van water- en aardstralen evenals radioactieve straling volledig afschermen; iets wat met een ander product nog nooit is gelukt. Het product is stroomproducerend, waardoor vervalsingen eenvoudig ontdekt kunnen worden, door meting met elektrische meetapparatuur. Golven spelen in alle levensbereiken een belangrijke rol. Al het menselijke en dierlijke leven is afhankelijk van de hoorbare, maar nog meer van de niet hoorbare trillingen in het ultrasone hoorbereik, die op kunnen lopen tot miljarden trillingen per seconde. Trillingen zijn gelijk aan stralingen. Trillingen in het hoogste bereik worden als warmte opgemerkt (denk daarbij aan de magnetron). Alle levende wezens, planten, bomen, dieren en mensen bezitten een eigen stralingsveld dat ook meetbaar is, de aura. In een boek van Christopher Bird wordt beschreven hoe door middel van het gekwetter van vogels (trillingen) en door het spelen van mooie muziek, bomen en planten wezenlijk sneller groeien dan planten, die met rockmuziek ‘bestraald’ werden. Deze werden zelfs binnen korte tijd ziek en gingen dood. Toch kunnen bepaalde stralingen schadelijk zijn. Bomen, die op een waterader staan, groeien krom, ze buigen zich van de waterader af, alsof ze ervoor zouden willen vluchten. Wateraderen die zich kruisen leiden bij mens en dier tot kanker, wanneer men er tientallen jaren op leeft of slaapt. De schadelijke frequentie van deze straling verlamt de celmembramen, de oorzaak van vele ziekten. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat mensen die zeer gevoelig zijn en over een waterader rijden met de auto een zwaar ongeval krijgen doordat ze ongewild aan het stuur trekken. Ook de straling van hoogspanningskabels lijkt nogal gevaarlijk. Men heeft zelfs ontdekt, dat bijenvolken, die onder hoogspanningskabels leefden, geen zin meer hadden om honing te verzamelen, aggressief werden en elkaar doodstaken. Zelfs de stralingen van electrische apparaten, radio’s, magnetrons en televisies hebben een slechte invloed op onze gezondheid. Ze beïnvloeden het zenuwstelsel. Aangezien het anders denken over en het realiseren van de bovengenoemde feiten nog de nodige tijd zal vergen, is het voor de gezondheid aan te bevelen hoogwaardige en krachtgevende mineralen in te nemen. Tenslotte, onthoud goed: het kan weggegooid geld zijn vitaminesupplementen in te nemen, als men de belangrijkste mineralen en spoorelementen verwaarloost. Exclusieve Import / distributie voor Nederland en België Chi International BV Koele Mei 42 4816 JD Breda, Tel.:076 5719199            076 5719199      Fax.: 076 5810260 E-mail: info@chi.nl. Bron:Chi Terug naar index   Nomenclatuur abortivum adipositas adjuvantia adstringentia agalactagogum amarllm anaestheïicum analepticum. analgeticum anaphrodisiacum anhydroticum anthelminthicurn aphrodisiacr"rm anodyne antacida anti allergica anti arthritica anti asthmatica anti biotica anti coagulantica anti diarheïica anti diureticum anti dyscratia anti emetica anti hemorrhoildalia anti hypertensia anti sclerotica anti phlogisticum anti pyreticum anti septicum anti spasmodica aperativa aromaticum asthenisch bechica bloeddrukregulans cardiotonicum cardiaca carminativum causticum cholagogum cholecystopathieen cholereticum corrigens cosmetica cumulatie curativa cysthopatieen decongestivum demulcens dermatose dermatotropia desinfectans diaphoreticum digestivum diureticum drastica emeticum emmenagogum emolliens expectorans febrifugum galactagogum haematicum haemopaticum haemostypticrum hypnoticum inhalantia lactagoga laxantia lienalia litholyicum lithostripticum lymphaticum mucilaginosum narcoticum nervinum neurolepticum ophthalmicum otologica pectoralia pertussica purgative resorbens revulsivum rhinologica roborantia secretolitica sedativum somnifera spasmollticum stimulans stomachicum taenifugum tranquilizer vruchtdrijvend vetzucht, zwaarlijvigheid ondersteunend samentrekkend melksecretie remmend bittermiddel gevoelloosheid teweegbrengend herstel,verbetering,opwekkend pijn verminderend zonder bewustzijn te beïnvloeden geslachtslust temperend zweetsecretie remmencl wormdrijvend middel geslachtslust opwekkend pijnstillend maagzuur bindend tegen allergie,overgevoeligheid tegen gewrichtsontsteking ontkrampend en slijmlosmakend tegen het leven bloedstolling tegengaand tegen buikloop tegen afdrijving van vocht bloedzuiverend tegen braken tegen aambeien tegen hoge bloeddruk tegen vaatverharding ontsteking remmend koortsonderdrukkend desinfectans. bacteriegroei tegengaand tegen krampen, spasmen eetlust opwekkend smaakbrengend zwakte krachteloosheid anti hoestmiddel bloeddrukregelaar hartversterkend op het hart werkend wind verdrijvend (perpermunt gember,kaneel brandende, tsend gal vrijmakend uit de galblaas aandoening van de galblaas stoffen die de levercellena aanzetten tot verhoogde galproductie (smaak)verbeteraar verfraaiing van huid en haren toevoegsel wondgenezend ziekten van de blaas drukverminderend bij opgezwoIlen slijmvliezen verzachtend huidziekten voor de huid ontsmettend zweetmiddel spijsvertering verbeterend vocht atïrijvend sterk (laxerend) braakmiddel menstruatie opwekkend of versterkencl maakt verhardlingen,huid en slijmvliezen zachter opgeven,ophoesten van slijm uit de borst en bronchiën,slijmoplossend Koortswerend zogdrijvendmiddel ter behandeling van bloedziekten bloedvorming bevorderend bloedstillend kalmerend. slaapverwekkend in te ademen stof zogsecretie bevorderend bevorder de ontlasting op de milt werkend oplossen van stenen,concrementen:verhardingen oplossen van stenen,concrementen voor het lymphatische gestel slijmbevattend geneesmiddel verdovend voor de zenuwen kalmerend op prikkels van binnen en buiten (emoties) geneesmiddel voor het oog voor de oren op de borst werkend anti kramphoest laxans, zuiveraar resorptie,opname,opzuigenbevorderend afleidend middel (tegenprikkel andere plaats) neusmiddel versterkend secretorisch slijm oplossend kalmerend, bedarend slaapwekkend kramp oplossend opheffend prikkelend, opwekkend eetlust en spijsvertering bevorderend lintwormverdrijvend kalmerend bij emotionele opwinding en angsten   urodesinfectia urrolithiasis urolitholyticum urotropica uterotonicum vasoconstrictor vasodilatator venostasis vermifugum ontsmettende werking op blaas en nieren vorming van urine stenen oplossing van urine-stenen nieren en blaas betreffend uterus,baarmoederversterkend samentrekkend snoering van de vaten vaatverwijding verhindering van afvloed van veneus bloed (stuwing) wormdrijvend Terug naar index   Woordenboek Werking / Bewerking / Indicatie / Plantendelen / Receptuur In de kruidengeneeskunde is het vrij gebruikelijk te werken met Latijnse begrippen. Sommige zijn wel te herleiden, andere zijn wat lastiger thuis te brengen. Wellicht kan dit woordenboek een uitkomst zijn. Bij veel geneeskruiden kom je de werking tegen in het Latijn. Dit heeft natuurlijk een reden. Latijn wordt internationaal in de gezondheidszorg gebruikt waardoor verwarring voorkomen kan worden. We bedoelen allemaal hetzelfde. Werking woord betekenis adaptogeen immuunversterkend, verhoogt stresstolerantie adstingent samentrekkend adstringerend samentrekkend Afrodisiacum Afrodisiaca verbeteren de doorbloeding naar de geslachtsdelen en zorgen voor een optimale hormonale huishouding. Geschikt voor alle gezonde mannen en vrouwen. amara spijsverteringbevorderend analeptica pijnstillend middel analgeticum pijnstillend anodynum pijnstillend anthelminthicum antiwormmiddelen antibiotisch tegen het leven van micro-organismen gericht antidiarrhoicum tegen diarree antidyscratica bloedreinigend antidyspeptica darmmiddelen antiflogistisch ontstekingswerend antihistaminicum antiallergisch, remt afgifte histamine antioxidant beschermend tegen vrije radicalen antiphlogisticum ontstekingswerend middel antipyretisch koortswerend antisepticum ontsmettend, reinigend antispasmodicum krampstillend middel antitussivum middel tegen hoest antiviraal werkt de activiteit van virussen tegen aromaticum aromatische stof bitter spijsverteringbevorderend calmativum ontspannend, slaapbevorderend cardiotonica hartversterkend middel carminativum windverdrijvend middel cholagoga galopwekkend middel coronair dilatator kransslagader verwijdend middel demulcens verzachtend voor de slijmvliezen diaforetica zweetdrijvend middel diaphoretisch zweetdrijvend digestivum spijsvertering bevorderend middel diureticum urinedrijvend, stimulerend voor de nieren diuretisch urinedrijvend elmoliëns weekmakend, verzachtend emeticum braakverwekkend middel emmenagoga menstruatie bevorderend expectorans slijmoplossend (luchtwegen) febrifugum koortswerend middel Fyto-oestrogeen Fyto-oestrogenen zijn plantsubstanties die een oestrogeen werking hebben. Hun chemische structuur is gelijk aan die van het vrouwelijke geslachtshormoon, maar de fyto-oestrogenen zijn veel minder sterk werkend dan dit vrouwelijke geslachtshormoon. De oestrogeen potentie van deze substanties loopt uiteen van 0,01% tot 0,5% van oestradiol. Fyto-oestrogenen komen in zeer kleine hoeveelheden voor in bijna elke plant, maar vooral soja en rode klaver bevatten duidelijk hogere concentraties. De fyto-oestrogeen-fenolen is het dominant type fyto-oestrogeen en zijn in de gehele plant aanwezig, tot 7% van het droge gewicht. Deze fyto-oestrogeen-fenolen behoren tot de Flavonoïden familie en maken onder meer deel uit van 7 subfamilies. galactagogum zog bevorderend middel granulatie bevorderend huidgroei bevorderend haematica bloedopbouwend middel haemostaticum bloedstelpend middel heamostyptica bloedstelpend middel hepatica levermiddelen hygroscopisch wateraantrekkend laxans ontlasting bevorderend laxantia laxerende middelen purgans afvoermiddel purgatief laxerend roborantia versterkend, opbouwend middel secretie klierafscheiding sedativa sterk kalmerend en slaapbevorderend spasmolytica ontkrampend middel stimulans opwekkend, energieverhogend stomachica maagmiddelen stomachicum maagmiddel sudoriferum zweetdrijvend middel tonica versterkend toniserend versterkend, eetlustopwekkend Terug naar index Bewerking Bewerkingen kom je vaak tegen in recepten. een bewerking geeft aan, hoe om te gaan met de kruiden in een recept. woord betekenis decoctum opkooksel extraheren uittrekken, een extract maken fermenteren gisten, broeien infusum thee maceraat koud water aftreksel Terug naar index   Indicatie Veel indicaties kom je tegen in het Latijn. Zie hier van een aantal de Nederlandse aanduiding. Uiteraard is de lijst bij lange na niet compleet. Het kan handig zijn zelf een geneeskundig zakwoordenboek aan te schaffen. woord betekenis albuminurie voorkomen van eiwitten in de urine anaemie bloedarmoede angiomen bloedvatgezwellen anurie onvermogen om urine af te scheiden catarrh ontsteking van een slijmvlies waarbij slijm wordt afgescheiden climacterium overgangsjaren dermatitis huidontsteking dermatopathieën huidziekten dysmenorrhoe pijnlijke menstruatie dyspepsie gestoorde spijsvertering eczeem huiduitslag epilepsie vallende ziekte erotomanie ziekelijke geslachtsdrift fluor albus witte vloed furunkulose optreden van vele steenpuisten gastritis ontsteking van het maagslijmvlies hyperaciditeit te hoge zuurgraad van het maagsap hypoaciditeit te lage zuurgraad van het maagsap hysterie zenuwziekte koliek kramp in de buik meteorisme winderigheid, opgeblazenheid migraine schele hoofdpijn neuralgie zenuwpijn neurasthenie zenuwzwakte oedeem vochtophoping in de weefsels onanie zelfbevlekking paradentose gaatjes in tanden en kiezen retentiourinae terughouding van urine in de blaas scrofulose klierziekte Terug naar index   Plantendelen In recepten of kruidenboeken kom je vaak delen van planten tegen in het Latijn. De specifieke aanduiding van het te gebruiken deel is niet onbelangrijk. De werking van de wortel kan verschillen van die van de bloem of het blad. Ook kunnen sommige delen van de plant zelfs giftig zijn. Reden waarom ze niet, of juist wel (met name in de homeopathie, als potentie) gebruikt worden in een recept. woord betekenis amentum katje anthere meeldraad bacca (baccae) bes (sen) bulbus (bulbi) bol (len) cortex schors of bast flos (flores) bloem (en) folium (folia) blad (eren) folliculus (folliculi) peul (en) fructus vruchten gemmae knop herba alle bovengrondse delen lignum hout radix wortel rhizoma wortelstok semen zaad stigma (ta) stamper (s) stipes (stipites) stengel (s) stramento (um) stro summitates takjes, twijgpuntjes tuber (a) knol (len) Terug naar index   Receptuur Een officieel recept wordt nog steeds opgesteld in het Latijn, waarbij men graag gebruik maakt van afkortingen. woord betekenis a.c. ante cenam = voor het eten aa gelijke delen ad (gevolgd door een gewicht) tot, aanvullen tot het genoemde gewicht adjuvans stuurmiddel aqua water cardinale hoofdmiddel conc. gesneden constituentia vulmiddel cont. gekneusd corrigens smaakverbeteraar D.S. dona (geef) en scribe (schrijf op het etiket) g. gram gtt guttae = druppels guttae druppels p.c. poste cenam = na het eten pulvis poeder succus vers sap succus siropus sap met suiker (siroop) Terug naar index Stekken Je kunt het beste in de zomer stekken. Je neemt van de plant de jonge, nog niet verhoute top. Je snijd ze met een scherp mes af. Je kunt eventueel stekpoeder gebruiken. Je stekt ze in bakjes met zeer zandige grond waar eventueel wat scherp zand doorheen is gemengd. Alleen de bovenste blaadjes blijven aan de stek zitten. De andere worden eraf gehaald. De stekken moeten gelijkmatig vochtig gehouden worden. Als ze te nat zijn rotten de stengels en als ze te droog zijn vormen ze geen nieuwe wortels. Warmte en halfschaduw bevorderen de wortelgroei. Als de stekken flinke wortels hebben en uit beginnen te lopen worden ze in grotere potten geplant. Stekken kan o.a bij salie, rozemarijn. lavendel, marjolein, dragon, melisse en tijm. Enkele hints tips: - Om gezonde planten door stekken te krijgen moet de plant, waarvan stek wordt genomen, gezond zijn. Neem geen stek van stengels die lang en slap zijn, een stevige stengel is nodig. Houtige stekken wortelen in het algemeen moeilijker dan jonge, zachte stekken. - Stekken doe je met een vlijmscherp mes of nog beter een professioneel entmes. - Zorg voor schoon gereedschap, het voorkomt bij voorbaat schimmelvorming. Reinig regelmatig het mes wanneer er achter elkaar stek wordt gesneden. Een heel simpel middel om o.a. virusinfectie of overdracht ervan te voorkomen, is het mes na elke snede in melk te dompelen. Melk neemt eventueel aanwezig virus direct op. - Als stekmedium (een duur woord voor grond) gebruik je turfmolm vermengd met scherp zand in de verhouding 2 : 1 of potgrond vermengd met scherp zand in de verhouding 2 : 1 of scherp zand. Wil je toch geld uitgeven, dan is 'Perlite' of 'Vermiculite' een goed medium; wanneer 'Perlite' wordt gebruikt, dan is regelmatig water geven nodig. - Stekken zet je in pot of in een (plastic) kistje. In beide gevallen moet het materiaal goed zijn schoongeboend met heet water of splinternieuw zijn. - Om de pot of het kistje af te dekken gebruik je of een glasplaat of stevig doorzichtig plastic; bij stekken in pot is een doorzichtige plastic zak wel zo handig. - Bewortelings- of groeistof (Rhizopon-stekpoeder) bevordert de wortelvorming en gaat beschimmeling van de wond van de stek tegen. Het is kant en klaar in het tuincentrum te koop. - Nadat de stek(ken) in het medium is/zijn geplaatst, wordt de bovengrond afgedekt met een dun laagje scherp zand. Het voorkomt dat (on)kruiden het voedsel voor de stek(ken) voortijdig wegkapen. - Staan de stekken eenmaal in pot of kistje, dan direct licht aangieten met (regen)water. Hierna afdekken met glas of plastic. - Overdag luchten; dit is de glasplaat op steunblokjes zetten of de afdekking met plastic omhoog tillen, zodat de stekken voor de helft onbedekt zijn. Luchttoetreding vermindert de luchtvochtigheid rondom de stekken en voorkomt dat de stek(ken) gaan 'smeulen' = schimmelen of rotten. 's Nachts de stekken wel afdekken. - Controleer van dag tot dag de stekken, verwijder smeulende stekken direct, geef zo nodig een beetje water. - Het slagen van stekken hangt ten nauwste samen met het goede niveau van vochtigheid in het medium en een permanente hoge luchtvochtigheid. Links: een stek snij je onder een bladknoop af Rechts: bewortelde stek Stek maken In het algemeen wordt stek gesneden van een stengeldeel met ogen. Het kan van het uiteinde van een scheut, het middendeel van de stengel of van het blad worden genomen. De lengte van een stek is ongeveer vijf tot tien cm. Welke vorm van stekken je kunt gebruiken, hangt af van de soort plant of struik. Om stekken te verzamelen gebruik je een snoeischaar. Knip stek van de plant door tussen twee bladeren te knippen. Voor het klaarmaken van de stek gebruik je een scherp mes en snij je in één beweging de stengel onder een blad, bladknoop of bladpaar door. Nooit wringen of breken. De snede moet glad zijn. 'Bloedende' stek laat je even met rust, totdat het bloeden duidelijk minder wordt. Zitten er nog blaadjes bij of aan de bladknoop? Verwijder ze door de steeltjes door te snijden. Snij de top van de stek weg boven het laatste blad of bladpaar. De stek in groeistof dopen, de overtollige groeistof aftikken op de rand van het potje. Maak in het medium een gaatje met een dun bamboestokje en laat de stek daarin zakken. Druk de grond rondom de stek licht aan. Soorten stek Gewone stek of scheutstek Hiervoor wordt het uiteinde van de stengel(s) gebruikt. Vooral om kamerplanten te vermenigvuldigen. In sommige gevallen kan de stek beter niet worden afgesneden onder een blad of bladpaar, maar worden afgebroken (Fuchsia, Chrysanth). Ook geschikt voor onder meer: lavendel (Lavandula), heiligenbloem (Santolina), randpalm (Buxus), Dahlia, salie Salvia splendens, Fuchsia, geranium (Pelargonium), hortensia (Hydrangea)en chrysant (Chrysanthemum), Petunia etc. Stek met hieltje Bij deze vorm van stekken wordt een deel van een zijstengel gebruikt met een gedeelte van de (hoofd)stengel. In feite is het een stukje zijstengel met bast van de stengel, waaraan de zijstengel vast zit. De stek heeft wel een beetje gelijkenis met een been en voet. De overgang tussen zijstengel en de hoofdstengel wordt gemarkeerd door 'de hiel'. Sommige planten/struiken laten zich makkelijker stekken met een stukje oud hout aan de stek. Het hieltje wordt met een scherp mes langs de 'zool' glad gesneden. Deze vorm van stekken kan o.m. worden gebruikt om stek te maken van lavendel (Lavandula), heiligenbloem (Santolina), (Tibouchina), oleander (Nerium), chrysant (Chrysanthemum), azalea (Azalea), rododendron (Rhododendron). Houtstek In de boomteelt een veel gebruikte methode. Wanneer de blaadjes van de struiken zijn, al is het in het najaar of de winter, dan kan houtstek worden gemaakt. Houtstekken moeten goed zijn uitgerijpt. Dit is te zien aan de kleur van het hout; het moet bruin van kleur zijn. In tegenstelling tot de scheutstek wordt voor een houtstek het middendeel van de stengel gebruikt. De stengel wordt zowel onder als boven een oog(paar) of knop doorgesneden. Houtstek worden gebost en opgeplant, zolang het najaar of winter is. Pas begin april worden de opgeboste houtstekken losgemaakt en uitgeplant. Om de beworteling te versnellen wordt houtstek ook onder glas of plastic gehouden. Houtstek kan o.m. gemaakt worden van: bes (Ribes), waaronder siervormen van Ribes, aalbes, zwarte bes, Thaybes, jostabes, Japanse wijnbes, braam (Rubus), framboos, kornoelje (Cornus), Chinees klokje (Forsythia), rozen o.m Rosa rugosa (alle botanische vormen), prachtspiraea (Spiraea), liguster (Ligustrum), ganzerik (Potentilla), Lonicera pileata etc. Bladstek Wordt voornamelijk in de bloemisterij gebruikt. Soms blad met steel of een gedeelte van het blad. Toepassing o.m. bladbegonia's (Begonia), Kaaps viooltje (Saintpaulia) etc. Wanneer beworteld? Is uiteraard afhankelijk van welke plant is gestekt. In het algemeen duurt het drie tot vijf weken, voordat er voldoende wortels aan zitten. Een goede indicatie is wanneer de knoppen in de bladoksels zwellen of al uitlopen. Laat de stek(ken) nog twee tot drie weken in de pot of bak staan, voordat ze worden uitgeplant of verpot. Na het verpotten of uitplanten is het niet meer nodig om de jonge planten onder glas te houden. Bron: Neerlands Tuin. Terug naar index   Scheuren Scheuren kun je het beste in het voor- of najaar doen. Je steekt dan met een scherpe schop een gedeelte van de wortels met bovengrondse scheuten af. Dit kun je bv. doen met munt of de bergamotplant. scheuren van vaste planten Vele vaste planten zijn niet wintergroen en trekken zich in de winter terug onder de grond. Het bovengrondse gedeelte sterft voor de winter nog af en onder de grond blijft de plant in leven. Eens het voorjaar terug is aangebroken zullen de ondergrondse plantedelen terug beginnen uitlopen. Vaste planten groeien vanuit het midden van de plantenpol naar buiten toe. De jongste en groeikrachtigste plantjes zitten dus altijd aan de buitenkant van de pol. Na verschillende jaren zal het centrum minder groeikrachtig worden en de stengels in het hart van de plant worden dan ook een stuk lager dan de buitenste takken. Als je dit opmerkt dan wordt het tijd om de plant te verjongen. Dit kan dan door ze te scheuren of delen. Wat is scheuren? Scheuren is planten met genoeg wortels uit elkaar trekken om zo twee of meerdere planten te verkrijgen. Meestal behoren deze planten tot de vaste planten of de sierheesters (struiken). De planten die we scheuren noemen we de moederplanten. Scheurperiode: HERFST: september - oktober - november. LENTE: maart - april - mei. Persoonlijk zou ook ik liever de planten scheuren in het voorjaar. De pas gedeelde plantjes hoeven dan niet onmiddellijk strenge vorst te trotseren. Daarentegen kunnen ze in het lentezonnetje beginnen met nieuwe wortels en bladeren te vormen, zodat we vrij snel kunnen genieten van onze nieuwe plantjes. Werkwijze: De moederplanten verzamelen als ze nog in rust zijn of net beginnen uit te lopen. De planten met de hand scheuren, met een mes, snoeischaar of een spade. De gescheurde plantjes hebben één of meerdere groeipunten en goede wortels. De nieuwe plantjes oppotten of uitplanten in de tuin op een voedzame grond en begieten. De planten afharden en afschermen tegen de volle zon. Als we scheuren in de herfst moeten we deze vorstvrij overwinteren. Probeer het aantal scheurwonden te beperken en zorg ervoor dat ze zo gaaf mogelijk zijn. Als je een (bijna) bloeiende plant scheurt, dan verwijdert u het best alle bloemknoppen, bloemen, zaden en vruchten. Bloemknoppen die binnen een maand na het scheuren worden gevormd kun je het beste ook nog verwijderen. Deze vragen veel te veel energie van het net gescheurde plantje, die dit beter kan benutten voor wortel- en bladgroei. Bron: Tuinclub. Terug naar index   Zaaien Zaaien doe je vooral met een- of tweejarige planten. Maar ook vaste planten kun je zaaien. De beste tijd van zaaien is het voorjaar. Als de plant niet winterhard is zaai je vanaf half mei. Je kunt voorzaaien onder glas, maar je kunt de planten ook ter plekke zaaien. zaaien, aan de slag...  ... ieder doet dat op zijn of haar eigen manier. De meesten beginnen met de adviezen vanuit een boekje of het internet. Zo ben ook ik ooit begonnen.   Bij het maken van deze pagina moest ik een afweging maken tussen het herhalen van datgene dat in de boekjes en op diverse sites staat of mijn eigen zaaimethode beschrijven.   Ik denk zelf dat men het meeste heeft aan de laatste optie. Natuurlijk heeft ieder de keuze het op de traditionele manier, de eigen manier of misschien ook mijn manier (of onderdelen daarvan) te doen.   Gecontroleerd zaaien Gecontroleerd zaaien is het zaaien in potjes of het zaaien in zakjes en het proces volgen tot je de planten voldoende doorgeworteld opgekweekt hebt om ze in de tuin uit te planten. Mijn manier is het zaaien in plastic potjes van 10 x 10 cm. Niet omdat dat een wet is of zo, maar gewoon omdat ik dat het prettigst vind. In alles dat ik hieronder beschrijf ga ik daar vanuit. Ook eenjarigen zaai ik meestal in potjes, ook soms de soorten die erom bekend staan niet tegen verplanten te kunnen (die met een penwortel), die krijgen van mij een eigen potje van waaruit ik ze in de tuin uitplant.   Welke zaaigrond  In de eerste plaats kun je bij het tuincentrum kant-en-klare zaai- en stekgrond kopen, zeker als je maar een aantal zaadsoorten gaat zaaien.   Maar soms komt het voor dat je geen zaaigrond voorhanden hebt en toch graag zaaien wilt. Of dat je net als ik grote hoeveelheden zaden wilt gaan zaaien. Dan kun je kiezen om de zaaigrond zelf gaan maken. Hier is het 'recept' dat mij het best voldoet:   In de eerste plaats moet het aan een aantal voorwaarden voldoen: het moet luchtig, voldoende maar niet tè vochtig, vocht vasthoudend en vrij van beestjes, grove delen en schimmels zijn. De verhouding van mijn zaaigrond is 2 delen gezeefde cocopeat (of als je dat niet hebt turfstrooisel) en 2 delen grofkorrelig zand (brekerzand, guszand, dat is zand waarmee vloeren gesmeerd worden en te koop bij de bouwmaterialenhandel).    Om het geheel nog luchtiger te maken kun je er ook nog een deeltje perliet, vermiculiet of piepschuimkorrels (die je voor het (bij)vullen van kussens kopen kunt), doorheen doen.   Het zand dat je bij de bouwmaterialenhandel koopt moet eerst goed gewassen worden. Dat doe je door een emmer voor de helft te vullen met zand en vervolgens de kraan er boven aan de zetten en al rustigjes roerende de emmer te laten overstromen tot het water helder is.   Vermiculiet is een mineraal dat gebruikt wordt als isolatielaag bij de openhaardenbouw. Voor de aanschaf moet je het dus in die richting zoeken(bouwmaterialenhandel, openhaardenbouw, ...).   Verontreinigde zaaigrond Het best kun je altijd goede materialen gebruiken. Schone potjes en schone, ongebruikte zaaigrond. Het kan echter eens voorkomen dat je eerder gebruikte grond weer wil benutten. Als je het niet helemaal vertrouwt, dan kun je eventuele ziektekiemen en zaden die erin zitten vernietigen door het bakje gedurende een aantal minuten op de hoogste stand in de magnetron te zetten. Kiemschimmels Dat komt het meest voor bij het binnen voorzaaien en als je verkeerde materialen hebt gebruikt (vuile potjes, oude zaaigrond, ...).   Ook bij het zaaien is het hygiënisch werken belangrijk. De kiemplantjes beschadigen bij het steeltje en vallen om, de zogenaamde omvalziekte (Pythium). Als je daarvan last hebt kun je nevelen met een schimmelwerend middel, zoals spuitzwavel of een opgelost tabletje Superol. Dit laatste kun je bij de drogist of bij de apotheek kopen en wordt verkocht om mee te kunnen gorgelen.   Beter is echter preventieve maatregelen te nemen: zorg dat de zaaigrond niet te vochtig is en hou de zaaibak niet helemaal afgesloten, zodat de lucht kan circuleren.   Waarin te zaaien Ik zaai altijd in potjes van 10 x 10, maar dat is uiteraard een persoonlijke smaak. Je kunt van alles gebruiken: liter (ijs) bakken, bakjes van de afhaal-chinees, koffiebekers (goed voor lathyrus, papavers en afrikaantjes), voorgevormde potjes, zaaitrays, van die setjes waarin ze bij het tuincentrum perkgoed in verkopen (2 x 8 of 2 x 10, lekker klein maatje is mijn ervaring), ... eigenlijk teveel om op te noemen.   In de eerste drie soorten moet je wel onderin de bak gaatjes maken waar het vocht opgezogen kan worden en waar het water weg lopen kan.   Zaaiklaar maken Ik neem daar voor een stapelbox (maar een diep dienblad of zo kan ook) en doe daar een laagje van 5 cm lauwwarm water in. Ik vul de benodigde potjes met zaaigrond en zet die potjes in de stapelbox zodat de potjes het water op kunnen nemen. De potjes zijn voldoende vochtig als de bovenzijde donker begint te kleuren. Het kan zijn dat je meerdere malen water moet bijvullen (vooral als je net als ik 20 potjes tegelijk voorbereid).   Het zaaien Ik zaai afhankelijk van de grootte van de kiemplant 1, 5, of 9 zaden per potje. Ik ga er vanuit dat er zo 2 cm rondom de zaailing vrij moet zijn. Ik werk graag met een pincet om de zaden op de zaaigrond te leggen. Een pietepeuterig werkje, dat wel, maar je weet dan tenminste wat je zaait en vooral dat je niet te dik zaait. Want dat is dikwijls de grootste fout die ieder maakt: veel te veel en te dicht op elkaar zaaien. Gevolg is dat de plantjes zich niet goed kunnen ontwikkelen en de kans op schimmels groter wordt. Wil je toch gewoon uit het zakje zaaien, zorg dan altijd dat je dicht bij de zaaiaarde strooit, zodat de zaden niet weg kunnen springen. Al naar gelang het aantal planten ik wil, zaai ik in 1, 2 of 3 potjes dezelfde soort zaden. Ook maakt het wat uit hoe kiemkrachtig het zaad is (je moet dan wat meer zaaien dan het aantal planten dat je voor ogen hebt).   Steeklabel Je kunt daarvoor steeklabels in de winkel kopen. Als je echter zoals ik heel veel zaait, dan wordt dat een kostbare geschiedenis. Ik heb een oplossing gevonden door verticale lamellen van plastic jaloezieën in strookjes van 2-3 cm te knippen en daarop met een watervaste viltstift te schrijven. Gebruik geen stift die je ook voor cd-roms gebruikt, want die zijn niet altijd te vertrouwen (ze verbleken soms of je veegt de tekst er gemakkelijk vanaf). Ik gebruik een Edding 400 permanent marker en die houdt zich goed. Niets is zo hatelijk als je op een gegeven moment eindelijk een kiemplantje ziet opkomen en het label verbleekt is...   Afronden zaaiwerk Als alle potjes gevuld zijn en van een label voorzien zet ik ze in de koudebak. Heb je die niet, dan kun je daarvoor ook een alternatieve koude bak(stapelbox) gebruiken. Zet daarvoor alle potjes in de bak, laat ze zich matig volzuigen met water, neem een transparant afdekplaatje (glas, plastic, kunststof, ...) van iets groter dan de omtrek van de bovenzijde stapelbox en leg deze op de box. Zet deze vervolgens op een lichte plek (nooit in de volle zon) en zorg dat de temperatuur voldoende hoog is (afhankelijk van de soorten kiemplantjes die je erin hebt staan. Perkgoed heeft een hogere temperatuur nodig dan bepaalde vaste planten). Zorg dat de potjes altijd voldoende vochtig maar nooit nat zijn. Te droog is funest voor je zaaisel, maar te nat eveneens.   Afharden In de kas of kweekbak opgekweekte jonge planten moeten voor ze aan de buitenlucht blootgesteld worden langzaam wennen aan de temperatuur en weersomstandigheden buiten de veilige omgeving van de kweekbak of alternatieve koudebak. Bron: Zaaiesite Terug naar index   Kefirmelk Benodigdheden 1 weckfles of glazen pot met deksel 1 liter melk 1 zakje poederkefir Gebruik De inhoud van één zakje oplossen in 1 liter ongekoelde houdbare melk en dit 24 uur laten staan op kamertemperatuur. Na 24 uur is de verzuring tot stand gekomen. De kefir-melk is 48 uur houdbaar bij maximaal 7 graden. Voor u de kefir-melk gaat gebruiken of er iets aan toevoegt moet u eerst een paar eetlepels afnemen voor de volgende bereiding. Doorkweken geschiedt door drie eetlepels kefir-melk van de laatste bereiding met nieuwe houdbare melk en deze 24 uur te laten kweken op kamertemperatuur. Deze informatie is afkomstig van kefir.nl. Terug naar index Bron: Kefir.nu   Otosclerose   Wat is otosclerose Otosclerose is een progressieve ziekte die iemand langzaam slechthorend maakt. Het gehoorverlies kan zich bij otosclerose in één of beide oren voordoen. De gevolgen voor de dagelijkse communicatie kunnen groot zijn. Het eerste teken van gehoorverlies doet zich meestal voor als iemand telkens aan andere mensen moet vragen of zij hun woorden willen herhalen of als iemand een spreker nauwelijks kan verstaan wanneer die hem niet aankijkt. Dat geeft een heel onprettig en ongemakkelijk gevoel. De oorzaak is overmatige botwoekering of botgroei op en rondom de stijgbeugel in het middenoor. Het vervelende gevolg van deze aandoening is dat de beweeglijkheid van de stijgbeugel in het middenoor langzaam afneemt. De stijgbeugel kan daardoor minder geluid voort geleiden (dit heet geleidingsgehoorverlies) en dat zorgt ervoor dat het gehoor minder wordt. Hoe otosclerose begint en waarom bepaalde mensen het krijgen weten we niet en voorkomen is dan ook onmogelijk. Vaak is behandeling mogelijk, zodat het gehoor verbetert. Er bestaat echter geen medicijn dat otosclerose kan voorkomen of een vroegtijdig halt kan toeroepen. Vormen van otoslerose Er zijn drie vormen van otosclerose: 1. Van de stijgbeugel Beginnende otosclerose is te herkennen aan een wittig brokje op de stijgbeugel. Als de otosclerose jarenlang ongestoord zijn gang zou gaan, zou de stijgbeugel zelfs helemaal overwoekerd worden door bot. Een andere naam voor otosclerose is 'otospongeose'. Die term verwijst naar de slechter wordende kwaliteit van het bot. Het sclerotische proces – ofwel het hard worden van het bot – treedt pas later op. 2. Van het slakkenhuis In zeer uitzonderlijke gevallen tast de otosclerose niet de stijgbeugel aan, maar het slakkenhuis. Dan is er geen sprake van een geleidingsgehoorverlies, maar van een zenuwgehoorverlies. We spreken dan van cochleaire otosclerose. In dat geval zijn er twee mogelijkheden: iemand krijgt een hoortoestel of er wordt een cochleair implantaat geplaatst. 3. Van slakkenhuis en stijgbeugel Er komt ook otosclerose voor waarbij stijgbeugel en slakkenhuis zijn aangedaan. Er is dan sprake van een geleidingsgehoorverlies, maar ook van een zenuwgehoorverlies. Waar zitten stijgbeugel en slakkenhuis 1. gehoorgang 2. trommelvlies 3. hamer (malleus) 4. aambeeld (incus) 5. stijgbeugel (stapes) 6. middenoor 7. evenwichtsorgaan 8. buis van Eustachius 9. slakkenhuis (cochlea) 10. gehoorzenuw voor 1, 7, 8 en 10 klik hier Behandelmogelijkheden Wat te doen als een KNO-arts geconstateerd heeft dat er sprake is van otosclerose? Er zijn verschillende mogelijkheden: 1. Afwachten Een mogelijkheid is om af te wachten. Het gehoorverlies kan nog te beperkt zijn. Otosclerose mag niet in z’n allereerste stadium worden geopereerd, want dan heeft de patiënt nog weinig last. Bovendien is de operatie gevaarlijker, omdat tijdens de operatie de nog niet helemaal vastgegroeide stijgbeugel zou kunnen gaan bewegen. Dat kan tot een niet optimaal operatieresultaat leiden. 2. Hoortoestel Voor mensen die niet geopereerd willen worden, is een hoortoestel een mogelijkheid. Soms wordt bij te opereren otosclerose eerst een hoortoestel geprobeerd. Veel otosclerose-patiënten zijn echter niet zo tevreden over een hoortoestel. Ze vinden het geluid onnatuurlijk of hebben cosmetische bezwaren. 3. Operatie Als afwachten en een hoortoestel geen oplossing (meer) bieden, kan een operatie bij 'stijgbeugel-otosclerose' worden overwogen. Bij deze operatie wordt de stijgbeugel geheel of gedeeltelijk vervangen, zodat de geluidtrillingen weer beter door de gehoorbeenketen worden doorgegeven aan het slakkenhuis en een patiënt weer beter gaat horen. Bij otosclerose van stijgbeugel en slakkenhuis kan het betekenen dat een hoortoestel nog steeds nodig blijft. Een operatie heeft geen zin als er otoslerose bestaat van alleen het slakkenhuis. De operatie Het is verstandig om otosclerose te laten opereren in een ziekenhuis waar ruime ervaring bestaat met deze operatie. Bij het ondergaan van een operatie voor otosclerose is het mogelijk de ingreep te doen onder plaatselijke verdoving of onder gehele verdoving. Beide vormen hebben voor- en nadelen. Voordelen van lokale verdoving kunnen zijn: geen narcose dus ook geen effecten van de narcose achteraf; zo kan het gehoor mogelijk tijdens de operatie worden getest, omdat de patiënt wakker is; er is mogelijk wat minder bloed tijdens de operatie. Voordelen van algehele verdoving kunnen zijn: de patiënt ligt goed stil; als de patiënt eenmaal slaapt, verloopt de procedure sneller; de patiënt ervaart geen hinder van geluiden e.d. in het oor tijdens de ingreep. Afhankelijk van uw ziekenhuis zal de operatie in dagbehandeling of klinisch (met één of meer overnachtingen) worden uitgevoerd. Begin van de operatie Om te beginnen wordt bij het trommelvlies in de gehoorgang een insnijding gemaakt. Het trommelvlies wordt dan 'omgeklapt' en het middenoor geopend. De KNO-arts test de beweeglijkheid van de gehoorbeentjes om de diagnose otosclerose definitief te bevestigen. De ligging van de aangezichtszenuw wordt vastgesteld om beschadiging te voorkomen. Met een laser (KTP-laser, eventueel CO2-laser), boor of naald wordt de stijgbeugel losgemaakt. Het aambeeld en de hamer liggen nu vrij van de vastzittende stijgbeugel en bewegen weer als er op gedrukt wordt. Stijgbeugelvervanging Bij otosclerose zijn dan twee methoden van aanpak mogelijk: de stapedotomie en de stapedectomie. 1. Stapedotomie: het gedeeltelijk vervangen van een vastzittende stijgbeugel. De twee pootjes en het kopje van de stijgbeugel worden door de KNO-arts met een laser, boor of kleine naald verwijderd. De voetplaat (de onderkant van de stijgbeugel) blijft intact. In deze voetplaat wordt een klein gaatje (0,6 - 0,7 mm) gemaakt, wat aanzienlijk kleiner is dan de voetplaat zelf. Hierin past de prothese precies. De ruimte rondom de prothese hoeft daarom vaak niet opgevuld te worden. Soms wordt als opvulling gebruik gemaakt van oplosbare spons of lichaamseigen weefsel (een bolletje vet uit de gehoorgang of een stukje spierbekleding). U ziet hier een stijgbeugelprothese bij een stapedotomie. 2. Stapedectomie: het geheel vervangen van een vastzittende stijgbeugel. Bij de stapedectomie wordt de gehele voetplaat met stijgbeugel verwijderd waardoor het totale ovale venster open wordt gemaakt. Het ovale venster moet na het plaatsen van de prothese afgesloten worden. Dit kan met vet of ander weefsel. Soms wordt het venster eerst afgedekt met een stukje wand van een bloedvat. Prothese De prothese (de vervanging van de stijgbeugel) is een kunststof zuigertje; ook wel piston genoemd. De bovenkant van de prothese wordt vastgemaakt aan het lange been van het aambeeld. De diameter van deze prothese kan variëren van 0.3 - 0.6 mm. Deze prothese kan na plaatsing als een zuigertje vrij op en neer bewegen en zo de geluidstrillingen weer overbrengen naar het slakkenhuis. U ziet hier een normale stijgbeugel, een door otosclerose aangetaste stijgbeugel en een prothese. Na de operatie Als de operatie achter de rug is, zijn er in principe geen belemmeringen meer voor de patiënt. Voorzichtigheidshalve wordt meestal een genezingsperiode van zes weken in acht genomen (nog niet tillen en sporten bijvoorbeeld), maar daarna heeft een geopereerde patiënt alle bewegingsvrijheid. Bijwerkingen van een operatie Bijna 95% van de patiënten, die een otosclerose-operatie ondergaat zijn zeer tevreden. Er kunnen wel nadelige effecten optreden in de eerste fase na de operatie. Deze zijn vrijwel altijd van voorbijgaande aard. Duizeligheid De eerste dagen na de operatie is enige onzekerheid bij het lopen normaal. Duizeligheid na het plotseling bewegen van het hoofd kan nog enkele weken blijven bestaan. In uitzonderlijke gevallen houdt de duizeligheid langer aan. Smaak De eerst weken na de operatie zijn smaakstoornissen niet ongebruikelijk (de smaakzenuw loopt deels door het middenoor). 16% van de patiënten houdt deze klacht langer. Maar na een jaar zijn ook zij klachtenvrij. Gehoorverlies Bij ongeveer drie procent van de patiënten neemt het gehoorverlies toe door een complicatie in het genezingsproces. In één procent van de gevallen is dit gehoorverlies zo groot dat een hoortoestel niet meer voldoet. Oorsuizen Als het gehoor minder is geworden na de operatie kan het oorsuizen, als dit al aanwezig was, toenemen. In enkele gevallen ontstaat oorsuizen na de operatie. Maar soms neemt het juist af. Trommelvliesperforatie Bij minder dan één procent ontstaat een gaatje in het trommelvlies. Verdere achtergrondinformatie over otosclerose De aandoening komt bij 0,8 à 1,1% van de blanke bevolking voor en gemiddeld tweemaal zo vaak bij vrouwen als bij mannen. Bij de donker gekleurde bevolking komt otosclerose veel minder vaak voor. De reden hiervoor is niet bekend. Er zijn in Nederland jaarlijks naar schatting 1000 à 1500 nieuwe gevallen van otosclerose. Meestal manifesteert otosclerose zich bij mensen die tussen 20 en 40 jaar oud zijn. Otosclerose komt bij ongeveer zeventig procent van de patiënten aan twee kanten voor. Een opvallend kenmerk is dat het proces van otosclerose zich kan versnellen bij vrouwen die zwanger zijn: bij twintig tot veertig procent van hen doet zich een versnelling van de ziekte voor. Ook hiervoor is geen sluitende verklaring. Leden van één familie waarin otosclerose vaker voorkomt, hebben gemiddeld een grotere kans op de ziekte dan anderen. Maar de exacte mate van overerving is nog niet bekend, noch de reden hiervan. Otosclerose komt minder vaak voor in landen waar veel fluor in het water zit. Slotwoord Het is niet mogelijk om op deze voorlichtingspagina alle details over otosclerose te beschrijven . Als u nog vragen heeft of meer informatie wilt, aarzel dan niet om contact op te nemen met uw KNO-arts. Aan dat verzoek zal graag worden voldaan. Bron:KNO Terug naar Kuur 223. Terug naar index Zuurbes van de berbers Het vaderland van de zuurbes is het droge, hete zand van de Afrikaanse Sahara, het land van de Berbers. Daar vinden we ook een verklaring voor de naam Berberis. Een andere verklaring zou liggen in de Arabische benaming voor de vruchten, berberys. De naamgeving voor het Nederlandse zuurbes moet je niet ver zoeken, de bessen en de bladeren hebben een zurige smaak en de doorns zijn niet bepaald uitnodigend. Sauseboom is de merkwaardige naam die Dodonaeus in zijn CruydBoeck van 1554 vermeld. De verklaring 'Die groene bladeren van Sauseboom dienen om Sausen daer af te maken tot den spijsen ghelijck dat Surckele/ ende die sause die daer af ghemaeckt wordt/ es vercoelende ende maeckt appetijt/ ende es seer goet den ghenen die verhit ende cortsachtich sijn'. Blijkbaar werden de blaadjes toen net zoals Zuring in de voeding gebruikt, al kunnen wij ons nauwelijks nog voorstellen dat we deze leerachtige en zelfs iets giftige bladeren zomaar in een saus zouden verwerken. In de Flora Batava worden de bessen zelfs als vervanger van citroen geadviseerd. Ze zouden zelfs 'alle zuren uit het plantenrijk in zuiveren smaak overtreffen' Niet alleen in de keuken werd Zuurbes gebruikt, de bast en de wortel van de struik werden gebruikt om wol en stoffen geel te verven, bij Dodoens word hij zelfs vermeld om het haar te kleuren: ' Die wortelen van Sauseboom in looghe gheweyckt maken dat hayr geel/ alsmen dat hayr daer mede dickwils wascht'. Medicinaal De struik werd in de middeleeuwen veelvuldig, uitwendig en inwendig als geneesmiddel gebruikt, vooral bij geel­zucht. Mogelijk is dit gebruik ook een verborgen vorm van signatuurleer, want als we de schil van de twijgen afkrabben ontdekken we een gele kleur, dat zijn chemisch gezien alkaloïdstoffen, die we ook in de Stinkende gouwe terugvinden. Deze stoffen hebben een krampwerende werking en zijn traditioneel ook altijd voor de lever gebruikt geweest. Het is vooral de gele stof berberine die zowel een antibiotische, choleretische als sedatieve werking heeft. Biotoop en oogst van Zuurbes Veel voorkomend in zuidelijk Europa op droge, zandachtige grond, kalkminnend, in hagen en struikgewas, langs wegen en steenslaghellingen. In andere streken van Europa als sierstruik in tuinen en parken gekweekt. Bloeitijd is van mei tot juni met gele afhangende bloemen. Oogst: In de herfst rijpe bessen. Medisch wordt ook de bast van de wortel of de hele plant gebruikt. Voor huisgebruik echter kun je beter alleen maar de bessen oogsten De rijpe bessen zijn een bron van vitamine C en zijn daardoor bijzonder geëigend om de afweerkrachten van het lichaam te vergroten. Homeopatisch Homeopathische geneesmiddelen uit de wortelbast zijn werkzaam gebleken bij lever- en nierkwalen, waarbij een verhoogde urinezuurspiegel in het bloed en een tendens tot vorming van nier- en galstenen, troebele urine en kolieken, pijn in de nierstreek bij emoties, alsook reumatische pijn, vooral in de lendestreek voorkomen. Typerend voor dit geneesmiddelbeeld zijn de zich verplaatsende pijnen en snelle verandering van symptomen. Namen van Berberis Dodoens: Oxyacantha, Pityacanthes, Pyrina, Spina acuta, Spina acetosa (vruchten: Berberis), Sauseboom Dodoens brengt hier de namen samen van twee verschillende heesters. De Sauseboom is de zuurbes, de vruchten werden berberis genoemd. Frans : Agrivoutat, Agrivoutier, Berbéris commun, Pisse-vinaigre Engels : Barberry, Berbery, Common Barberry, Pepperidge Bush Duits: Gewöhnliche Berberitze   Bereidingswijzen van Zuurbes Sap: Rijpe bessen uitpersen; het sap vers, ongekookt gebruiken of met suiker opkoken tot een stroop. Thee: 1 kleine dessertlepel geprakte bessen opgieten met 1 kop warm water, 10 min. laten trekken, zeven; meerdere keren per dag 1 kopje drinken. Aftreksel: 1 kleine dessertlepel geprakte bessen op 1 kop koud water, 8 uur (een nacht) laten trekken, zeven en opdrinken. De bessen in honing laten trekken als siroop te gebruiken. Voor verdere studie The antihypertensive and vasodilator effects of aqueous extract from Berberis vulgaris fruit on hypertensive rats. Fatehi-Hassanabad,-Z; Jafarzadeh ea. Phytother-Res. 2005 Mar; 19(3): 222-5 The berberis story: Berberis vulgaris in therapeutics.Arayne,-M-S; Sultana,-N; Bahadur,-S-S Pak-J-Pharm-Sci. 2007 Jan; 20(1): 83-92 Antihistaminic and anticholinergic activity of barberry fruit (Berberis vulgaris) in the guinea-pig ileum.Shamsa, F : Ahmadiani, A : Khosrokhavar, R. J-Ethnopharmacol. 1999 Feb; 64(2): 161-6 Bron: Info.nu Terug naar index Neusbloeden. Neusbloedingen worden gestilt , wanneer men een ui halveert, de ene helft in de nek legt en de andere helft onder de neus houdt en stevig opsnuift. Bron:Gesundheit durch heilkrauter Willfort. Terug naar index Lymfeklieren Thee bij klierzwellingen: Helmkruidwortel: 1 deel Goudsbloem: 2 delen Zoethout :1 deel 1 theelepel per kopje. 3 x per dag. Niet langer dan 3 weken achtereen.Dan pauze van een week en zonodig herhalen. Een te sterke dosis van Helmkruid kan inwendige bloedingen veroorzaken en het kan dan de werking van het hart beinvloeden. Zoethout eruit laten bij hoge bloeddruk. Terug naar index