Acethylcholine

Brandnetel , Herderstasje,

Acetylcholine (vaak afgekort tot ACh) is een neurotransmitter, die vooral betrokken is bij de impulsoverdracht van de zenuw naar de skeletspiercellen. De actiepotentiaal maakt in het uiteinde van een zenuwcel acetylcholine vrij. Dit acetylcholine diffundeert door de ruimte tussen deze cel en de volgende cel (deze ruimte heet de synaptische spleet) en activeert de laatste door zich te binden aan de acetylcholine-receptor. Na activatie hiervan wordt, als dit een tweede zenuwcel betreft, weer een elektrisch signaal opgewekt; als het een spiercel is wordt door de receptoractivatie de spiercontractie (samentrekking) geïnduceerd. Na korte tijd wordt het acetylcholine in de synaptische ruimte door het enzym acetylcholine-esterase razendsnel afgebroken tot de metabolieten choline en acetaat dat in de originele zenuwcel weer tot acetylcholine hergebruikt wordt.

Diverse stoffen en farmaca kunnen dit proces op verschillende manieren beïnvloeden:

1. Agonisten: dit zijn stoffen die de werking van ACh nabootsen, de afgifte van ACh stimuleren of de afbraak van ACh remmen. Bekende ACh-agonisten zijn de zenuwgassen tabun, sarin en soman. Hoewel deze stoffen in beginsel de werking van ACh versterken doordat ze de afbraak remmen, werken ze toch op termijn spierverslappend doordat ze een zogenaamd depolariserende verslapping induceren. Daarnaast hebben ze effecten op meerdere andere orgaansystemen.
2. Antagonisten: dit zijn stoffen die de werking van ACh remmen of tegengaan. Belangrijke stoffen zijn atropine en spierverslappers zoals curare en analogen.

De ACh-concentratie is hoog in het corpus striatum en de thalamus en laag in het cerebellum.

Acetylcholine is voor het eerst ontdekt in 1921 door de Duits-Amerikaans farmacoloog Otto Loewi. Zijn ontdekking van acetylcholine leverde hem in 1936 samen met Sir Henry Dale de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde op.

bron:wiki

Aescine

Paardekastanje,

Is een Saponine.Houden de vaten schoon.

Agropyreen

Kweekgras,

Bezit antibiotische eigenschappen

Alfa pineen

Camu camu, Rozemarijn,

α-Pinene is an organic compound of the terpene class, one of two isomers of pinene.It is an alkene and it contains a reactive four-membered ring. It is found in the oils of many species of many coniferous trees, notably the pine. It is also found in the essential oil of rosemary (Rosmarinus officinalis).Both enantiomers are known in nature; (1S,5S)- or (−)-α-pinene is more common in European pines, whereas the (1R,5R)- or (+)-α-isomer is more common in North America. The racemic mixture is present in some oils such as eucalyptus oil.

bron:wiki

Alizarineglycoside

Meekrap,

Alizarin or 1,2-dihydroxyanthraquinone (also known as Mordant Red 11 and Turkey Red is an organic compound with formula C14H8O4 that has been used throughout history as a prominent red dye, principally for dyeing textile fabrics. Historically it was derived from the roots of plants of the madder genus.In 1869, it became the first natural pigment to be duplicated synthetically.

Alizarin is the main ingredient for the manufacture of the madder lake pigments known to painters as Rose madder and Alizarin crimson. Alizarin in the commonest usage of the term has a deep red color, but the term is also part of the name for several related non-red dyes, such as Alizarine Cyanine Green and Alizarine Brilliant Blue. A notable use of alizarin in modern times is as a staining agent in biological research because it stains free calcium and certain calcium compounds a red or light purple color. Alizarin continues to be used commercially as a red textile dye, but to a lesser extent than 100 years ago.

Alkaloiden

Abc kruid, alruinwortel, duivekervel, Donderblad, driekleurig viooltje, Haver, Klein hoefblad, Ijzerhard,Katteklauw, Klimop, Malrove,Passiebloem, Stinkende gouwe, Slaapmutsje, Valeriaan, Wijnruit,Ijzerhard, Zilverkaars,Zuurbes, Maretak,

Alkaloïden worden aangetroffen in 20% tot 30% van de vaatplanten en komen dus vrij algemeen voor. Alkaloïden zijn stikstofhoudende basische verbindingen, welke in planten meestal aan organische zuren gebonden voorkomen. Het in het dierlijk organisme in de bijnieren voorkomende adrenaline (synthetisch suprarenine) kan als alkaloïdeachtig beschouwd worden.
Voor planteneters zijn alkaloïden giftige stoffen. De plant maakt deze stoffen vaak om de aanval van planteneters tegen te gaan. Alkaloïden vormen een belangrijke doodsoorzaak van vee dat graast in natuur(lijke)gebieden waar planten voorkomen zoals lupinen, Delphinium en kuiskruid. Gedomesticeerde dieren zijn, in tegenstelling tot hun wilde soortgenoten, niet meer onderworpen aan de natuurlijke selectie om giftige planten te vermijden.
De meeste alkaloïden zijn in voldoende hoeveelheden giftig voor de mens. Sommige alkaloïden zoals atropine en strychnine zijn klassieke vergiften. In lagere concentraties hebben een aantal alkaloïden een farmacologisch effect, zoals morfine, efedrine en atropine. Andere alkaloïden zoals en nicotine, genieten bekendheid als opwekkende stoffen.

Op celniveau kunnen alkaloïden zich in dieren binden aan receptoren van neurotransmitters. Neurotransmitters zijn stoffen die zorgen voor de overdracht van zenuwprikkels tussen cellen van het zenuwstelsel. Deze alkaloïden beïnvloeden dus ook de overdracht van zenuwprikkels in de hersenen. Andere alkaloïden grijpen aan op transport over het celmembraan, de eiwitsynthese of op bepaalde enzymen.
Als eerste plantenalkaloïde werd het morfine in Opium in 1803 door de apotheker F. W. Sertürner ontdekt en daarmede de grondslag gelegd voor de alkaloïdchemie. Vaak komen in de planten naast een hoofdalkaloïde verschillende bijalkaloïden voor, waarbij het hoofdalkaloïde echter alleen niet de werking van alle alkaloïden samen heeft. De meeste alkaloïden hebben een sterke werking op het zenuwstelsel, werken pijnstillend, tegen krampen, deels verdovend, soms bevorderend op de bloedsomloop (Maretak) of bloedstelpend (Moederkoorn). Andere belangrijke alkaloïdenplanten zijn: Slaapbol, Wolfskers, Bilzekruid.

Allantoine

Heelkruid, Longkruid, Smeerwortel,

Allantoïne komt in de natuur in tarwekiemen voor en is zeer geliefd in de cosmetica- en farmacie-wereld.Onze huid is zeer gebaat bij de vele gunstige effecten: verzachtend en kalmerend; keratolytisch (daardoor o.a. anti-schilferend/anti-roos); bevordering zacht-, glad- en gezond uiterlijk; onderdrukking van jeuk, irritaties, zonverbranding, ruwheid, kloven en barstjes; bespoediging celproliferatie (regeneratie, anti-age, huidverjonging), epithelisering en wondgenezing; versteviging van de wand van aderen, waardoor vorming van zichtbare rode en blauwe adertjes wordt tegengegaan. Zeer kleine concentraties zijn al toereikend voor een optimale werking.

Allicine

Knoflook,Ui,

Allicine is een antibioticum dat voorkomt in knoflook. Het werkt zeer efficiënt tegen verscheidene bacteriën, waaronder de bacterie MRSA.

Allicine heeft een relatief laag kookpunt en verdampt dus meestal bij het verhitten van knoflook. Allicine is van nature ook vrij instabiel. De typische geur van knoflook is afkomstig van de afbraakproducten van allicine.

Alliinase

Knoflook,

In enzymology, an alliin lyase (EC 4.4.1.4) is an enzyme that catalyzes the chemical reaction

an S-alkyl-L-cysteine S-oxide an alkyl sulfenate + 2-aminoacrylate

Hence, this enzyme has one substrate, S-alkyl-L-cysteine S-oxide, and two products, alkyl sulfenate and 2-aminoacrylate.

This enzyme belongs to the family of lyases, specifically the class of carbon-sulfur lyases. The systematic name of this enzyme class is S-alkyl-L-cysteine S-oxide alkyl-sulfenate-lyase (2-aminoacrylate-forming). Other names in common use include alliinase, cysteine sulfoxide lyase, alkylcysteine sulfoxide lyase, S-alkylcysteine sulfoxide lyase, L-cysteine sulfoxide lyase, S-alkyl-L-cysteine sulfoxide lyase, and alliin alkyl-sulfenate-lyase. It employs one cofactor, pyridoxal phosphate.

Many alliinases contain a novel N-terminal epidermal growth factor-like domain (EGF-like domain).

Alliine

Daslook, Allicine,ui

Alliine is een organisch sulfoxide met als brutoformule C6H11NO3S. De stof komt voor als een wit geurloos kristallijn poeder, dat goed oplosbaar is in water. Het is een derivaat van het aminozuur cysteïne. De molecule bezit een chiraal centrum: het koolstofatoom dat aan de aminegroep is gebonden.

Aloïne

Aloe ,

Laxerend,

Aloïne-emodine

Aloe ,

Laxerend,

Amarogentine

Gele gentiaan,

Een van de bitterste, natuurlijke stoffen is amarogentine, die in een verdunning van 1:60.000.000 nog bitter smaakt

Aminen

Herderstasje,

Biogene aminen zijn stoffen die van nature voorkomen in plantaardige en
dierlijke producten. Ze komen ook van nature in het menselijk lichaam
voor. Het zijn stoffen, die door de cellen van levende organismen
aangemaakt worden. Bij mensen en dieren beïnvloeden de biogene
aminen uiteenlopende functies van het lichaam, zoals bijvoorbeeld de
spijsvertering, bloedsomloop en ademhaling.
Histamine is de meest bekende biogene amine in het menselijk lichaam.
Histamine kan door uiteenlopende prikkels uit de cellen vrij komen. Er
ontstaat dan jeuk, zoals bij een muggenbult. Wanneer er veel histamine
uit de cellen vrij komt, kan jeuk over het gehele lichaam ontstaan. Soms
zijn er dan ook galbulten zichtbaar.
Er zijn voedingsmiddelen, die het vrijkomen van histamine in het
menselijk lichaam kunnen stimuleren. Dat wordt nooit opgemerkt tenzij er
door welke oorzaak dan ook al wat jeuk (latent) aanwezig is. Door het
eten van deze voedingsproducten kan de jeuk toenemen.
Ook het eten van voedingsmiddelen die veel biogene aminen bevatten,
kan bij personen die daar gevoelig voor zijn, jeuk opwekken.

Voedingsmiddelen met histamine-vrijmakers

Sommige voedingsmiddelen bevatten producten, die in het menselijk
lichaam de stof histamine vrij maken. Histamine veroorzaakt jeuk.
Wanneer u snel jeuk krijgt is het verstandig om deze voedingsproducten
te vermijden.

De hieronder vermelde voedingsmiddelen kunnen in het lichaam histamine vrij maken:
Aardbeien Noten
Alcohol Papaja
Ananas Pinda’s
Chocolade Schaal– en schelpdieren
Citrusfruit Spinazie
Drop Tomaten

Eiwit
Varkensvlees
Kruiden/specerijen Vis
Er zijn ook producten die aan voedingsmiddelen toegevoegd worden, die
histamine in het lichaam vrij kunnen maken. Deze toevoegingen kunnen
het ontstaan van jeuk stimuleren Het zijn de volgende toevoegingen:

Azo kleurstoffen en koolteerkleurstoffen

E102 tartrazine, E110 oranje geel s, E122 Azo rubine, E123 amarant,
E124 cochenillerood a, E127 erytrosine, E128 rood 2g, E129 allurarood
ac, E151 briljantzwart, E154 bruin fk, E155 bruin ht, E180 lithorubine bk.

Conserveermiddelen en voedingszuren

E200-203 sorbinezuur en sorbaten
E210-219 benzoëzuur en benzoaten
E220-228 sulfiet, zwaveldioxide, zwaveligzuur
E249-252 nitriet en nitraten

Anti-oxidanten

E310-312 gallaten
E320-321 BHA en BHT

Smaakversterkers

E620-625 glutaminezuur, glutamaten, MSG, monosodiumglutamaat,
vetsin, natriumglutaminaat

Geur en smaakstoffen

Vanille, kaneel

Biogene aminen (o.a. histamine) in voedingsmiddelen

Biogene aminen komen in levende organismen voor en bevinden zich
dan ook in talrijke voedingsmiddelen. De biogene aminen ontstaan ook
door afbraak van eiwitten door bacteriën. Dit kan spontaan gebeuren
wanneer voedingswaren bederven. Soms wordt bij de bereiding van
voedingsmiddelen bewust gebruik gemaakt van dergelijke bacteriën,
zoals bij de bereiding van kaas en zuurkool. Aan deze voedingsmiddelen
worden bacteriën toegevoegd om het gewenste product te krijgen.
Afhankelijk van de omstandigheden, waaronder het voedingsproduct tot
stand komt, kunnen meer of minder biogene aminen ontstaan.

De hoeveelheden biogene aminen in de diverse voedingsmiddelen
variëren daarom sterk.
Hieronder wordt een kort overzicht gegeven van veelgebruikte
voedingsproducten waarin in meer of mindere mate biogene aminen
zitten.

Melk en melkproducten

Melk en melkproducten bevatten weinig biogene aminen.

Kaas

Tijdens de rijping van kaas kunnen biogene aminen gevormd worden. Dit wisselt afhankelijk van de wijze waarop de kaas wordt bereid. De hoeveelheid biogene aminen in kaas bereid uit rauwe melk is hoger dan in kaas bereid uit gepasteuriseerde melk. Meestal bevat oude kaas ook meer biogene aminen dan jonge kaas.
Blauwschimmelkazen bevatten veel biogene aminen. Gorgonzola bevat het hoogste gehalte aan biogene aminen. De gewone brie en camembert bevatten minder biogene aminen.

Vlees en vleeswaren

Rauwe vleesproducten bevatten weinig biogene aminen, behalve
worstsoorten, zoals salami, cervelaatworst en andere harde worstsoorten.
Varkensvlees bevat meestal wat meer biogene aminen dan rundvlees.
Wanneer vlees bederft, ontstaan er in het vlees biogene aminen. Vlees en vleeswaren moeten daarom goed gekoeld bewaard worden in een
koelkast of vriezer. Wanneer vlees en vleeswaren niet goed gekoeld bewaard worden kan de hoeveelheid biogene aminen in het vlees enorm toenemen. Vlees en vleeswaren moeten daarom nooit meerdere malen
ingevroren, ontdooid of opgewarmd worden.

Gefermenteerde droge worsten

Bij het maken van droge worsten is een rijpingsperiode van twee tot vier weken nodig. In deze rijpingsperiode ontstaat meestal histamine (een biogene amine) in de worst. Gefermenteerde worsten (zoals salami en cervelaatworst) bevatten daarom, afhankelijk van het rijpingsproces dat de worst heeft doorgemaakt, veel biogene aminen.

Vis en visproducten

Verse vis en diepvriesvis bevatten relatief weinig biogene aminen. In
vissen die behoren tot de familie van de Scombridae, zoals tonijn en
makreel, kan soms veel histamine (een biogene amine) ontstaan.

Wanneer deze vissoorten niet goed bewaard worden, veroorzaken
bacteriën in de vis een afbraak van het spierweefsel, waarbij veel
biogene aminen ontstaan.
Om het ontstaan van biogene aminen in vis te voorkomen, moet vis koel
bij een lage temperatuur bewaard worden.
Schaal- en schelpdieren bevatten weinig biogene aminen.

Alcoholische dranken

In alcoholische dranken die een gistfermentatie (bier, wijn) hebben
ondergaan, kunnen biogene aminen aanwezig zijn. In het algemeen blijft
de concentratie van de biogene aminen laag. De bieren op basis van
tarwe (sommige witbieren) bevatten meer biogene aminen dan
biersoorten op basis van gerst (pils).
In wijn komen geringe hoeveelheden biogene aminen voor. Rode en
witte wijn, Chianti, port en champagne kunnen door verontreiniging met
bepaalde bacteriën soms hogere gehaltes aan biogene aminen bevatten.

Fruit en fruitproducten

In fruit komen kleine hoeveelheden biogene aminen voor. Daarom is het
niet nodig om bij een biogene aminenvrij dieet het gebruik van fruit te
vermijden. Wel moet er rekening mee gehouden worden dat stoffen in
banaan en tomaat een effect hebben in het menselijk lichaam, waardoor
sneller jeuk kan ontstaan.

Groenten

In groenten worden meestal kleine hoeveelheden biogene aminen
aangetroffen. Alleen bij gefermenteerde groenten (zoals zuurkool)
worden hogere gehaltes aan biogene aminen aangetroffen.

Noten

Het is niet goed bekend hoeveel biogene aminen in noten aanwezig zijn.
Vermoedelijk is het verstandig om hazelnoten en walnoten te vermijden.

Overige producten

Sojasaus (ketjap) en tamari worden gemaakt van sojabonen.
De sojabonen bevatten grote hoeveelheden eiwitten, die omgezet kunnen worden naar histidine (een biogene amine). Sojasaus en tamari zijn daardoor rijk aan biogene aminen.

Lijst met voedingsproducten die veel biogene aminen
bevatten (waaronder histamine)

Voedingsmiddelen bevatten in wisselende mate biogene aminen. De
hieronder vermelde lijst is niet compleet en vermeldt alleen
voedingsproducten die regelmatig gebruikt worden en duidelijk meer
biogene aminen bevatten dan andere voedingsmiddelen. Voor een meer
uitvoerige lijst van voedingsproducten kunt u contact opnemen met een
diëtiste.

Kaas

Alle soorten kaas bevatten veel tot zeer veel biogene aminen. Alleen
jonge Edammer, Cottage cheese en Mozzarella bevatten weinig biogene
aminen.

Vlees en vleeswaren

Droge worst, haas, hazelever, rauwe ham en rotterdammer.

Groenten

Aubergine, spinazie en zuurkool.

Vis

Ansjovis, bokking, garnalen, haring, krab, makreel, rode poon, sardines,
schelvislever, tonijn en zalm.

Overige producten

Gistextract (marmite), tamari, tempeh en trassi.

Tot slot

In deze folder worden overzichten van voedingsmiddelen gegeven die
veel biogene aminen bevatten en voedingsmiddelen die histamine in het
lichaam vrij maken. Deze lijsten zijn niet compleet. Alleen de producten
die veel biogene aminen bevatten of duidelijk veel histamine in het
menselijk lichaam vrij kunnen maken zijn vermeld. Voor meer informatie
en meer gedetailleerde voedingsmiddelenlijsten kunt u contact opnemen
met een diëtiste.

Amino-zuren

Maretak,Walnoot, Smeerwortel, Zoethout, aardappel,

Anandamide

Hennep,

Een van nature in het menselijk lichaam voorkomende stof

Anethol

Anijs , Venkel

Anethol is een apolaire aromatische onverzadigde ether, met de formule C10H12O. Anethol geeft de typische smaak aan anijs en venkel. De verbinding is een isomeer van estragol, een verbinding die te vinden is in dragon en basilicum. Anethol heeft een duidelijk zoete smaak en is dertien keer zoeter dan suiker. De smaak wordt prettig ondervonden zelfs in hoge concentraties.

De stof is licht giftig. Het is een chemische uitgangsstof van paramethoxyamphetamine (PMA), wat als XTC verkocht werd en tot enkele sterfgevallen heeft geleid.

Wanneer het alcoholgehalte van een water/ethanol-mengsel hoger dan 45% is, lost anethol op en is de oplossing helder. Door meer water toe te voegen neemt het alcoholpercentage af en de oplosbaarheid van anethol vermindert. Er ontstaat dan een witte suspensie. Anethol is dus oplosbaar in oplossingen met een alchoholpercentage van 45% of hoger.

Het FEMA-nummer van Anethol is 2086.

Anethol

Venkel,

Etherische olie

Anorganische zouten

Ratelpopulier,

Anorganische zouten spelen als basissubstantie voor de vorming van enzymen een essentiële rol. Tekorten geven aanleiding tot een gestoorde stofwisseling en een toestand waarbij de opbouw van het organisme geen gelijke tred houdt met de afbraak. Omdat de invloed daarvan in allerlei organen merkbaar is, kan dit zich openbaren in een veelheid aan symptomen. Tekorten van verschillende anorganische zouten geven goed van elkaar te onderscheiden klachten. Het zwaartepunt van Dr. Schüßlers biochemische behandeling ligt derhalve in de suppletie van de deficiënte stoffen, waarbij de symptomatologie de weg wijst naar de stof waaraan een tekort is.

Lees verder..reformhuissmulders.nl

Ant-carcinogeen

Knoflook,

Stoffen die kanker veroorzaken worden carcinogene stoffen genoemd terwijl de tegen kanker beschermende stoffen als anticarcinogeen worden aangeduid.

Bron:RIVM

Anthocyanen

Blauwe bosbes, Wijnstok, Camu camu,

Blauwe kleurstof

Anthraceen-glycosiden

Aloe ,

Anthrachinon-glycosiden

Meekrap, Sporkehout,

Anthrachinon-glycosiden, die vooral voorkomen in sporkehout, wegedoorn en in zuringsoorten, zoals rabarber en in de sennabladen voorkomen.

Prikkelen de darmen en werken laxerend. Wordt veel toegepast bij verstopping. Bij langdurig gebruik kan de darm beschadigd raken en verslaving optreden.
Salicylzuren Het bekende aspirientje is afgeleid van deze stof. Algemene eigenschappen zijn:
- Verlagen de koorts
- Verminderen de pijn

Bron: Therapeutenadvies

Anthrachinon-verbindingen

Sporkehout, ,

Anthrachinon is een van anthraceen afgeleid chinon. Het is een geel kristallijn poeder, bijna niet oplosbaar in water.

Anthrachinon kan op verschillende manieren bereid worden, onder meer:

• door de oxidatie van anthraceen:

• FriedelCrafts-acylering met benzeen en ftaalzuuranhydride (een Friedel-Crafts reactie) onder invloed van een sterk lewiszuur;
• door de Diels-Alder reactie van naftochinon (verkregen door de oxidatie van naftaleen) met butadieen verkrijgt men 1,4,4a,9a-tetrahydroanthrachinon:

dat verder met zuurstof gereageerd wordt om anthrachinon te verkrijgen.

Toepassingen

• Anthrachinon wordt gebruikt als intermediaire verbinding bij de synthese van kleurstoffen en pigmenten, o.a. van alizarine, en van pesticiden. Veel natuurlijke kleurstoffen zijn derivaten van anthrachinon.
• Het wordt ook gebruikt bij de productie van pulp voor de papiernijverheid.
• Het is ook gebruikt als afweerstof tegen vogels, om ze van de zaden van landbouwgewassen weg te houden. Dit gebruik is niet meer toegelaten in de Europese Unie.
• Anthrachinon of derivaten ervan worden gebruikt om waterstofperoxide te produceren m.b.v. het Riedl-Pfleiderer-procedé. Het anthrachinonderivaat (in de figuur: 2-ethylanthrachinon, rechts) wordt katalytisch met waterstof omgezet in het corresponderende hydrochinon (links). Dat wordt daarna met zuurstof of met zuurstofrijke lucht geoxideerd, waarbij men het anthrachinonderivaat terug verkrijgt samen met waterstofperoxide (H2O2). Dit is het meest gebruikte procedé voor de productie van waterstofperoxide:

bron: wiki

Anthrochinonen

Lievevrouwebedstro, Sporkehout,

Anthrachinon ist ein vom Anthracen abgeleitetes Chinon. Es wurde erstmals 1836 von Auguste Laurent durch Oxidation von Anthracen hergestellt.

Anthrachinon kommt in Form des seltenen Minerals Hoelit in der Natur vor.Anthrachinonderivate sind die Wirkstoffe diverser pflanzlicher Abführmittel: Rhabarberwurzel, Faulbaumrinde, Kap-Aloe, Sennesblätter, und Kreuzdornbeeren

Anders als die meisten Chinone ist Anthrachinon nicht wasserdampfflüchtig. Gegenüber Oxidationsmitteln ist Anthrachinon recht unempfindlich, durch Reduktionsmittel jedoch leicht in Anthrahydrochinon bzw. Anthron überführbar. Diese Reduktionsfähigkeit bildet die Grundlage für die Verknüpfung von Anthrachinonen zu Dianthronen und Polyanthronen. Durch Einführung von funktionellen Gruppen in das Molekül (z. B. Hydroxyl- und Aminofunktionen), vor allem in den Positionen 1, 4, 5 oder 8, erhöht sich die Farbintensität und verändert sich die Farbe. Sie kann von gelb bis violett gezielt variiert werden.

Anthrachinon ist ein wichtiger Grundstoff für die Herstellung von Anthrachinonfarbstoffen, zum Beispiel Alizarin. 2-Alkylanthrachinone (z. B. 2-Ethylanthrachinon) dienen bei der technischen Herstellung von Wasserstoffperoxid nach dem Anthrachinon-Verfahren als Katalysator. Des Weiteren wird es als Vogelabschreckmittel verwendet.

Anthrone

Sporkehout,

Anthrone is a tricyclic aromatic ketone. It is used for a popular cellulose assay and in the colorometric determination of carbohydrates.

Anti-biotische stoffen

Daslook,

Natuurlijke antibiotica

Antibiotica en penicilline zijn waarschijnlijk de meest voorgeschreven medicijnen wereldwijd. Geen ander middel heeft ooit zo’n rigoureus effect gehad in de moderne geneeskunde. ‘Aan alles komt een eind’, blijkt ook in deze kwestie helaas onontkoombaar. Het is algemeen bekend dat antibiotica te pas en te onpas werd/wordt voorgeschreven en voor bepaalde critici is dat de reden dat het niet nu meer werkt, zoals wij willen.

Laten we dus zuinig zijn met de soorten antibiotica die het wel nog goed doen en deze alleen inzetten wanneer het echt nodig is, zoals bij levensbedreigende ziektes. Voor de minder ernstige gevallen zou men kunnen uitwijken naar alternatieve remedies zoals natuurlijke antibiotica. Daarvoor zouden allopathische-, homeopathische- en natuurartsen meer samen moeten werken.

bron: Mens en gezondheid

Apigenine

Stevia,

Apigenine, een stof die gevonden wordt in bepaalde soorten groente en fruit, blijkt de groei van twee typen leukemiecellen tegen te gaan, maar zorgt ook voor resistentie tegen chemo. Dit is een van de conclusies van onderzoek onder leiding van celbioloog Maikel Peppelenbosch van het Universitair Medisch Centrum Groningen.

De resultaten van het onderzoek vormen een aanwijzing dat apigenine mogelijk kan helpen om leukemie te voorkomen. Tegelijkertijd zou het echter ook sommige typen chemotherapie minder effectief kunnen maken. De uitkomsten zijn vandaag gepubliceerd in het online tijdschrift Cell Death & Disease.

Apigenie stopt de celdeling
Met hun onderzoek hebben Maikel Peppelenbosch e.a. aangetoond dat apigenine, een flavanoïde die veel voorkomt in voedingsstoffen als appels, druiven en peterselie, er verantwoordelijk voor is dat het eten van fruit en groente een beschermend effect heeft op het ontstaan van kanker. Apigenin zorgt er voor dat leukemie minder snel groeit. Het vermindert  de overlevingskansen van cellen in twee cellijnen die lijken op respectievelijk myeloïde en erythroïde leukemiecellen. Apigenine stopt de celdeling in beide cellijnen – in verschillende stadia – en leidt tot celdood in de myeloïde cellijn.

Leukemiecellen resistenter tegen chemotherapie
Toen de onderzoekers dit moleculaire mechanisme ontrafelden, bleek dit er echter ook verantwoordelijk voor te zijn dat leukemiecellen resistenter worden tegen chemotherapie. Inderdaad is gebleken dat apigenine het effect van het bekende chemotherapiemedicijn vincristine in leukemie cellijnen cellen reduceert.

Patiënten afraden om capsules met apigenine te slikken
Deze resultaten laten zien dat apigenine een bijdrage kan leveren aan de preventie van leukemie maar dat het ook de behandeling van deze ziekte kan verstoren. Hierdoor raden de onderzoekers patiënten af om naast de therapie die zij van hun arts ontvangen, grote hoeveelheden capsules te bestellen met apigenine.

Door: redactie Nursing
Bron: UMCG

Apotropine

Alruin, bilzekruid, doornappel ,wolfkers

Atropine is een stof die voorkomt in plantensoorten als alruin, bilzekruid, doornappel en wolfkers. Rijpe bessen van een wolfkers kunnen wel 2 mg atropine bevatten. Atropine kan ook in de farmaceutische industrie geproduceerd worden, het is dan een wit poeder. Het wordt o.a. gebruikt in oogdruppels. In 1997 werden meerdere XTC tabletten gevonden met atropine. Nadien is het niet meer gevonden totdat het in 2004/2005 opdook in cocaïne. Na 2005 is het ook bij cocaïne monsters niet meer gevonden.

Wat doet het

Atropine wordt wel eens gebruikt om waarnemingsveranderingen of tripeffecten te krijgen. Vanwege de vele en onaangename bijwerkingen komt gebruik om die reden slechts zelden voor. Atropine blokkeert de werking van de stof acetylcholine (een neurotransmitter) in het hele lichaam. Daardoor nemen de speeksel- en zweet productie af en wordt de beweeglijkheid van maag-darm kanaal minder. De pupillen verwijden zich waardoor men geen diepte meer kan zien. Verder nemen bloeddruk en hartslag toe. Ook zie je onrust, paniek en verwardheid. Tenslotte kunnen afhankelijk van de dosis waarnemingsveranderingen en echte hallucinaties ontstaan.

Met cocaïne wordt atropine nog gevaarlijker. Bloeddruk en hartslag worden dan nog meer opgejaagd (1). Ook kunnen beide stoffen de lichaamstemperatuur verhogen.

Medische toepassingen
Atropine heeft een aantal medische toepassingen. Oogartsen gebruiken atropine voor diagnostische redenen. Doordat atropine de pupillen verwijdt kan een oogarts het netvlies beter  bekijken. Men geeft het ook wel als medicatie vooraf, bij een narcose. Het doel is dan om de speekselproductie van de patiënt te verminderen. Ook wordt het gebruikt bij een zeer lage hartslag in de acute fase van een hartinfarct. Tenslotte is er een toepassing als antistof bij bepaalde vergiftigingen bijvoorbeeld bij insecticiden en oorlogsgassen. (6)

Atropine als versnijding
In 1999 werd Atropine aangetroffen in meerdere XTC tabletten. In 2004/2005 zijn in Nederland maar ook in de rest van Europa cocaïne monsters gevonden die atropine bevatten. In Nederland zijn toen circa twintig mensen met vergiftigingsverschijnselen opgenomen. Dat is ook gebeurd in België, Frankrijk en Italië wat het totale aantal bekende slachtoffers binnen Europa op ruim vijftig bracht. Gezien de giftigheid van atropine kan een kleine dosis (10 mg 1% van een gram cocaïne) al fataal aflopen.

Symptomen van overdosis
Atropine heeft bij zeer geringe dosissen al onaangename effecten. Bij kinderen is 1.6 milligram fataal gebleken. Oraal (via de mond ingenomen) kunnen bij 5 milligram al ernstige bijwerkingen optreden en bij 10 mg al coma (3)  Bij het eten van planten of bessen die belladonna-alkaloïden bevatten zie je de volgende effecten optreden:

Het handboek van acute vergiftigingen noemt de volgende symptomen: verwijding van pupil, droge slijmvliezen en huid, koorts, snelle hartwerking, hoofdpijn, verwardheid, opwinding en hallucinaties. Bij ernstige vergiftigingen kunnen coma, ademhalingsproblemen, toevallen, hoge bloeddruk en later ook lage bloeddruk optreden (4)

De Wolfkers

Bronnen
1) Pharmacology volume 248, issue 1 pp 57-61
2) RIVM rapport - Smartshops

3) Mededeling apotheker Jellinek

4) Behandeling van acute vergiftigingen - Bohn Stafleu Van Loghum

5) www.annetanne.be

6) Farmacotherapeutisch Kompas - CVZ

Appelzuur

Donderblad, Lievevrouwebedstro,aardappel,

Appelzuur is het zwak organisch zuur dat onder meer in appels voorkomt (het zorgt voor de zure smaak van groene appels). Het maakt, samen met onder andere wijnsteenzuur, deel uit van de tweewaardige hydroxycarbonzuren.

Arbutine

Berendruif , blauwe bosbes,

Arbutine werkt bloedsuikerverlagend, wat dus een goede werking is voor suikerpatiënten.

Arbutine is een verbinding die in de natuur in een aantal planten voorkomt. Het komt onder meer voor in de bladeren van de berendruifplant en bosbessenplant. De bladeren van de berendruif bestaan voor ongeveer 8% uit arbutine.

Arbutine is een polyfenol. Het is een glycoside en een acetaal van hydrochinon en β-D-glucose.

Toepassingen

• In de cosmetica en dermatologie: voor depigmentatie van de huid (tegen verkleuring van de huid door melasma, levervlekken, sproeten en dergelijke). Arbutine is een inhibitor van het enzym tyrosinase, dat de vorming van het huidpigment melanine bevordert. Arbutine is een alternatief voor hydrochinon, dat een irriterend effect kan hebben en dat mogelijk kankerverwekkend is.
• In de kruidengeneeskunde: om ontstekingen aan de urinewegen tegen te gaan. In het lichaam wordt arbutine gehydrolyseerd tot hydrochinon en glucose. Het hydrochinon dat wordt afgedreven, werkt desinfecterend in de urinewegen; maar enkel wanneer de urine alkalisch is, zoals bij een vegetarisch dieet. Hierbij blijkt ruw plantenextract doeltreffender te zijn dan zuiver arbutine, dat pas werkt als het in grote doses wordt ingenomen.

bron:wiki

Artemisine

Bijvoet,

Deze stof staat Sinds de eind zeventiger jaren sterk in de belangstelling vanwege het sterke anti-malaria effect zonder bijwerkingen.

Ascorbic

Camu camu,

Ascorbic acid is a naturally occurring organic compound with antioxidant properties. It is a white solid, but impure samples can appear yellowish. It dissolves well in water to give mildly acidic solutions. Ascorbic acid is one form ("vitamer") of vitamin C. It was originally called L-hexuronic acid, but when it was found to have vitamin C activity in animals ("vitamin C" being defined as a vitamin activity, not then a specific substance), the suggestion was made to rename L-hexuronic acid. The new name for L-hexuronic acid is derived from a- (meaning "no") and scorbutus (scurvy), the disease caused by a deficiency of vitamin C. Because it is derived from glucose, many animals are able to produce it, but humans require it as part of their nutrition. Other vertebrates lacking the ability to produce ascorbic acid include other primates, guinea pigs, teleost fishes, bats, and birds, all of which require it as a dietary micronutrient (that is, a vitamin)

Chemically, there exists a D-ascorbic acid which does not occur in nature. It may be synthesized artificially. It has identical antioxidant properties to L-ascorbic acid, yet has far less vitamin C activity (although not quite zero). This fact is taken as evidence that the antioxidant properties of ascorbic acid are only a small part of its effective vitamin activity. Specifically, L-ascorbate is known to participate in many specific enzyme reactions which require the correct epimer (L-ascorbate and not D-ascorbate).

bron:wiki

Asparagine

Smeerwortel,

Asparagine (afgekort tot Asn of N) is één van de twintig natuurlijk voorkomende aminozuren. De naam werd afgeleid van asperge. In 1806 werd dit aminozuur door Nicolas-Louis Vauquelin en Jean-Pierre Robiquet voor het eerst uit het sap hiervan geïsoleerd. Het was het eerste aminozuur dat ooit werd geïsoleerd.

De reactie tussen asparaginezuur en reducerende suikers of reactieve carbonylverbindingen leidt tot vorming van acrylamide in voeding, wanneer deze voldoende worden verhit. Zo wordt acrylamide gevormd bij onder meer frieten, aardappelchips en geroosterde koffiebonen.

Asparagine wordt gecodeerd door de codons AAU en AAC.

bron: wiki

Asperuloside

Lievevrouwebedstro,

Atropine

Alruin

Atropine is een stof die voorkomt in plantensoorten als alruin, bilzekruid, doornappel en wolfkers. Rijpe bessen van een wolfkers kunnen wel 2 mg atropine bevatten. Atropine kan ook in de farmaceutische industrie geproduceerd worden, het is dan een wit poeder. Het wordt o.a. gebruikt in oogdruppels. In 1997 werden meerdere XTC tabletten gevonden met atropine. Nadien is het niet meer gevonden totdat het in 2004/2005 opdook in cocaïne. Na 2005 is het ook bij cocaïne monsters niet meer gevonden.

Wat doet het

Atropine wordt wel eens gebruikt om waarnemingsveranderingen of tripeffecten te krijgen. Vanwege de vele en onaangename bijwerkingen komt gebruik om die reden slechts zelden voor. Atropine blokkeert de werking van de stof acetylcholine (een neurotransmitter) in het hele lichaam. Daardoor nemen de speeksel- en zweet productie af en wordt de beweeglijkheid van maag-darm kanaal minder. De pupillen verwijden zich waardoor men geen diepte meer kan zien. Verder nemen bloeddruk en hartslag toe. Ook zie je onrust, paniek en verwardheid. Tenslotte kunnen afhankelijk van de dosis waarnemingsveranderingen en echte hallucinaties ontstaan.

Met cocaïne wordt atropine nog gevaarlijker. Bloeddruk en hartslag worden dan nog meer opgejaagd (1). Ook kunnen beide stoffen de lichaamstemperatuur verhogen.

Medische toepassingen
Atropine heeft een aantal medische toepassingen. Oogartsen gebruiken atropine voor diagnostische redenen. Doordat atropine de pupillen verwijdt kan een oogarts het netvlies beter  bekijken. Men geeft het ook wel als medicatie vooraf, bij een narcose. Het doel is dan om de speekselproductie van de patiënt te verminderen. Ook wordt het gebruikt bij een zeer lage hartslag in de acute fase van een hartinfarct. Tenslotte is er een toepassing als antistof bij bepaalde vergiftigingen bijvoorbeeld bij insecticiden en oorlogsgassen. (6)

Atropine als versnijding
In 1999 werd Atropine aangetroffen in meerdere XTC tabletten. In 2004/2005 zijn in Nederland maar ook in de rest van Europa cocaïne monsters gevonden die atropine bevatten. In Nederland zijn toen circa twintig mensen met vergiftigingsverschijnselen opgenomen. Dat is ook gebeurd in België, Frankrijk en Italië wat het totale aantal bekende slachtoffers binnen Europa op ruim vijftig bracht. Gezien de giftigheid van atropine kan een kleine dosis (10 mg 1% van een gram cocaïne) al fataal aflopen.

Symptomen van overdosis
Atropine heeft bij zeer geringe dosissen al onaangename effecten. Bij kinderen is 1.6 milligram fataal gebleken. Oraal (via de mond ingenomen) kunnen bij 5 milligram al ernstige bijwerkingen optreden en bij 10 mg al coma (3)  Bij het eten van planten of bessen die belladonna-alkaloïden bevatten zie je de volgende effecten optreden:

Het handboek van acute vergiftigingen noemt de volgende symptomen: verwijding van pupil, droge slijmvliezen en huid, koorts, snelle hartwerking, hoofdpijn, verwardheid, opwinding en hallucinaties. Bij ernstige vergiftigingen kunnen coma, ademhalingsproblemen, toevallen, hoge bloeddruk en later ook lage bloeddruk optreden (4)

De Wolfkers

Aucubine

Koningskaars, Smalle weegbree,

Azijnzuur

Brandnetel,

Azijnzuur (systematische naam ethaanzuur) is een zwak zuur met een kenmerkende stekende geur. Het heeft als formule CH3-COOH (soms ook geschreven als H3C-COOH). Azijnzuur is, na mierenzuur, het eenvoudigste carbonzuur en de wetenschappelijke naam was vroeger dan ook methaancarbonzuur. Zuiver watervrij azijnzuur wordt ook wel ijsazijn genoemd, en is een kleurloze vloeistof die bij temperatuur lager dan 17 °C stolt tot heldere kleurloze kristallen (vandaar de naam ijsazijn). Indien ijsazijn in een (trillingvrije) koelkast wordt geplaatst, kan het tot beneden het stolpunt worden gekoeld terwijl het toch een vloeistof blijft. Het is dan een onderkoelde vloeistof geworden, en een geringe fysieke verstoring doet de vloeistof dan direct stollen.

B- en trans-caryophylleen

Hennep

Actieve bestanddelen in de Etherische olie.

Etherische Hennepolie
De meest voorkomende componenten in de etherische olie van hennep zijn de terpenen myrceen, b- en trans-caryophylleen. Andere componenten in de etherische olie zijn: Monoterpenen: alpha- and beta-pineen;
Sesquiterpenen: alpha-humuleen, allo-aromadendreen; Terpeen oxides: caryophylleen oxide, bisabolol .

bron: het bewuste pad

Op Wiki

Berberine

Zuurbes, Canadese geelwortel, Stinkende gouwe,

Berberine is a plant alkaloid isolated from the roots and bark of several herbs. Some of these herbs include:

Barberry (Berberis vulgaris), Berberis integerrima. Berbamine and berberine are found in the plant barberry.
Coptis chinensis or Berberis aristata
Goldenseal (Hydrastis canadensis)
Oregon Grape (Berberis aquifolium)
Phellodendron Amurense
Yerba mansa (Anemopsis californica).

Berkenkamfer

Berk,

Betuline is een harsige, kamferachtige en conserverende stof. Het kan verwerkt worden tot een soort olie en kan bijvoorbeeld gebruikt worden voor de bereiding van juchtleder (een soort zeer lang, lenig, waterdicht, sterk ruikend leer). Het voorkomt ook dat muizen en insecten aan de schors gaan vreten.

In Siberie oogsten de inheemse telers een zwam van de berk, waarvan ze thee maken, en die thee wordt ingezet bij de bestrijding van kanker. In die zwam zit heel veel betuline zuur, een actieve component van de berkenbast, die via de paddestoel relatief makkelijk oplosbaar is als een soort thee. Nu, die oude gewoontje blijkt bij nader inzien wetenschappelijk bijzonder boeiend te zijn. Het berkenzuur uit de berkenbast dat in die paddestoel zit is een enorm sterk anti-kanker middel.

Betuline is een bijzonder molecuul, een triterpeen die apoptose ofwel celdood veroorzaakt in kankercellen. De anti-kanker werkzaamheid van dit zuur wordt in veel studies duidelijk gemaakt, studies met uiteenlopende modellen. ] Ook semisynthetische moleculen die afgeleid zijn van betulinezuur werken als cytostaticum.

De paddestoel op de berkenstam die veel genoemd wordt, heet de chaga, en die paddestoel zit letterlijk stampvol met anti-oxidanten. Het is de sterkst werkzame plantaardige vorm van anti-oxydanten en deze paddestoel is dan ook super boeiend als nieuw anti-kanker middel.

Vermoedelijk hebben de sjamanen uit Siberie dan zelfs gelijk als ze thee van deze zwam voorschrijven bij kanker.

Uiteraard zijn er nog geen klinische studies met de zwam die zoveel anti-oxydanten bevat, maar deze plantenvorm is dus uiterst boeiend! 

Beta-caroteen

Brandnetel , Stevia,,wortelen, spinazie, donkergroene bladgroente,mango, mandarijnen

Bèta-caroteen (pro-vitamine A) wordt in het lichaam omgezet in vitamine A. Het zorgt, net als vitamine A, voor een goede weerstand en is erg belangrijk voor het gezichtsvermogen, maar ook voor gezonde botten, tanden, huid en voor de groei. Er zijn aanwijzingen dat bèta-caroteen anti-oxidatieve eigenschappen heeft en de lichaamscellen beschermt tegen vrije radicalen. Vrije radicalen zijn stoffen die schade aan cellen kunnen veroorzaken.

Waar zit het in?

Bèta-caroteen komt voor in (donker)groene bladgroente, zoals spinazie, en in koolsoorten. Ook wortelen bevatten erg veel bèta-caroteen, net als mango's en mandarijnen. Bèta-caroteen geeft de karakteristieke kleur aan oranje en gele groenten en fruit.
Op de pagina ‘waar zit het in?’ is nog meer informatie te vinden over vitamine bronnen en de bijdrage van deze bronnen aan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.

Hoeveel heb ik nodig?

Voor bèta-caroteen bestaat geen aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH). In het lichaam wordt het omgezet in vitamine A. De Gezondheidsraad hanteert hiervoor een factor zes: het lichaam zet 600 microgram bèta-caroteen om in 100 microgram vitamine A. Hierover is echter nog discussie: in Amerika wordt bijvoorbeeld een omrekeningsfactor van 1:12 aangehouden in plaats van 1:6. Voor bèta-caroteen heeft de Gezondheidsraad geen aanbevolen hoeveelheden opgesteld.

Wat is veilig?

Het lichaam zet niet meer bèta-caroteen om in vitamine A dan het nodig heeft. De inname van bèta-caroteen leidt daarom niet tot een te hoog vitamine A-niveau en kan dus worden beschouwd als een veilige vorm van vitamine A. Bèta-caroteen heeft daarnaast wel een eigen bovengrens. Op basis van een onderzoek van The alpha-tocoferol, beta carotene cancer prevention study group, hanteert het Vitamine Informatie Bureau een hoeveelheid van 10 mg per dag in verband met een mogelijk verhoogde kans op longkanker bij rokers.

Wat zijn de gevolgen van een teveel aan bèta-caroteen?

Bij een hoge dosering van bèta-caroteen kan er een verkleuring van de huid optreden, maar er zijn geen aanwijzingen dat deze invloed op de gezondheid heeft. Bij een hoge inname van bèta-caroteen kan er geen hypervitaminose A (teveel aan vitamine A) ontstaan, omdat de opname in de darm en de omzetting van bèta-caroteen in vitamine A bij wijze van reactie automatisch worden vertraagd. Rokers moeten oppassen met het gebruik van extra supplementen bèta-caroteen. Als zij hoge doseringen bèta-caroteensupplementen gebruiken, hebben ze, volgens de The alpha-tocoferol, beta carotene cancer prevention study group, mogelijk een grotere kans op het krijgen van longkanker.

Wat zijn de gevolgen van een tekort aan bèta-caroteen?

Het is nog niet duidelijk of bèta-caroteen volledig kan voorzien in de vitamine A-behoefte. Omdat er geen effecten van een tekort aan bèta-caroteen bekend zijn, is er geen aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) aan te geven. Een lagere inname van bèta-caroteen zal in ieder geval een verminderde aanmaak van vitamine A tot gevolg hebben. Als de inname van vitamine A rechtstreeks uit de voeding daarbij ook onder de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid ligt, kan er een vitamine A-tekort ontstaan.

Bèta-d-glucoside

Stevia,

Benzoyl-beta-D-glucoside is a benzoyl glucoside, a natural substance that can be found in Pteris ensiformis

Bètasitosterol

Stevia,

β-sitosterol is een plantensterol dat van de plantensterolen het meest wordt toegepast in de voedingsmiddelenindustrie. De chemische structuur lijkt veel op die van cholesterol. Het is een witte, wasachtige stof, dat veel voorkomt in planten. Veel groente en fruit bevatten deze stof zij het in lage concentraties. Hogere concentraties komen voor in onder andere Serenoa repens, courgettezaden, Pygeum africanum, in de wand van ongepelde rijstkorrels, tarwekiemen, maïsolie en sojaolie.

β-sitosterol verlaagt net zoals verschillende andere plantensterolen het LDL-cholesterolgehalte in het bloed. In Europa wordt het ook als medicijn tegen benigne prostaathypertrofie (BPH) gebruikt.

bron: wiki

Betuline

Berk,

Betuline is een bijzonder molecuul, een triterpeen die apoptose ofwel celdood veroorzaakt in kankercellen. De anti-kanker werkzaamheid van dit zuur wordt in veel studies duidelijk gemaakt, studies met uiteenlopende modellen.

Bilobalide

Tempelboom,

Biogene aminen

Eenstijlige meidoorn, Maretak,

Biogene aminen zijn stoffen die van nature voorkomen in plantaardige en
dierlijke producten. Ze komen ook van nature in het menselijk lichaam
voor. Het zijn stoffen, die door de cellen van levende organismen aangemaakt
worden. Bij mensen en dieren beïnvloeden de biogene aminen
uiteenlopende functies van het lichaam, zoals bijvoorbeeld de
spijsvertering, bloedsomloop en ademhaling.
Het meest bekende biogene amine in het menselijk lichaam is histamine.
Histamine ( een biogene amine) kan door uiteenlopende prikkels uit de
cellen vrij komen. Er ontstaat dan jeuk, zoals bij een muggenbult.
Wanneer er veel histamine uit de cellen vrij komt, dan kan jeuk over het
gehele lichaam ontstaan. Soms zijn er ook galbulten zichtbaar.
Er zijn voedingsmiddelen, die het vrijkomen van histamine in het menselijk
lichaam kunnen stimuleren. Dat wordt nooit opgemerkt tenzij men door
welke oorzaak dan ook al wat jeuk (latent) aanwezig is. Door het eten van
deze voedingsproducten kan de jeuk toenemen.
Ook het eten van voedingsmiddelen met veel biogene aminen kan, bij
personen die daar gevoelig voor zijn, jeuk opwekken.

Lees meer (PDF)

Bitterstoffen

Blauwzuur

Winterlinde,

Blauwzuur, ook wel waterstofcyanide of cyaanwaterstof genoemd, (scheikundige formule: HCN), is een zeer giftige stof. De geur van blauwzuur is typisch, en wordt beschreven als “bittere amandelen”. Ik vraag mij bij zo’n beschrijving altijd af, hoeveel mensen weten hoe dat ruikt: bittere amandelen. Ikzelf heb in ieder geval nog nooit aan amandelen geroken, laat staan dan het idee gehad: “zo ruikt blauwzuur dus”. Bij kamertemperatuur is blauwzuur een vloeistof. Deze verdampt echter erg gemakkelijk. Daarom zal bij een lekkage van blauwzuur zeer snel blauwzuurgas ontstaan – erg gevaarlijk bij inademing. Blauwzuur levert trouwens niet alleen gevaar op bij inademing of inslikken, het dringt ook gemakkelijk door de huid heen. Daarom is dit één van de weinige stoffen, waarbij een gaspak onmisbaar is als er sprake is van een lekkage. Blauwzuur lost volledig op in water, en kan dus makkelijk worden neergeslagen. Het is zeer brandbaar en explosief. Waar komt de naam “blauwzuur” vandaan. Blauwzuur zelf is kleurloos. Daar kan de naam dus niet vandaan komen. Het is ook niet zo, dat slachtoffers blauw worden wanneer zij aan blauwzuur zijn blootgesteld. Hun lippen en 1 MAC: de Maximum Aanvaarde Concentratie van een stof in de lucht op de werkplek, waarbij de gezondheid van een gezonde werknemer volgends de huidige kennis niet wordt geschaad als deze er tijdens zijn hele
arbeidsleven aan wordt blootgesteld. Let op: voor blauwzuur staan achter de MAC een C en een H: de MACwaarde mag dus niet worden overschreden (C = ceiling, plafondwaarde), en H betekent: dringt door de huid. Nagels kunnen misschien een beetje blauwig worden, maar hun huid wordt juist rood. Dat komt doordat er in het bloed een overmaat aan zuurstof ontstaat – en zuurstofrijk bloed is rood. Het cyanide (CN) dat in blauwzuur zit, bindt zich namelijk aan ijzer, mangaan en koper
dat onderdeel uitmaakt van belangrijke enzymen in het lichaam. Er ontstaat “ijzerblauw” – een blauwe verbinding tussen cyanide en metalen. Vandaar de naam “blauwzuur”. Wat doet blauwzuur in het lichaam? Bij blauwzuurvergiftiging zit er voldoende zuurstof in het bloed, maar er kan niets meer mee worden gedaan. De enzymen die het zouden moeten verwerken in energieprocessen in de cellen, doen het niet meer. Alsof je verhongert bovenop een berg voedsel! Doordat de cellen geen zuurstof meer krijgen, sterven ze snel af. De verschijnselen van  blauwzuurvergiftiging zijn: hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, braken, pijnlijke krampen, snelle ademhaling, benauwdheid, angst, bewusteloosheid, coma en de dood. Bij een concentratie van 35 ppm ontstaat lichte irritatie van de bovenste luchtwegen en de slijmvliezen. Een concentratie van 100 ppm leidt tot bewusteloosheid en hevige krampen – de adem ruikt dan sterk naar bittere amandelen. Indien er niet onmiddellijk medische hulp wordt geboden, overlijdt het slachtoffer binnen een half uur. Een concentratie van 300 ppm leidt binnen enkele minuten tot de dood.
Eén troost: blauwzuur is niet kankerverwekkend.

Blauwzuurglycosiden

Lijnzaad, Vlierbes,

Glycosiden

Dit is de algemene aanduiding voor suikers in kruiden. Glycosiden zijn een groep van chemische stoffen die van nature vrijwel alleen in planten voorkomen. Ze zijn opgebouwd uit een suiker (het glycon) en een niet-suiker (het aglycon) deel.

ln de vakliteratuur maakt men geen onderscheid tussen glucosiden, glycosiden en heterosiden.

Er zijn verschillende soorten glycosiden waaronder ook antrachinonen, phenol-, blauwzuur-, salicyl-, hart- en mosterdolieglycosiden, maar ook saponinen hebben een glucon.

Borneol

Moederkruid,

Zit in de Etherische olie

Een extractie uit Salie, Rozemarijn en Tijm die gunstig is voor een goed mentaal evenwicht.

Borneol of kamfol is een gebrugde organische verbinding met als brutoformule C10H18O. De stof komt voor als kleurloze en naar kamfer ruikende kristallen, die onoplosbaar zijn in water.

Borneol is structureel gezien sterk verwant met bornaan en kamfer. Er bestaat een exo-isomeer van borneol: isoborneol. Hierbij is de hydroxylgroep exo geplaatst ten opzichte van de ringstructuur. Bij borneol staat de hydroxylgroep endo geplaatst. Borneol en isoborneol zijn bijgevolg enantiomeren van elkaar.

Borneol behoort tot de klasse der bicyclische terpenen (meer bepaald de monoterpenen) en vormt daarom een component van een groot aantal essentiële oliën. Het is tevens een secundair alcohol.

bron:wiki

Broom

Haver,

Broom is een element dat van nature voorkomt en gevonden kan worden in anorganische mengsels. Een aantal decennia geleden zijn mensen echter begonnen om organisch broom in het milieu te introduceren. Dit komt niet van nature in het milieu voor en kan ernstige schade aan de menselijke gezondheid en het milieu toebrengen.
Mensen kunnen organisch broom via de huid, het voedsel en de ademhaling binnenkrijgen. Organisch broom wordt wijdverspreid gebruikt als spray om insecten en andere ongewenste plagen te doden. Ze zijn niet alleen giftig voor de dieren waar ze voor gebruikt worden, maar ook voor grotere dieren. In veel gevallen is het ook giftig voor mensen.
De belangrijkste gezondheidsproblemen die door broombevattende organische stoffen veroorzaakt worden zijn het slecht functioneren van het zenuwstelsel en verstoring van het genetisch materiaal.
Daarnaast kan organisch broom ook schade toebrengen aan organen als de lever, nieren, longen, milt en kan het slecht functioneren van de maag en darmen als gevolg hebben. Sommige vormen van organisch broom, zoals ethyleenbroom, kan zelfs kanker veroorzaken.
Anorganisch broom komt van nature in het milieu voor, maar in de loop van de tijd hebben mensen ook grote hoeveelheden broom aan het milieu toegevoegd. Via het voedsel en het drinkwater krijgen mensen grote doses anorganisch broom binnen. Dit broom kan het zenuwstelsel en de schildklier beschadigen.

Millieueffecten van Broom

Omdat organisch broom een schadelijk effect heeft op micro-organismen, wordt het vaak gebruikt in de vorm van desinfectie- en beschermingsmiddel. Wanneer het in kassen of de landbouw wordt toegepast, kan het makkelijk wegspoelen naar het oppervlaktewater, waar het zeer negatieve effecten op de gezondheid van watervlooien, vissen, kreeften en algen.
Organisch broom is ook schadelijk voor zoogdieren, vooral wanneer het in de lichamen van prooidieren accumuleert. De belangrijkste effecten op dieren zijn zenuwbeschadigingen en schade aan het DNA, wat de kans op de ontwikkeling van kanker kan vergroten.
De opname van organisch broom kan plaatsvinden via het voedsel, de ademhaling en de huid.
Organisch broom is nauwelijks biologisch afbreekbaar, wanneer het wordt afgebroken, ontstaat er anorganisch broom. Dit kan het zenuwstelsel beschadigen wanneer er hoge doses geabsorbeerd worden.
Vroeger is er wel eens organisch broom in het voedsel van vee terecht gekomen. Duizenden koeien en varkens moesten gedood worden om ervoor te zorgen dat er geen mensen besmet raakten. Het vee vertoonde symptomen als leverschade, blindheid, vermindering van de groei, afname van de immuniteit, afgenomen melkproductie, steriliteit en misvormde jongen.

Calcium

Alfalfa , artisjok, blauwe bes, gezegende distel, rode klaver, Lampionbloem, Passiebloem, Zevenblad,

Het mineraal calcium (kalk) geeft stevigheid aan het skelet en gebit. Ook is calcium nodig voor het goed functioneren van de spieren en voor het geleiden van prikkels naar de zenuwen. Calcium is verder onder andere betrokken bij de bloedstolling, de celgroei en de hormoonstofwisseling. Daarnaast draagt het bij aan de energievoorziening van onze lichaamscellen.

Waar zit het in?

Calcium komt vooral voor in zuivelproducten zoals melk en kaas. Brood, groenten, peulvruchten en aardappelen bevatten veel minder calcium dan zuivelproducten, maar dragen wel bij aan de totale calciumvoorziening. Op de pagina ‘waar zit het in?’   is nog meer informatie te vinden over de bronnen van calcium en de bijdrage van deze bronnen aan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.

Hoeveel heb ik nodig?

De benodigde hoeveelheid calcium is onder andere afhankelijk van leeftijd en geslacht. Volgens de Gezondheidsraad hebben volwassen mannen en vrouwen (19-50 jaar) gemiddeld 1000 milligram (= 1 gram) calcium nodig. Dit komt overeen met 4 à 5 glazen melk.

Een overzicht van de calciumbehoefte in de verschillende levensfasen is te vinden bij ‘hoeveel heb ik nodig?’.

Welke factoren beïnvloeden de opname van calcium?

De opname van calcium door het lichaam wordt beïnvloed door een aantal factoren. Zo zorgen voldoende beweging en voldoende vitamine D voor een verhoogde opname. Te weinig beweging en vitamine D doen de opname dalen. Daarnaast nemen oudere mensen calcium minder goed op. Bij vrouwen hebben de hormonale veranderingen tijdens de menopauze een negatief effect op de calciumopname. Alcohol zorgt ook voor een verminderde opname van calcium.

Wat is veilig?

De maximaal veilige dosis voor calcium is 2500 mg/dag. Dit komt ongeveer overeen met twee liter melk. Bij de veilige dosis gaat het om een gemiddelde waarde, waarbij een ruime marge is genomen. Dit betekent dat éénmalige of kortdurende overschrijding van de maximaal veilige dosis geen direct gevaar oplevert.

Wat zijn de gevolgen van een teveel aan calcium?

Een teveel aan calcium verstoort de opname van ijzer, zink, magnesium en fosfor. Ook kunnen er nierstenen ontstaan en kan de botopbouw in het gedrang komen, waardoor botten zwakker worden.

Wat zijn de gevolgen van een tekort aan calcium?

Bij zuigelingen kan bij een tekort aan calcium spierkramp ontstaan. Bij ouderen kan een te lage calciuminname leiden tot osteoporose (botontkalking). Wanneer calcium door een tekort aan vitamine D niet voldoende wordt opgenomen, kan osteomalacie (beenverweking) ontstaan.

Andere gevolgen van een tekort aan calcium zijn een vertraagde bloedstolling en - bij een ernstig tekort - spierkrampen.

Bron:vitamime-info

Calciumnitraat

Brandnetel,

Calciumnitraat
is een uiterst oplosbare, op calcium gebaseerde kunstmest die bestaat uit gecompacteerde kristallen.

Calciumnitraat is het calciumzout van salpeterzuur en heeft als brutoformule Ca(NO3)2. De stof komt voor als een wit poeder dat zeer goed oplosbaar is in water.

Campesterol

Stevia,

Campesterol ((24R)-ergost-5-en-3β-ol) is een plantensterol, waarvan de chemische structuur veel lijkt op die van cholesterol. Veel groente, fruit, noten en zaden bevatten deze stof zij het in lage concentraties. Hogere concentraties komen voor in koolzaadolie, bonen, linze, de chilipepers: serrano peper en banana peper, avocado, plantaardige margarine en citronellagras.

Campesterol verlaagt net zoals verschillende andere plantensterolen het LDL-cholesterolgehalte in het bloed.

Canadine

Canadese geelwortel,

Carotenoiden

Boerewormkruid, Goudsbloem,

Carotenoïden zijn, naast chlorofyl en flavonoïden, de belangrijkste kleurstoffen van de natuur. Ze zijn verantwoordelijk voor de rode, oranje en gele kleur van fruit en groenten. De belangrijke rol van deze verbindingen in de menselijke gezondheid wordt de laatste jaren steeds duidelijker.

Hoewel er, behalve van bètacaroteen, geen officiële aanbevelingen bestaan voor de meeste carotenoïden, blijkt uit diverse onderzoeken dat de westerse mens niet genoeg groenten en fruit consumeert om adequate hoeveelheden carotenoïden binnen te krijgen. Mensen met een lage carotenoïdeninname of met lage concentraties carotenoïden in het serum blijken een verhoogd risico te lopen op het ontwikkelen van degeneratieve aandoeningen als hart- en vaatziekten en kanker. Dit heeft diepgaand onderzoek gestimuleerd naar de rol van carotenoïden in het menselijk lichaam.

Verschillende carotenoïden hebben een regulerende werking op de celgroei en -proliferatie. Deels vanwege het vermogen om de communicatie tussen de cellen te verbeteren. Bètacaroteen is onderdeel van de zogenaamde gap-junctions waarlangs cellen onder andere groeifactoren uitwisselen. Verstoring van deze communicatie kan de celgroei doen ontremmen en vorming van tumoren tot gevolg hebben. Aan de andere kant houden carotenoïden de integriteit van de celmembraan in stand door in de celmembraan voor antioxidantbescherming te zorgen.

Uit een groot aantal humane en epidemiologische studies blijkt dat de mensen met de hoogste inname van carotenoïdenrijke groenten en fruit en/of met de hoogste serum-carotenoïdenconcentraties steevast het laagste risico hebben op verschillende soorten kanker. Recent onderzoek wijst specifiek op de anticarcinogene werking van lycopeen, alfacaroteen, cryptoxanthine en luteïne.

Uit grootschalige epidemiologische onderzoeken blijkt verder een samenhang tussen hoge carotenoïdenniveaus in serum en een verlaagd risico op coronaire hartziekten. Interventieonderzoek met (uitsluitend syntethisch) bètacaroteen had echter geen effect op het risico.

Daarnaast zijn er sterke aanwijzingen dat carotenoïden een stimulerende werking hebben op met name de cellulaire immuunrespons. De antimicrobiële activiteit en antitumorale activiteit van het immuunsysteem verbetert, met name door verhoging van de activiteit van de Natural Killer cellen, macrofagen en lymfocyten.

Van bètacaroteen en andere carotenoïden is al geruime tijd bekend dat ze in meer of mindere mate kunnen worden omgezet in vitamine A, waarbij bètacaroteen de beste omzetting geeft omdat het uit twee vitamine A moleculen bestaat. Alfacaroteen, cryptoxanthine, lycopeen, luteïne en zeaxanthine kunnen niet worden omgezet in vitamine A. Carotenoïden zijn veiliger dan vitamine A zelf (retinol) als vitamine-A-bron omdat het lichaam carotenoïden alleen omzet in vitamine A als daar behoefte aan is.

Carotenoïden zijn verder effectieve wegvangers van onder meer het gevaarlijke singlet-zuurstofradicaal (vooral lycopeen). Mengsels van carotenoïden bieden echter een betere antioxidatieve bescherming dan elk carotenoïde afzonderlijk.

Luteïne en zeaxanthine zijn de enige carotenoïden in de macula, het gebied in het oog dat verantwoordelijk is voor scherp en gedetailleerd zien. Op latere leeftijd gaat de kwaliteit van deze macula vaak achteruit wat een verslechtering van het gezichtsvermogen tot gevolg heeft. Suppletie met luteïne en zeaxanthine kan het risico op maculadegeneratie sterk verlagen. Ook is een beschermende werking gevonden tegen cataract.

Carotenoïden beschermen de huid tegen verbranding door de zon. Ultraviolette straling kan de plasma- en huidconcentraties van carotenoïden verlagen. Bij fotosensitiviteits-aandoeningen als erythropoëtische protoporfyrie (EPP) zijn bètacaroteen en carotenoïden in zijn algemeenheid de voorkeursbehandeling geworden.

Indicaties

Contra-indicaties

Bijwerkingen

Interacties

bron: natura foundation

Carvacrol

Bergamot,

Zie PDF

Carvon

Karwij, dille

Carvon is een monoterpeenketon dat voorkomt in de olie van veel planten, vooral karwijzaad en dille.

Carvon komt voor als twee enantiomeren, moleculen die elkaars spiegelbeeld zijn: S-carvon, ook d-carvon genoemd (van dextro), is een vloeistof die naar karwij ruikt; R-carvon of l-carvon (van laevo) is een kleurloze vloeistof die ruikt naar munt. Beide hebben een kookpunt van ca. 231°C en zijn vrijwel onoplosbaar in water. Handelspreparaten zijn vaak door kleine verontreinigingen (<1%) een beetje gelig.

S-carvon is het belangrijkste bestanddeel van de olie van karwijzaad en dille; R-carvon komt het meest voor in de olie van munt (Mentha spicata).

bron: wiki

Catechinen

Groene thee, Camu camu,

=anti-oxidant

Catechinen, een subklasse van de flavonoïden, zijn krachtige antioxidanten en antibacteriële stoffen. Groene thee is één van de rijkste natuurlijk bronnen van catechinen, met name van epigallocatechinegallaat (EGCG) dat momenteel sterk in de wetenschappelijke belangstelling staat vanwege de werking op onder meer cardiovasculaire aandoeningen en de ziekte van Alzheimer. In chocolade, zwarte thee, druiven en wijn worden kleinere hoeveelheden catechinen aangetroffen. Zwarte thee wordt gefermenteerd voor het stomen en drogen, waardoor de flavonoïden helemaal verloren gaan.

Catechinen blijken ook het afslanken door lichaamsbeweging te kunnen ondersteunen. Ruim honderd mensen die overgewicht hadden (BMI van gemiddeld 32) dronken twaalf weken lang dagelijks ofwel een halve liter drank met 625 mg catechinen uit groene thee ofwel een drank zonder catechinen. De proefpersonen aten allemaal een identiek ontbijt en diner en werden geïnstrueerd om hun calorie- en vetinname verder te beperken, zodat hun totale voedselinname vergelijkbaar was. Ook werd hen gevraagd om tijdens de testperiode 180 minuten per week met gematigde intensiteit te bewegen. Meer dan drie keer per week gebeurde dat onder supervisie. Aan het einde van de onderzoeksperiode bleek de groep die de drank met de catechinen uit groene thee had gekregen een groter gewichtsverlies te hebben dan de controlegroep. Ook de afname van totaal abdominaal vet, subcutaan abdominaal vet en nuchtere serum triglyceriden was groter in de ‘catechinengroep'.

Redactioneel commentaar: de hoeveelheid catechinen in een kop groene thee kan variëren en is onder meer afhankelijk van de hoeveelheid groene thee en de tijd die de thee heeft staan trekken. In een gemiddelde kop groene thee zitten ongeveer 50-100 mg catechinen, maar in sterke thee van hoge kwaliteit kan dit oplopen tot zo’n 150 mg. Groene thee capsules kunnen aanzienlijk hogere gehalten bevatten, aangezien er gestandaardiseerd kan worden op catechinen.

Referentie
Mak KC, Reeves MS, Farmer M, et al. Green Tea Catechin Consumption Enhan¬ces Exercise-Induced Abdominal Fat Loss in Overweight and Obese Adults. J. Nutr. December 11, 2008.  

bron:natura foundation

Centaurin

Gezegende distel,

is een proteïne

Chamazuleen

Duizendblad,

De chamazuleen wordt pas geproduceerd tijdens het distillatieproces en zit niet in de eigenlijke toppen.

Zie:Gielen aroma

Werking op slijmvliezen tegen opzwellingen en ontstekingen.
zie natuurlijkerwijs

Chelerythrine

Stinkende gouwe,

Chelidonine

Stinkende gouwe,

Chelidoniumzuur

Stinkende gouwe,

Chlorofyl

Brandnetel, Stevia,

Chlorella bevat percentsgewijs het hoogste gehalte aan bladgroen van alle planten op aarde. Deze stof, genaamd "Chlorofyl" stelt planten in staat om zelf uit zonlicht voedingsstoffen te produceren. Ook voor je lichaam is dit een zeer nuttige voedingsstof. Alle feiten op een rijtje...

Versterkt je maag en darmen Chlorofyl stimuleert de vermenigvuldiging van de cellen van de slijmvliezen van je maag en darmen. Daardoor worden de wanden van deze belangrijke spijsverteringsorganen binnen een paar maanden versterkt, zodat ze beter gaan functioneren. Chlorella kan dus effectief worden ingezet bij maag- en darmklachten.
Ontgeurt je lichaam Chlorofyl deodoriseert je systeem. Met andere woorden: het verhelpt een nare mondgeur en andere vervelende lichaamsgeurtjes. Deze worden meestal veroorzaakt door een overmatige groei van kwaadaardige bacteriën in het maagdarm kanaal. Dankzij de krachtige antibacteriële werking is Chlorofyl in staat om deze geuren te elimineren.
Bouwt je bloed op Chlorofyl verbetert de samenstelling van je bloed. De structuur van bladgroen komt nagenoeg overeen met Hemoglobine. Deze rode kleurstof, het hoofdbestanddeel van je rode bloedlichaampjes, neemt zuurstof in je longen op en vervoert deze naar alle cellen van je lichaam. Chlorofyl wordt dan ook wel eens ‘Het Groene Bloed’ genoemd. Er is echter één verschil. In Chlorofyl zit Magnesium en in Hemoglobine zit IJzer. Na de inname van Chlorofyl herstelt je lichaam deze situatie. De Magnesium wordt vervangen door IJzer, waardoor Chlorofyl wordt omgevormd tot Hemoglobine. Zo kan er meer zuurstof door je bloed worden opgenomen. Dit geeft meer energie, een fitter gevoel en vergroot je uithoudingsvermogen. Bovendien helpt dit om bloedarmoede, wat onder andere veroorzaakt wordt door een tekort aan Hemoglobine in je bloed, te bestrijden.
Zuivert je bloed en organen Chlorofyl heeft een zuiverende werking op je bloed en een ontgiftende werking op je spieren, weefsels en organen, met name je lever. Deze groene kleurstof bindt schadelijke stoffen en voert deze uit je lichaam af.
Herstelt je weefsels Wetenschappelijke proeven met Chlorofyl hebben aangetoond, dat een concentratie van 0,06 tot 0,5% in menselijk weefsel de productie van Fibroblasten krachtig stimuleert. Dit zijn cellen die je lichaam gebruikt om wonden te genezen.
Verbetert je doorbloeding Chlorofyl versterkt de hartfunctie, maakt de haarvaatjes (dit zijn de kleinste bloedvaatjes) wijder en verlaagt bij langdurig gebruik van hoge doseringen het cholesterolgehalte in je bloed. Dit verkleint je kans op allerlei hart- en vaat- aandoeningen, zoals aderverkalking.

Bron: allesoverchlorella

Chlorogeenzuur

Stevia,

Choline

Brandnetel , Herderstasje, Hondsdraf, Hyssop, Kamille, Paardebloem, Smeerwortel, Chichorei,

Choline is een zogenaamde halfvitamine die wordt toegevoegd aan babyvoeding. Het is van nature aanwezig in moedermelk. Pasgeboren baby's produceren deze stof zelf nog niet of in onvoldoende mate. Maar al vrij snel na de geboorte kan het lichaam zelf voldoende van deze stof aanmaken. Voor choline gelden daarom geen aanbevelingen.

Omschrijving

In de Verenigde Staten worden door het Institute of Medicine wel aanbevelingen gedaan voor choline: volwassen mannen 550 mg/dag; vrouwen 425 mg/dag. Bij een dosering van meer dan 7 gram per dag kan choline zorgen voor een verlaging van de bloeddruk. Choline kan een onaangename geur hebben, vergelijkbaar met een vislucht.

Choline is nodig voor de aanmaak van acetylcholine, een neurotransmitter die betrokken is bij de prikkeloverdracht in de hersenen. Er is enige aanwijzing dat choline zorgt voor een verbeterde geheugenfunctie bij ouderen.

Choline is onderdeel van celmembranen en speelt een rol bij een aantal stofwisselingsprocessen. Choline komt in veel voedingsmiddelen voor, met name melk, eieren en pinda’s zijn rijke bronnen.

bron:voedingscentrum

Chroom

Rode klaver , Stevia,

bron:vitamine info

Cimicifugine

Zilverkaars,

Oestrogeen-achtige werking

bron:tiscali

Cineol

Eucalyptus,

Citral

Citroenmelisse

Met citral, ook bekend als limonal, worden beide isomeren van 3,7-dimethyl-2,6-octadienal aangeduid. De brutoformule van beide verbindingen is C10H16O. De stoffen behoren tot de groep terpenen. De twee verbindingen zijn E/Z-isomeren van elkaar. Het E-isomeer is ook bekend als geranial of citral A. Het Z-isomer is staat ok bekend als neral of citral B.

Geranial heeft een sterke citroengeur. De geur van neral is ook citroenachtig, maar minder sterk en zoeter. Citral wordt daarom als geurstof in de parfum-industrie gebruikt. Citral wordt ook als geurstof toegevoegd aan citroen-olie om de geur te versterken. Citral heeft ook een sterke anti-bacteriële werking, en feromoon-achtige effecten bij insecten.

Citral wordt toegepast in de synthese van vitamine A, ionon, methylionon. Citral wordt ook toegepast als maskerende stof voor rooklucht.

Citral komt voor in de olie van een groot aantal planten: Backhousia citriodora of citroenmirte (90-95%), Litsea cubeba (70-85%), citroengras (65-85%), Citroenverbena (30-35%), Citroenmelisse, citroen en sinaasappel.

bron:wiki

Citroenzuur

Blauwe bes,kattedoorn, camu camu,

Herkomst:
Citroenzuur is een onderdeel van iedere levende cel, aangezien het een sleutelrol speelt in de stofwisseling van de cel. In hoge concentraties komt het voor in citrusvruchten, maar ook in kiwi aardbeien en ander zacht fruit. Commercieel wordt het gemaakt door fermentatie van melasse door de schimmel Aspergillus niger.

Functie en eigenschappen
Citroenzuur heeft vele verschillende functies. Het versterkt de antioxidant werking van antioxidanten, maar heeft zelf geen antioxidant werking. De belangrijkste functies zijn zuurteregelaar en als aromacomponent. Het versterkt de gel in jams en marmelades en voorkomt de bruining van fruit en producten met vruchten .

Producten:
zeer veel producten

Acceptabele dagelijkse inname (ADI) :
geen limiet

Bijwerkingen :
Citroenzuur is een normale stof in ons lichaam en wordt door het lichaam opgenomen zonder enige bijwerking. Er zijn wel mensen bekend met een (zeer zeldzame) citroenzuurintolerantie, deze moeten ook alle soorten zacht fruit, bessen en producten met deze vruchten vermijden. Het veroorzaakt geen kanker, voor de achtergrond van dit ´Broodje-Aap´ verhaal, zie hier.

Dieetbeperkingen :
Citroenzuur en citraten kunnen gebruikt worden door alle religies, vegetariers en veganisten. Ze geven geen allergische reacties bij mensen met allergie voor citrusvruchten, aangezien citroenzuur uit suiker gemaakt wordt en niet uit deze vruchten.

Bron:Foodinfo

Citronellal

Citroenmelisse ,jeneverbes, citroengras,

Citronellal is een monoterpeen en een aldehyde die als geurstof gebruikt wordt. Het bezit 1 stereogeen centrum.

Natuurlijk voorkomen

Citronellal komt van nature voor in de etherische olie van onder meer citrusvruchten, citroengras, citroenmelisse en jeneverbes. Het is een hoofdbestanddeel van citronellaolie.

Synthese

Citronellal kan bereid worden uit pineen. β-pineen wordt bij een temperatuur van 500°C omgezet naar myrceen via een pericyclische reactie. Myrceen reageert met diethylamine en n-butyllithium tot een chelaat, dat verderreageert tot N,N-diethylgeranylamine. Dit wordt katalytische omgezet naar (3R)-1E-1-diethylamino-3,7-dimethyl-1,6-octadieen, wat gehydrolyseerd wordt tot R-citronellal.

Citronelol

Franse roos,geranium, kamille, lemongrass, basilicum en lavendel

Bron:Lush

Cnicin

Gezegende distel  ,

Codeine

Slaapbol, Bolpapaver,

Codeïne is een hoestprikkeldempend middel. Het vermindert de neiging tot hoesten. Verder heeft het een pijnstillende werking.

Artsen schrijven het voor bij hoest en pijn.

Bron:apotheek

Coumarine

Alfalfa , chinese engelwortel, Siberische ginseng, Muizeoor, Arnika, Valkruid,

Coumarine is een aromastof die van nature voorkomt in kaneel. Het zit dus ook in producten waaraan kaneel is toegevoegd. Coumarine is alleen toegestaan in levensmiddelen in de vorm van kaneel, dus niet als zuivere stof.

Het is nog niet duidelijk of en bij welke hoeveelheden coumarine de gezondheid kan schaden. Er zijn limieten gesteld aan de hoeveelheid coumarine in de vorm van kaneel die in levensmiddelen mag voorkomen.

Uit voorzorg wordt afgeraden om lange tijd achter elkaar producten of gerechten te eten waar kaneel en dus coumarine in zit. Bij een gevarieerd eetpatroon is er geen risico voor de gezondheid.

bron:voedingscentrum

Cumarine

Kamille, Paardekastanje,

Cumarine is een aromaat. De naam is afkomstig van het Spaanse cumarú (Tonkabonenboom). Cumarine geeft leverschade bij ratten en het is niet uit te sluiten dat deze stof schade geeft bij mensen. Daarom is er grenzen gesteld aan het gebruik van deze stof in aroma's.

Bron:VWA

Cumarine-derivaten

Wijnruit,

Cumarinederivaten zijn werkzaam doordat ze de synthese van vier van de stollingsfactoren in de lever belemmeren. De lever heeft voor de synthese van deze stollingsfactoren vitamine K nodig. Een groot deel van deze vitamine K wordt als het ware gerecycled in de lever uit oude stollingsfactoren. Cumarinederivaten belemmeren dit hergebruik. Een klein deel van de vitamine K wordt opgenomen uit de voeding. De cumarinen beïnvloeden de beschikbaarheid van dit deel van de vitamine K niet, vandaar dat toedienen van extra vitamine K de werking van cumarinen zal verminderen.

Er zijn twee middelen in deze groep: fenprocoumon en acenocoumarol. Fenprocoumon heeft een langdurige werking, deze is maximaal na 48 tot 72 uur en de halfwaardetijd is circa 140 uur. Het middel werkt door tot 1 à 2 weken na de laatste dosis. Acenocoumarol werkt maximaal na 36 tot 48 uur. Het heeft een halfwaardetijd van 11 uur en de werkingsduur eindigt 48 uur na de laatste dosis. Het middel is daarom makkelijker te doseren en de dosering kan sneller worden aangepast of gestopt. Acenocoumarol heeft in Nederland fenprocoumarol daarom grotendeels verdrongen. In het buitenland bestaat over het algemeen niet zo’n uitgebreid net van trombosediensten als in Nederland en om die reden werkt men daar over het algemeen met langwerkende cumarinederivaten.

De dosering van cumarinederivaten gaat aan de hand van de protrombinetijd (PT), een maat voor de stolling. De PT is de tijd die het kost om in het laboratorium bloed te laten stollen onder invloed van een activatiefactor. De PT is verlengd als de intrinsieke stolling door tekort aan een of meerdere stollingsfactoren is verlengd. Het laboratorium drukt de PT, die per laboratorium kan variëren, uit in een gestandaardiseerde maat, de International Normalised Ratio (INR), om vergelijking met andere laboratoria mogelijk te maken.

De streefwaarde voor de INR is, afhankelijk van de indicatie, tussen de 2,0 en 3,0. Hoe hoger de INR, hoe sterker de antistolling is ingesteld. Veel laboratoria hanteren als streefwaarde 2,5 tot 3,5. De controle van patiënten die cumarinederivaten gebruiken vindt plaats door trombosediensten. De patiënt krijgt een kaart van de trombosedienst met de dosering van zijn middel voor de komende periode. Deze dosering wordt vastgesteld op basis van de INR en het verloop daarvan in de tijd. Bij een stabiele instelling zijn minder controles nodig. Een belangrijke indicatie voor cumarinederivaten is atriumfibrilleren (AF).

Dit is een hartritmestoornis waarbij het ritme volledig onregelmatig en meestal versneld is. Bij AF bestaat er een verhoogd risico op complicaties doordat stolsels in het hart kunnen ontstaan. Deze kunnen dan vanuit het hart naar de hersenen getransporteerd worden en zo tot een TIA of CVA leiden. Om deze reden behandelt de cardioloog een patiënt met AF met cumarinederivaten. Controle vindt plaats via de trombosedienst. In enkele gevallen, bijvoorbeeld bij een allergie voor cumarinederivaten, schrijft de arts bij AF acetylsalicylzuur voor.

Bron:TPO

Cumarine-glycoside

Lievevrouwebedstro,Reukgras

Curcumine =gele kleurstof

Geelwortel,

Cysteine voedt en stimuleert de oogspieren. Cysteine bevat zwavel, wat als antioxidant wordt beschouwd. Het beschermt het lichaam vermoedelijk ook tegen vervuilende stoffen. De exacte werking is nog niet bekend, maar het is wel bekend dat het samen met glycine en glutaminezuur deel uitmaakt van het tripeptide glutathion. Glutathion is belangrijk in het neutraliseren en detoxificeren van medicijnen, gifstoffen en vrije radicalen. Zie hiervoor de pagina over ontgiften.
Cysteine is geen essentieel aminozuur. Dit betekent dat cysteine door het lichaam zelf gemaakt kan worden als het nodig is. Hiervoor is wel het essentieele aminozuur methionine nodig.

Belangrijke bronnen van cysteine.
Eieren, vlees, en zuivelproducten zijn belangrijke bronnen van cysteine (in de eiwitten).

Eigenschappen van cysteine.
- Kan beschermen tegen kopervergiftiging.
- Kan beschermen tegen vrije radicalen (antioxidante werking).
- Kan helpen bij herstel van schade door roken en alcohol.
- Kan helpen bij de behandeling van artritis.
- Kan helpen bij DNA-herstel.
- Nodig voor de biosynthese van taurine
- Een voorbeeld van een cysteine supplement is, L Cysteine (500 mg) van het merk Solgar

Cuskhydrine

Alruin

Giftige alkaloïden

Cyanidine 3-glucoside

Camu camu,

Cyanidin 3-O-β-glucopyranoside is a natural colorant found in bilberries and other fruits and flowers. It is produced from natural sources (extraction processes). The product will release hydrochloric acid in water. The product is hygroscopic.

CHEMICAL DESCRIPTION
The chemical formula is C21H21O11Cl. The molecular weight is 484.8 g/mol. The product belongs to the anthocyanins, which is a class of natural chemicals belonging to the flavonoids.  It is highly water-soluble and is easily degraded by hydrolysis and /or hydrogenation at temperatures >40°C.

PHYSICAL CHARACTERISTICS
The product shall be dark red /purple in colour, and shall normally be powdered.

COMPOSITION STATEMENT
The product has a purity >97% as detected by high- performance liquid chromatography (HPLC) connected to UV /Vis detector at 280nm and 520nm. The rest is impurities of other anthocyanins, flavonoids or polyphenols.

STORAGE REQUIREMENTS
The product should be kept in darkness and at low temperatures for storage more than a few days (< -5°C).

RESPONSIBILITY
This product is intended for research in chemical laboratories. Only qualified individuals shall be considered treating this product. The purchaser should recognize that the supplier of this product under no circumstances is responsible for the applications of the product in the field of human or animal consumption or tests related to human or animal health. The supplier is not responsible for this product as part of drugs, cosmetics, food additives, products for domestic use or veterinary products. The purchaser is responsible for the use and storage of this product as soon as he receives the product.

Bron: Polyphenols

Cyanogeenglycoside

Winterlinde,

blauwzuur

Cynarine

Aloe ,

Verlaagt het cholesterol-gehalte

Stoffen,die spijsvertering versnellen en vetverbranding bevorderen .

D - limoneen

Camu camu,

D-limoneen is een gestandaardiseerd extract van sinaasappelschil met 96 % d-limoneen, dat van nature voorkomt in citrusvruchten. Onderzoeken hebben aangetoond dat d-limoneen verlichting geeft bij zuurbrand en bij regelmatige maagzuuroprispingen. In studies is eveneens naar voren gekomen dat d-limoneen het immuunsysteem krachtig ondersteunt. Bij modelstudies uitgevoerd bij dieren stimuleert de stof de werking van de fase I en II van de leverenzymen, waardoor de afvoer van giftige stoffen wordt bevorderd.

¤ 30 tot 45 % van de westerse bevolking heeft ten minste een maal per maand last van een gastro-oesofageale reflux. 5 tot 10 % heeft dat zelfs dagelijks. Wat er hierbij gebeurt is dat maagsap met daarin maagzuur, omhoog komt in de slokdarm. Dit veroorzaakt vaak een branderig gevoel in de maagstreek. Het doet zich meestal voor na het eten, of wanneer men gaat liggen.

In klinische studies is aangetoond dat d-limoneen het branderige gevoel in de maag en de maagzuuroprispingen doeltreffend verzacht. Deze effecten zijn reeds vanaf de tweede dag merkbaar.

Bron: Supersmart

Daucosterol

Stevia,

In the present study, we investigated immunomodulatory effect of daucosterol, a beta-sitosterol glycoside, against disseminated candidiasis caused by Candida albicans. Results showed that direct interaction of daucosterol with C. albicans yeast cells resulted in no growth-inhibition by in vitro susceptibility analysis. In contrast, mice given daucosterol (DS) intraperitoneally before intravenous challenge with live C. albicans yeast cells survived longer than DS-untreated control mice against disseminated candidiasis (P<0.05). By assessment of the fungal CFU in kidneys, DS-treated mice before the challenge developed about 81% fewer kidney CFU than untreated controls.

This protection was removable by pretreatment of mice with anti-CD4+ antibody before the DS-treatment and challenge with the yeast. However, the protection was transferable by the CD4+ T cells from DS-treated mice not infected with the yeast. ELISA analysis revealed there were predominant production of IFNgamma and IL-2 cytokines as compared to IL-4, and IL-10 productions in DS-treated mice. By treatment of DS-given mice with anti-mouse IFNgamma, the protection was also abolished. Our studies show that DS protects mice against disseminated candidiasis by the CD4+ Th1 immune response.

Bron: NCBI

Delfinidine 3 glucoside

Camu camu,

Camu Camu (Myrciaria dubia)  is een bes die gevonden wordt in de Amazone regenwouden van Peru en Brazilie.

Camu Camu is een Superfruit met vele gezondheidsvoordelen.

De Camu Camu bes heeft de hoogste geregistreerde hoeveelheid natuurlijke vitamine C bekend op de planeet.
Sinaasappelen bieden 500-4,000 ppm vitamine C (ascorbinezuur), Acerola heeft 16.000 tot 172.000 ppm vitamine C.
Camu-Camu levert tot 500.000 ppm vitamince C, of ongeveer 2 gram vitamine C per 100 gram fruit.

In vergelijking met sinaasappels levert Camu Camu dertig keer meer vitamine C, tien keer meer ijzer, drie keer meer niacine, twee keer zoveel riboflavine, en 50% meer fosfor.
Camu Camu is ook een belangrijke bron van kalium, 711 mg per kg fruit.

Buiten ascorbine zuur is Camu Camu ook rijk aan flavonoïden, zoals anthocyanen, flavonolen en flavanolen, catechinen, delfinidine 3-glucoside, cyanidine 3-glucoside, ellaginezuur, rutine, Alfa-pineen en d-limoneen (verbindingen bekend als terpenen)

Voedingsstoffen in Camu Camu bevorderen de gemoedstoestand
Vitamine C versterkt het immuunsysteem
Vitamine C is de sleutel voor een normale bijnierfunctie
Camu Camu verlaagt de bloeddruk
Vitamine C is een belangrijke voedingsstof voor hart en de hersenen
Camu Camu is een krachtige antioxidant
Camu Camu is van belang tijdens de koude en het griep seizoen
Camu Camu ondersteunt de groei van gezonde rode en witte bloedcellen

Camu Camu kan o.a. helpen bij:

Gingivitis (tandvleesontsteking)
Glaucoom
Astma
Hepatitis
Atherosclerose
Onvruchtbaarheid
Staar
Migraine
Verkoudheid
zzArtrose
Pijnstiller
Oedeem
De ziekte van Parkinson

Dit is slechts een gedeeltelijke lijst. Voor een volledige lijst, zie Etnobotanische databank Dr James Duke's.

Bron:Spiruella

Delta-9-tetrahydrocannabinol (THC)

Hennep,

Psychoactieve stof

Dextrine

Aardappel,

Koolhydraat

Diterpeenglycosiden

Stevia,

Stof smaakt driehonderd maal zo zoet als suiker.

GPD percentage op te trekken tot zeventien pro-cent. Op die methode is inmiddels patent ver-kregen.
Stevia of honingkruid bevat diterpeenglycosiden en die stof smaakt driehonderd maal zo zoet als suiker. De zoetstof wordt door het lichaam niet verteerd en levert daarom geen caloriën. De blaadjes kunnen ook gedroogd worden gebruikt en behouden hun zoetkracht tot tweehonderd graden Celsius. Bijkomend voordeel is dat de biologische zoetstof een aantal ontstekingen veroorzakende bacteriën de das om doet. Ook beschermt het onze tanden tegen cariës, zo blijkt uit onderzoek. Stevia is lid van de familie asteraceae, waartoe ook paardebloem, zonnebloem en witlof be-horen. De zoet smakende plant is meerjarig en komt oorspronkelijk uit Paraguay.

In Japan is de zoetstof al jarenlang een ingeburgerd alternatief voor de kunstmatige zoet-stof aspartaam. Dit chemisch goedje veroorzaakt bij sommige mensen hoofdpijn, spier-krampen, braken, buikpijn en duizeligheid. De oorzaak van deze klachten zijnde bestanddelen formaldehyde en diketopiperazine in aspartaam. Al deze klachten zijn er niet bij een honderd procent natuurlijk en onschadelijk produkt als stevia, zegt Geuns.
Commerciële productie van de steviaplant is. al op gang in Japan, China, Thailand, Israël en de Verenigde Staten. Dank zij de inspanningen van professor Gewis kan de zoetstof . straks ook in de lage landen worden uitgeprobeerd.

Het nieuwste wondermiddel in de strijd tegen overgewicht is een tropisch zoet plantje, dat stevia heet. Ik gebruik stevia zelf en ben in amper drie weken tijd ruim vier kilo afgevallen en dat zonder mijn dagelijkse portie bier te la-ten staan, roemt professor Jan Geuns van de universiteit Leuven in het decembernummer van het tijdschrift EOS.
De blaadjes van de stevia rebaudiana bertoni zullen een revolutie veroorzaken in onze aan overgewicht lijdende samenleving, aldus de Belgische plantenfysioloog. Elk blad van dit zoete kruid bevat vier tot tien procent van een bepaalde zoetstof. Geuns presteerde het om via een biologische behandelingsmethode de zoetstof uit de plant te extraheren. Echter tot op heden is er geen officiële toestemming om het product te verkopen in winkels, anders dan in de vorm van een kamerplant.

Bron: Life

Dulcoside A

Stevia,

(0,5 à 1 %) = steviol, bètaglycosidisch gebonden aan glucose (R1) en een disaccharide, bestaande uit een molecule glucose en een molecule rhamnose(R2)

Dulcoside B

Stevia,

Zie PDF

Echinacoside

Rode Zonnehoed,

Een zwak antibiotisch werkend glycosyd.

Eiwitten

Alfalfa , blauwe bes, Fenegriek, Haver, Johannisbroodboom, Stevia, aardappel,kattedoorn,

Veel levensmiddelen bevatten eiwit. Eiwit is belangrijk. Het levert calorieën en aminozuren. Aminozuren zijn bouwstenen voor het eiwit in lichaamscellen. Sommige aminozuren kan het lichaam zelf maken. Andere moeten uit het eten komen. Deze aminozuren heten essentiële aminozuren. 

Er zijn dierlijke en plantaardige eiwitten. Dierlijke eiwitten zitten vooral in vlees, vis, melk, kaas en eieren, maar kunnen ook in andere producten zitten, zoals in snacks, koek en gebak. Plantaardige eiwitten zitten vooral in brood, graanproducten, peulvruchten, noten en paddenstoelen. Dierlijk eiwit bevat voldoende van alle essentiële aminozuren. Bij plantaardig eiwit verschilt dat per product. Daarom moeten vegetariërs en vooral veganisten erop letten welke producten met eiwit zij eten. Door de goede combinaties van producten te kiezen kan je toch voldoende van alle essentiële aminozuren binnen krijgen.

Volwassen personen hebben gemiddeld ongeveer 0,8 g eiwit per kilo lichaamsgewicht nodig. Sommige groepen hebben wat meer nodig. Dat zijn vegetariërs, kinderen, zwangere vrouwen, vrouwen die borstvoeding geven, mensen met bepaalde aandoeningen, bij het genezen van wonden en kracht- en duursporters.

Een gebalanceerde voeding bevat ten minste 10, en maximaal 25 procent van de energie van de totaal geconsumeerde voeding als eiwit.

bron:voedingscentrum

Eleutherosiden

Siberische ginseng,

Siberische ginseng

Eleutherococcus senticosus (ook bekend als Acanthopanax senticosus, Ciwujia (China), en Siberische ginseng) komt uit het verre oosten van Rusland en de noordelijke regionen van Korea, Japan, en China. Het is een harde struik die tot twee meter hoog wordt.

Net als de echte Ginseng draagt Siberische Ginseng het label 'adaptogeen kruid', omdat het voor alle lichaamssystemen kan worden ingenomen en de lichaamsfuncties normaliseert. De actieve ingrediënten in deze plant bevinden zich voornamelijk in de wortel, en bestaan vooral uit eleutherosiden: chemische stoffen die zich aan hormonale receptoren binden.

Eleutherosiden I, K, L, en M zijn ook te vinden in het blad van de plant. Van deze stoffen wordt gedacht dat ze het uithoudingsvermogen vergroten en het immuunsysteem versterken.

Introductie

bron:benseng

Ellaginezuur

Camu camu,

Ellaginezuur is een antioxiderend polyfenol dat geëxtraheerd kan worden uit de schil van de Granaatappel. Dit zuur bevindt zich tevens in talrijke vruchten en groenten, zoals frambozen, aardbeien, cranberry's en noten. De weldadige werking van de granaatappel zijn al duizenden jaren bekend in het Oosten.

Tegenwoordig verschijnen er talrijke publicaties over één van de belangrijkste actieve stoffen hiervan, het ellaginezuur. Zijn eigenschappen worden gebruikt voor therapieën. Hiermee kan de verspreiding van kankercellen afgeremd worden. Het zou een zeer belangrijke rol spelen bij de preventie van huid-, long- en slokdarmkanker. Met zijn antioxiderende eigenschappen is het een uitgelezen ingrediënt voor cosmetica, in het bijzonder voor producten voor de huid.
Studies tonen aan dat roken ook een rol zou kunnen spelen bij de ontwikkeling van psoriasis, eczeem…

• WERKINGSMECHANISMEN / BEWIJZEN VAN DOELMATIGHEID

De rokershuid wordt beschreven als bleek, grauw en gerimpeld Andere epidemiologische studies hebben aangetoond dat chronisch roken een omgevingsfactor is die bijdraagt aan vroegtijdige veroudering van de huid.

De vermelde mechanismen zijn talrijk:
• Uitdroging van de stratum corneum door de rook, wat tot een verdunning van de hoornlaag leidt.
• Ophoping van dystrofische elastische vezels.
• Toename van de afbraak van de eiwitten in de celstructuur door metalloproteïnasen door een toename van de genexpressie van de  MMP-1 en MMP-3.
• Afname van de collageensynthese van type I en III, toename van het aantal cross-linkings tussen de collageenvezels en een verhoogde sensibilisering voor enzymenafbraak.
• Toename van het aantal rimpels door de gewoontes van de roker (samengeknepen lippen, halfgesloten ogen…)
• Verspreiding van superoxide ionen in verband met de door het roken ontstane oxidatieve stress.
• Verminderde vascularisatie van de huid in verband met een afname van de zuurstofaanvoer in de cellen.
Door zijn werking op de vezels van de extracellulaire matrix heeft ellagine een daadwerkelijke invloed op de rimpels.
• Invloed op de collageenvezels
Ellaginezuur verhoogt de uitdrukking van mRNA van het collageen van type I op een dosis-afhankelijke wijze en remt de uitdrukking af van mARN van de MMP-1, enzymen die het collageen afbreken.

Ellaginezuur verhoogt de uitdrukking van mRNA van het collageen van type I met 41% tot 1.10-4% op dosis-afhankelijke wijze. Deze waarde is te vergelijken met die van ascorbinezuur. Een test volgens de RT PCR methode toont aan dat ellaginezuur met 1.10-4% de uitdrukking van de MMP-1 MET 15% afremt.

Een studie toont aan dat een extract van granaatappel rijk aan ellaginezuur de synthese van pro-collageen van type I stimuleert en de productie van MMP-1 door de fibroblasten afremt.
• Invloed op de elastinevezels met 1.10-4 %
Ellaginezuur heeft een beschermende invloed op de elastinevezels tegen de enzymenafbraak (MMP, protease, elastase). Door zich aan de vezels te hechten wordt hun stabiliteit en daarmee hun levensduur verhoogd

. Het heeft tevens een stimulerende werking ten opzichte van elastogenese.
Op menselijke explantaten die 10 dagen in leven werden gehouden, werd aangetoond dat de behandeling met ellaginezuur de elastogenese aanzienlijk verhoogt (+67% +/-6). Op kweken van fibroblasten afkomstig uit de lederhuid werd aangetoond dat ellaginezuur tot een betere werking van de stimulatoren van elastogenese ProK-60 leidt (22% +/-4).

Op kweken afkomstig uit de lederhuid toont een studie aan dat ellaginezuur tot dikkere elastinevezels leidt ten opzichte van niet behandelde kweken. Ook in aanwezigheid van antitropoëlastine toont een western blot test aan dat de behandeling met ellaginezuur helpt om de elastinevezels van 70 kDA intact te houden. Anderzijds werd aangetoond dat ellaginezuur een sterk afremmende werking heeft op elastase (IC50 (concentratie waarmee 50% van de activiteit van elastase kan worden afgeremd) =4.6 μg/ml)..
• Vrije radicalen bestrijdende activiteit
Ellaginezuur heeft een complete, krachtige vrije radicalen bestrijdende werking waarmee de huid op efficiënte wijze beschermd wordt tegen de effecten van oxidatieve stress en derhalve tegen vroegtijdige veroudering.
Via de DPPH-methode toont ellaginezuur een groot vrije radicalen bestrijdend vermogen (SC50 (concentratie waarmee 50% van de DPPH radicalen kunnen worden afgeremd) = 2.5 μg/ml), en zelfs veel meer dan dat van BHT.
Een kometentest en een DCFH-test bevestigen de werking van ellaginezuur ten opzichte van oxidatieve stress veroorzaakt door H2O2 en bleomycine op de kweken van CHO-cellen. Er wordt een aanzienlijke vermindering van beschadigingen van DNA geconstateerd bij aanwezigheid van de actieve stof.
Ellaginezuur beperkt het peroxidatiepercentage van de lipiden van de huid, veroorzaakt door oxidatieve stress.

Ellaginezuur heeft eveneens invloed op de pigmentering van de huid, via een afremmende werking op de melanogenese.
De fletse huid wordt zo weer stralend. Een in vivo studie met 16 vrijwilligers (19-45 jaar) toont aan dat ellaginezuur met 0.5% op aanzienlijke wijze de behandelde zones depigmenteert t.o.v. de niet-behandelde zones.
Meer in het algemeen werd aangetoond dat een extract van granaatappel, rijk aan ellaginezuur, de regeneratie van de leder- en opperhuid stimuleert.
Ellaginezuur is de ideale kandidaat voor de behandeling van de rokershuid, die gekenmerkt wordt door een versnelde veroudering, een dunne, verslapte huid, een fletse, niet stralende teint en een grote behoefte aan ontgifting.

• DE MENING VAN ONZE EXPERT

• EFFICIËNTE DOSIS

Alle publicaties en wetenschappelijke studies en gebruikelijke toepassingen van deze actieve stof en onze expert kwamen tot de conclusie dat de Pure actieve stof Alleginezuur in een dosis van 70 mg per flacon gebruikt moet worden.

bron: etapur

Emodine

Sporkehout,

Enkelvoudig onverzadigde vetzuren

Olijf,

Binnen de groep onverzadigde vetzuren kennen we de meervoudig onverzadigde vetzuren en de enkelvoudig onverzadigde vetzuren.

Meervoudig onverzadigde vetzuren (MOV)

De meervoudig onverzadigde vetzuren zijn te verdelen in twee groepen: de Omega 3 familie en de Omega 6 familie.

De belangrijkste telg uit de Omega 6 familie is Arachidonzuur, dit zit van nature in bewegend vlees (wild) en zoetwatervis. Arachidonzuur is in staat de aanmaak van ontstekingsbevorderende leucotriënen te remmen en de aanmaak van ontstekingsremmende prostaglandines te stimuleren. Arachidonzuur is essentieel voor het stoppen van ontstekingsprocessen, werkt bloeddrukverlagend, remt trombosevorming en de aanmaak van cholesterol en stimuleert afweercellen.

De belangrijkste telgen uit de Omega 3 familie zijn EPA en DHA, dit zit van nature in vis en in bewegend vlees (wild). EPA en DHA werken cholesterol verlagend, voorkomen cholesterolsamenklontering en bloedstolsels, houden het bloed dun en verlagen een verhoogde bloeddruk. Culturen die veel vette vissoorten (al of niet in combinatie met olijfolie) eten staan bekend om het feit dat hart en vaat ziekten er nauwelijks voorkomen.

Het lichaam heeft voldoende EPA, DHA en Arachidonzuur nodig om überhaupt te kunnen functioneren. Zonder deze vetzuren is er geen normale groei mogelijk. Het hormoonsysteem en het afweersysteem zouden het laten afweten. Het bloed, de bloedvaten en het zenuwstelsel kunnen niet functioneren. De hersenen kunnen geen informatie meer opslaan. De celwanden verliezen hun elasticiteit en ontstekingen worden niet meer gestopt. Kortom: zonder deze vetten gaat de zaak van de rails.

De ‘stiefkinderen’

Linolzuur (zonnebloemolie, granen etc.) hoort thuis in de Omega 6 familie. Het kán worden omgezet in Arachidonzuur maar moet daarvoor gebruik maken van verzadigde enzymsystemen (dé ontdekking van 2006) Delta 6- en Delta 5 desaturase. Bij de omzetting zijn de co-factoren B3, B6, C, zink en magnesium nodig. Van nature kreeg de mens voldoende arachidonzuur- en nauwelijks linolzuurbronnen binnen, vandaar dat deze omzetting weinig capaciteit nodig had (en heeft). We kwamen namelijk wel konijnen tegen - geen wuivende graanvelden.....

Stapeling van linolzuur geeft onherroepelijk ontstekingsprocessen. Linolzuur, ingebouwd in celwanden, komt bij beschadiging of apoptose (afbraak) van een cel vrij en geeft op microniveau ontstekingsprocessen en vrije-radicalenschade. Het afvangen kost veel anti-oxidanten en het afstoppen veel arachidonzuur.

Alfa-linoleenzuur (lijnzaad, raapzaad etc.) hoort thuis in de Omega 3 familie. Alfa-linoleenzuur kán worden omgezet in EPA en DHA maar maakt gebruik van dezelfde verzadigde enzymsystemen. Van nature was er ook voor deze omzetting geen noodzaak omdat de mens voldoende EPA en DHA uit natuurlijke bronnen binnenkreeg. Ook hier: we kwamen wel vissen tegen - geen giga velden met vlas (lijnzaad).

Enkelvoudig onverzadigde vetzuren

Enkelvoudig onverzadigde vetzuren worden ook wel Omega 9 vetzuren genoemd. Het bekendste omega-9 vetzuur is oliezuur. Olijfolie bijvoorbeeld is een omega 9 vetzuur en bevat erg veel oliezuur. Oliezuur heeft een sterk cholesterolverlagend effect. Het verhoogt HDL (gunstig - high density lipoproteins) cholesterol niet, maar verlaagd het LDL (schadelijk - low density lipoproteins) cholesterol.

Bovendien werken Omega 9 vetzuren sterk ontstekingsremmend. Ze helpen bij de afbraak van verzadigde vetzuren en ze houden de celwand elastisch. Omega 9 vetzuren zitten in olijfolie, sesamolie, avocado’s en pinda’s.

bron: kruidenvrouwtje

Enzymen

Artisjok ,brandnetel, Gember, Ronde Zonnedauw,

De spijsvertering begint in de mond, waar we het voedsel met de tong, tanden en kiezen klein maken. De voedseldeeltjes gaan naar de maag, waar ze door de zure maagsappen verder worden verteerd.

Wanneer het voedsel de maag verlaat en de dunne darm binnenkomt, worden er verschillende spijsverteringssappen toegevoegd. Die vloeistoffen bevatten enzymen, die het spijsverteringsproces ondersteunen. De alvleesklier bijvoorbeeld scheidt drie enzymen in de dunne darm af: amylase, protease en lipase. Deze enzymen worden ook door de darmwand geproduceerd.

Ook uit voedsel nemen we belangrijke enzymen op. Maar door de moderne kook- en voedselbewerkingsmethoden worden helaas veel van deze enzymen gedood, voordat we ze kunnen opnemen. Hierdoor vermindert de hoeveelheid enzymen in ons spijsverteringssysteem en daardoor verloopt het spijsverteringsproces trager.

Daarom gebruiken veel mensen supplementen met plantaardige enzymen, die het spijsverteringsproces stimuleren. Deze supplementen bevatten vaak amylase, protease en lipase, enzymen die het werk van sommige organen, zoals de alvleesklier, verlichten. Deze organen staan vaak onder extra druk als gevolg van onze moderne eetgewoonten.

Al deze enzymen hebben receptoren, die helpen bij het zoeken naar een bepaald type voedingsmiddel om zich daaraan te binden. Amylase verteert bijvoorbeeld koolwaterstoffen, zoals het zetmeel in aardappels en pasta. Proteasen helpen het lichaam bij het afbreken van eiwitten (bijvoorbeeld in vlees) tot kleine bouwstoffenblokjes voor opbouw en onderhoud van lichaamsweefsels. Lipasen helpen bij het afbreken van vetten en oliën, zodat de hoeveelheid vet in je bloedsomloop afneemt.

bron: gezondheidsnet

Etherische olie

Abc kruid, bijvoet, bergamot, berk,

Etherische olie wordt ook wel aromatische, vluchtige of essentiële olie genoemd. De etherische oliën zijn vluchtige oliën gewonnen uit planten.

Het woord etherisch komt van het Griekse aither. Letterlijk betekent aither lucht van de hemel. Met aither duidden de Grieken de onderste laag van de kosmos aan. Soms wordt het wel "aetherische oliën" gespeld. De etherische oliën zijn net als ether vluchtig en sterk geurend.

De aanduiding essentiële olie is een anglicisme en komt van het Engelse woord essence dat extract betekent.

Etherische oliën kunnen uit verschillende delen van een plant worden gewonnen, bijvoorbeeld de bloesem, de vrucht, het zaad, de bladeren, de schil, of het hout (van stam, takken of wortels). Soms bevatten verschillende delen van een plant verschillende etherische oliën.

Sommige soorten etherische olie zijn vrij duur. Dit komt omdat er soms veel planten voor nodig zijn om een kleine hoeveelheid olie te produceren. Een goedkope olie is bijvoorbeeld sinaasappelolie, omdat de schillen van sinaasappels een afvalproduct van de sapindustrie zijn. Duur is bijvoorbeeld rozenolie, omdat er enorm veel speciaal voor de olie gekweekte rozen nodig zijn om een beetje etherische olie te produceren.

Bron: wiki

Etherische olie 1-3%

Alant,

Fenchon

Venkel,

Etherische olie

Fenolcarbonzuren

Koningskaars,

Koffiezuur, chlorogeenzuur.

Fenolen

Geelwortel, Gember,

Flavonen: flavonoïden, polyfenolen, fenolen:
Dit is een verzamelwoord voor stoffen met een gelijke, chemische basisstructuur. Het zijn fenolgroepen met een geneeskrachtige werking, vaak geel gekleurde pigmenten met een chemische structuur die verwant zijn aan die van sommige looistoffen. Enige worden gebruikt bij een te grote breekbaarheid van de haarvaten. Flavonachtige stoffen hebben zeer uiteenlopende chemische eigenschappen. De werking verschilt naargelang de soort en de hoeveelheid van de diverse samenstellende stoffen. In grote lijnen onderscheiden we drie werkingsvelden: ze hebben een gunstige invloed op hart en bloedvaten; ze maken de haarvaten minder kwetsbaar en ze hebben een krampwerende werking op het spijsverteringskanaal, worden als urinedrijvende middelen gebruikt, zijn leverbeschermend en leverfunctiebevorderend. Bij de totale werking van een medicinale plant hebben de flavonoïden altijd een belangrijke bijrol.

Fenolen zijn organische verbindingen die uit koolstof, waterstof en zuurstof bestaan, waarbij de koolstofatomen in een kring gerangschikt zijn. Aan de koolstofring is naast waterstofatomen ook tenminste één hydroxylgroep (-OH) gebonden. Ze komen veelvuldig in planten voor en hebben daar verschillende functies:
     . het verstevigen van celluloseverbindingen van houtachtige delen
     . kleurstof voor rood, blauw en paars
     . bescherming tegen micro-organismen en schimmels
     . bescherming tegen herbivoren door sterke bittere smaak
Het zijn zwakke zuren die als antioxidatiemiddel en ook wegens hun bacteriologische eigenschappen de houdbaarheid van levensmiddelen verlengen, verder als antioxidant, enzymremstof, bitterstof en alle wateroplosbare kleurstoffen. Fyto-oestrogeen fenolen reguleren de calciumuitwisseling door celmembranen en calciumopslag in een groot aantal cellen. Genisteïne vermindert osteoclast activiteit en behoudt botmineralisatie bij dieren waarbij de eierstokken zijn verwijderd. Coumestrol stimuleert de botmineralisatie in vitro.

Bron: Gielen Aroma

Fenolglycosiden

Moerasspirea, Ratelpopulier, Schietwilg, Sporkehout,

Phenolglycosiden

Fenolheterosiden (fenolglycosiden) of arbutosiden. Hiertoe behoren arbutine en de salicylglycosiden. Arbutine is een bestanddeel van de bladeren van de berendruifplant (Arctostaphylos uva-ursi) en bosbessenplant en wordt meestal via de nieren volkomen onveranderd uitgescheiden. Alleen in alkalische urine wordt arbutine gesplitst tot hydroquinon, dat een antiseptische werking in de urinewegen heeft. Salicine (dat in het lichaam wordt omgezet in salicylzuur), populine en gaulterine hebben praktisch dezelfde farmacologische eigenschappen, namelijk:..lees verder op WIKI

Bron: wiki

Fenolzuren

Groene thee, Stevia,Groene thee,

Fenolzuren zijn betrokken bij de weerstand, met inbegrip van bescherming tegen ziekmakende schimmels.

Bron:wiki

Flavanolen

Camu camu,

Flavanolen behoren bij de bioactieve stoffen en horen tot de polyfenolen. Flavanolen komen voor in fruit, rode wijn, chocola en thee. Flavanolen zijn ook bekend als catechines. Ze hebben de werking van anticarcinogeen en beschermen mogelijk tegen bepaalde vormen van kanker.

Bron: voedingcentrum

Flavonderivaten

Mariadistel,

Verstevigen de wanden van de haarvaten: bittere oranje, citroen, wijnruit, tomaat, vlier, maretak, brem .

Bron:Cruydhof

Flavonen

Alfalfa , berk, blauwe bosbes, driekleurig viooltje, Heermoes,Kamille, Kattedoorn,Eenstijlige meidoorn, Olijf, Paardebloem, Paardekastanje, St Janskruid, Tijm,Tempelboom, Toverhazelaar,Vlierbes, Winterlinde,Wijnstok,Zilverschoon, Ronde Zonnedauw,

Behoren tot de fyto-oestrogenen, te vinden in rode/gele vruchten en in groenten.

Bron:Ortho

Flavonglycosiden

Boerewormkruid, Goudsbloem, Hyssop, Klimop, Koningskaars, Franse roos, Slaapmutsje, Sporkehout, Goudsbloem,Wijnruit, Zeepkruid,Zoethout,

Flavonoïden

Agrimonie , anijs, artisjok, berendruif, zwarte bes, Citroenmelisse, veenbes,duizendblad, Duivekervel, Duivelsklauw, eucalyptus, eik, Gele gentiaan, Gotu-kola, Groene thee,Guldenroede, Herderstasje, hop, Ijzerhard, Jeneverbes, Groot kaasjeskruid, Lavendel, Malrove, Mariadistel, Maretak, Moederkruid,Muizeoor, Stekelige muizendoorn, Javaanse nierthee, Stijve ogentroost, Passiebloem, Pepermunt,Rooibos, Ratelpopulier,Rozemarijn, Schietwilg,Stevia, Groene thee, Tormentil,Arnika, Valkruid, Veenbes, Venkel, Vrouwenmantel,Ijzerhard, Rode Zonnehoed, Zomereik, Camu camu,

Flavonoïden vormen een grote familie van plantaardige stoffen. Ze bepalen in groenten, fruit en bloemen de grote variatie in kleuren, van geel tot rood en donkerpaars. Deze kleuren dienen om incecten (voor de bestuiving) of planteneters (voor de verspreiding van de zaden) aan te trekken.
Flavonen (Latijnse flavus=geel) hebben hun naam te danken aan plantenstoffen die gebruikt werden voor het geel verven van wol en katoen. Ze worden ook aangeduid als bioflavonoïden en vroeger als vitamine P. Tot nu toe zijn er ruim 4000 soorten flavonoïden beschreven. Aan de hand van hun chemische structuur kunnen ze worden onderscheiden in: Flavonen, Flavonolen, Catechinen, Isoflavonen, Flavononen en Anthocyanen.

bron:Natuurlijkerwijs

Flavonolen

Stevia, Camu camu,

Flobafeen

Tormentil,

Tormentilrood.

Oxidatieproduct uit hop-looistoffen; het geeft een wrang-bittere smaak en verhoging van de kleur; het verbindt zich zeer gemakkelijk met eiwitten en slaat dan neer. De vorming van flobafeen gaat gemakkelij-ker naarmate het milieu alkalischer is.
Flobafeen is het oxidatieproduct van polyfenolen en daarmee een flavonolen-mengsel.

Bron:Amateurbrouwen

Foliumzuur

Brandnetel

Foliumzuur is een van de weinige vitamines waarvan Nederlanders niet altijd genoeg binnenkrijgen, vooral zwangere vrouwen. Foliumzuur wordt ook wel vitamine B11 genoemd.

Foliumzuur is nodig voor de groei en goede werking van het lichaam en voor de aanmaak van witte en rode bloedcellen. Foliumzuur is ook belangrijk voor de vroege ontwikkeling van het ongeboren kind.

Vrouwen die zwanger willen worden of zwanger zijn wordt aangeraden dagelijks 400 tot 500 microgram foliumzuur te slikken. Zij kunnen daarmee het risico op een neurale-buisdefect (NBD) bij hun kind verkleinen.

Bron Voedingcentrum

Fosfor

Brandnetel, Lampionbloem, Stevia, Camu camu,

Fosfor geeft stevigheid aan het skelet. Ook is het mineraal betrokken bij de energievoorziening van het lichaam en maakt het deel uit van het DNA. Verder is fosfor nodig voor de koolhydraat-, vet- en eiwitstofwisseling.

Waar zit het in?

Fosfor komt bijna in alle voedingsmiddelen voor. Voedingsmiddelen als melk, vis, vlees en brood bevatten relatief veel fosfor. Ook wordt fosfor in de vorm van fosfaatzout als bindmiddel toegevoegd aan voedingsmiddelen

Hoeveel heb ik nodig?

De aanbevolen hoeveelheid fosfor is door de Gezondheidsraad vastgesteld op 700-1400 mg per dag voor volwassen mannen en vrouwen (22-50 jaar).

Een overzicht van de fosforbehoefte in de verschillende levensfasen is te vinden bij ‘hoeveel heb ik nodig?’.

Welke factoren beïnvloeden de opname van fosfor?

De absorptie van fosfor wordt verminderd door maagzuurremmende geneesmiddelen die aluminium bevatten en door hoge doseringen calciumcarbonaat (krijt). Calciumcarbonaat zit in calciumsupplementen.

Wat is veilig?

De maximaal veilige dosis fosfor is voor volwassenen 4000 mg per dag. Dit komt overeen met ruim twee kilo vlees of vier kilo spinazie. Bij de veilige dosis gaat het om een gemiddelde waarde, waarbij een ruime marge is genomen. Dit betekent dat éénmalige of kortdurende overschrijding van de maximaal veilige dosis geen direct gevaar oplevert.

Wat zijn de gevolgen van een teveel aan fosfor?

Een overmatige inname aan fosfor veroorzaakt een verhoogde botstofwisseling, wat bij ouderen de kans op botontkalking kan verhogen. Verder kan een te hoge inname aan fosfor de absorptie van ijzer, koper en zink belemmeren.

Wat zijn de gevolgen van een tekort aan fosfor?

Omdat fosfor in bijna alle voedingsmiddelen voldoende aanwezig is, is een tekort aan fosfor bijna niet mogelijk. Een tekort aan fosfor kan onder meer leiden tot anorexia, bloedarmoede, pijn in de botten, verkeerde vorming van de botten tijdens de groei bij kinderen of een toegenomen gevoeligheid voor infecties.

Bron:Vitamine-info

Fumaarzuur

Duivekervel

Fumaarzuur is een stof die in alle levende cellen aanwezig is. Het speelt
een rol bij de groei van de cellen. Bij gebruik van fumaarzuur wordt de
groei van de cellen geremd.

Voor wie is fumaarzuur geschikt?

Fumaarzuur remt de groei van cellen. Bij psoriasis groeien de cellen van
de huid veel te snel. Het is dan ook niet verwonderlijk dat fumaarzuur bij
de behandeling van psoriasis wordt toegepast. Helaas gaat de
behandeling van fumaarzuur regelmatig met bijwerkingen gepaard.
Daarom wordt bij de behandeling van psoriasis eerst gekozen voor
behandelingen met een kleinere kans op bijwerkingen. Dit betekent dat
psoriasis in de eerste plaats behandeld wordt met zalven, waaronder ook
corticosteroïd-houdende zalven (hormoonzalven). Wanneer dit niet het
gewenste resultaat heeft, wordt meestal gestart met een behandeling
met ultraviolet licht of een behandeling met ditranol zalven in een
dagcentrum. Wanneer ook daarmee onvoldoende resultaat wordt bereikt,
kan bij voldoende omvang van de psoriasis, besloten worden tot een
behandeling met medicijnen. De voorkeur gaat dan uit naar een
behandeling met geregistreerde medicijnen. Daarvan is bij omvangrijk
onderzoek de kans op bijwerkingen nauwkeurig vastgesteld. Bovendien
is de kwaliteit van deze medicijnen onder alle omstandigheden
nauwkeurig gegarandeerd. Wanneer het gebruik van deze medicijnen om
bepaalde redenen niet goed mogelijk is of omdat zij niet het gewenste
resultaat hebben, kan tenslotte besloten worden tot een behandeling met
fumaarzuur

Voor wie is fumaarzuur niet geschikt?

Het gebruik van fumaarzuur is niet zinvol bij mensen met een andere
huidziekte dan psoriasis. In verband met een kans op bijwerkingen kan
fumaarzuur niet gebruikt worden bij personen met maagklachten of
maagzweren,door personen met lever- of nieraandoeningen en evenmin
door personen die in het verleden voor een kwaadaardige aandoening
werden behandeld.Fumaarzuur is niet geschikt voor personen onder de
leeftijd van achttien jaar ....lees verder

Fumarinen

Duivekervel ,

Fyto-oestrogenen

Salie, Venkel,

Fytosterolen

Stevia,

Gamma linoleenzuur

Middelste teunisbloem,

Gentiopicrine

Gele gentiaan,

Geraniol

Franse roos,

Etherische olie.

Ginkgoliden

Tempelboom,

Ginsenoides

Ginseng,

Glucoside

Stevia, Witte dovenetel,kattedoorn,

Er zijn veel glucosiden in het planten- en dierenrijk. Chemisch beschouwd zijn ze een verbinding van een suiker (bijvoorbeeld glucose) en een niet suiker (bijvoorbeeld alcohol of fenol). Voor geneesmethoden belangrijke glucosiden zijn: arbutine in de bladen van Beredruif, salicine in wilgebast, anthraglucosiden in Rabarber en Vuilboom. Ook de anthocyanen als rode en blauwe kleurstoffen van bloemen en bessen zijn glucosiden. Nauw verwant met deze zijn de flavonglucosiden, zij verhogen deels de bloeddruk en werken duidelijk urinedrijvend (Sleedoorn, Struikheide, Varkensgras, Linde). Uiterst belangrijk voor de geneeskunde zijn de digitaloïde glucosiden met hun duidelijke hartwerkzaamheid. Hun structuur komt sterk overeen met de sterinen (cholesterine, bijnierhormonen, geslachtshormonen, vitamine D). De belangrijkste planten in deze groep zijn: Vingerhoedskruid, Lelietje van dalen, Adonis en Kerstroos. Weer andere belangrijke glucosiden zijn de saponinen (triterpenen). De naam saponinen komt van hun eigenschap om in waterige oplossing sterk te schuimen (Sapo is in het latijns zeep). Medisch wordt hoofdzakelijk hun slijmhuidprikkelende werking benut. In de streek van luchtpijp en bronchiën komt dit tot uitwerking door het ophoesten van slijm en op de nieren door urinedrijvende werking. Belangrijke inheemse saponineplanten noemen zijn: Paardekastanje, Zeepkruid, Sleutelbloem.

Glucosinolaten

Witte waterkers,

Glycocide

Berendruif , gezegende distel, Herderstasje,Ijzerhard, Katteklauw, Lievevrouwebedstro,Stijve ogentroost, Stevia, Smalle weegbree,Ijzerhard, Zilverkaars, Kattedoorn,

Glycyrrhizine

Zoethout,

Behoort tot de saponinen.

Glycyrrhizine (glycyrrhizinezuur of glycyrrizinezuur) is een bestanddeel van zouthoutwortelextract. Zoethoutwortelextract komt voor in verschillende producten, zoals drop en zoethoutthee.

Door het eten of drinken van glycyrrhizinehoudende voedingsmiddelen, kan het lichaam meer vocht vasthouden dan gebruikelijk. Hierdoor kan een verhoogde bloeddruk ontstaan.

Een volwassen man of vrouw kan op een dag ongeveer 100 gram drop of 500 milliliter zoethoutthee gebruiken, zonder dat dat problemen geeft.

Voor de volgende risicogroepen geldt het advies om dagelijks gebruik van producten met zoethoutwortelextract te beperken of zelfs helemaal te vermijden:

• Kinderen
• Zwangere vrouwen met een hoge bloedruk
• Mensen met (aanleg voor) een hoge bloeddruk
• Mensen met een (aanleg voor) oedeemvorming

Producten die glycyrrhizine bevatten, zijn te herkennen aan de vermelding op het etiket van het product. In de ingrediëntenlijst kan vermeld staan: zoethout, zoethoutwortel, zoethoutwortelextract, blokdrop, lakritz of liquorice.

Glycyrrhizine (glycyrrhizinezuur) is een bestanddeel van zouthoutwortelextract. Het wordt gewonnen uit de wortels van een struik met de naam Glycyrrhizia glabra L. Deze struik komt voor in het Middellandse-Zeegebied, Turkije, Rusland en China.

Glycyrrhizine zorgt voor de zoete en karakteristieke smaak van zoethout. Het extract waar deze stof in zit, wordt verkregen door het vermalen van de wortels en het spoelen met heet water. Dit wordt ook wel blokdrop genoemd en is de belangrijkste grondstof van drop.

Zoethoutwortelextract komt voor in verschillende producten:

• Drop
• Belgische bieren
• Kruidenthee ( zoethoutthee, sterrenmix)
• Anijslikeur (ouzo, pastis, pernod, sambuca, raki)
• Kauwgom
• Hoestdrank
• Keelpastilles
• Tabak
• Dropwater (zoetstof, geneesmiddel)

Door het eten of drinken van glycyrrhizinehoudende voedingsmiddelen, kan het lichaam meer vocht vasthouden dan gebruikelijk. Hierdoor kan een verhoogde bloeddruk ontstaan.  

Glycyrrhizine wordt door darmbacteriën in de darm omgezet in glycyrrhetinezuur. Deze stof wordt door de darmcellen opgenomen, waardoor het via het bloed in de lever terechtkomt. Daar veroorzaakt het glycyrrhetinezuur een verhoogde activiteit van het hormoon cortisol. Dit hormoon heeft invloed op de nierwerking en zorgt ervoor dat de nieren minder water en meer van het mineraal kalium uitscheiden. Hierdoor kan het lichaam dus meer vocht vasthouden en kan er een verhoogde bloeddruk ontstaan.

Deze mogelijke effecten van glycyrrhetinezuur zijn tijdelijk. Het lichaam herstelt zich door een hormoon in de nieren aan te maken dat de water- en natriumuitscheiding van de nieren normaliseert. De verhoogde bloeddruk komt daardoor weer op de normale waarde. Een enkele keer te veel drop eten of op een andere manier te veel glycyrrhizine binnenkrijgen heeft dus geen blijvende gezondheidsrisico’s.

Bij langdurig overmatig gebruik van zoethoutwortelextract kan het lichaam het negatieve effect van de glycyrrhizine op de werking van de nieren niet meer herstellen.  

Een volwassen man of vrouw kan op een dag ongeveer 100 gram drop of 500 milliliter zoethoutthee gebruiken, zonder dat dat problemen geeft. Het komt neer op ongeveer 20 dropjes en 3 tot 4 glazen zouthoutthee. Als iemand zowel drop als zoethoutthee neemt, zijn de maxima uiteraard lager. Bijvoorbeeld tien dropjes en 1 tot 2 glazen thee (maximaal 250 milliliter).

Er zijn grote verschillen in de mate waarin de hormoonhuishouding van personen gevoelig is voor glycyrrhizine. Zo zijn vrouwen bijvoorbeeld gevoeliger voor glycyrrhizine dan mannen. Het is niet onderzocht of deze gevoeligheid groter wordt tijdens de zwangerschap.

De volgende risicogroepen zijn extra gevoelig voor het effect van glycyrrhizine:

• Kinderen
• Zwangere vrouwen met een hoge bloedruk
• Mensen met (aanleg voor) een hoge bloeddruk
• Mensen met een (aanleg voor) oedeemvorming

Voor deze risicogroepen geldt het advies om dagelijks gebruik van producten met zoethoutwortelextract te beperken of zelfs helemaal te vermijden. Voor kinderen geldt een maximum van ongeveer 25 gram drop. Dit komt neer op 5 dropjes per dag.

Zoethoutwortelextract wordt gebruikt bij verkoudheid, keelpijn, hoest, maagzweren, algemene ontstekingen, virale infecties en chronische hepatitis C. Er zijn inderdaad aanwijzingen dat zoethoutwortelextract ontstekingsremmend en antiviraal werkt. Hard wetenschappelijk bewijs daarvoor ontbreekt echter.

Producten die glycyrrhizine bevatten, zijn te herkennen aan de vermelding op het etiket van het product. In de ingrediëntenlijst kan vermeld staan: zoethout, zoethoutwortel, zoethoutwortelextract, blokdrop, lakritz of liquorice. Informatie over glycyrrhizinegehalten is op te vragen bij de fabrikant van het product wiens naam en adres op de verpakking staan. 

Volgens het warenwetbesluit Etikettering van levensmiddelen zijn verplichte vermeldingen op het etiket aangaande zoethout. Dit is afhankelijk van de hoeveelheid glycyrrhizinezuur;

• Bij meer dan 100 mg/kg of 10 mg/l dan is de verplichte vermelding ‘bevat zoethout’
• Bij meer dan 5 g/kg of 50 mg/l of 300 mg/l ingeval van alcoholhoudende drank, dan is de verplichte vermelding ‘bevat zoethout – mensen met hoge bloeddruk dienen overmatig gebruik te vermijden’

In Nederland is de consumptie van glycyrrhizine relatief groot, omdat Nederlanders regelmatig drop eten.

Bron: Voedingcentrum

Graminine

Boerewormkruid

Groeistoffen, plantaardige

Berk,

Gummi

Kattedoorn,

Hallucinogenen

Alruin

Bron:E-psychiater

Harpagide

Duivelsklauw,

Harpagoside

Duivelsklauw,

Het harpagosidegehalte is het hoogst in de secundaire wortels. Deze bevatten de dubbele iridoïdeconcentratie van de primaire wortel. Het blad, de stengelen de rijpe vrucht bevatten geen iridoïden.

Bron:Zwitserse apotheek

Hars

Aloe , Boerewormkruid, grove den, Canadese geelwortel, Gember, hop,kattedoorn,

HDL verhogende stoffen

Knoflook,

Cholesterolverlagend (het verlaagt het LDL (slechte) cholesterol en verhoogt het HDL (goede) cholesterol)

Hederine

Klimop,

Reinigt het bloed, lost cholesterol op.

Bron:Telenet

Helenaline

Histamine

Brandnetel,

Histamine behoort tot een groep stikstofhoudende stoffen, genaamd amines. Histamine is bio-actief, wat betekent dat het in het lichaam biologische effecten veroorzaakt. Histamine bindt zich aan speciale receptoren in het lichaam, waarbij een scala aan huidaandoeningen, spijsverteringsstoornissen, neurologische verschijnselen en cardiale problemen kunnen optreden.

Symptomen van een histamine-intolerantie
The meest voorkomende symptoms van histamine-intolerantie zijn migraine, maagdarmaandoeningen (bv. diarree), rode vlekken, netelroos, eczeem, en allergische neusverkoudheid. Histamine intolerantie kan ook meer ernstige symptomen veroorzaken. Het kan een astma-aanval uitlokken of een anafylactische shock. Histamine kan ook hartritmestoornissen veroorzaken en lijkt in verband te staan met ernstige chronische aandoeningen zoals de ziekte van Crohn.

Histamine en alcohol
Migraines na het drinken van rode wijn worden veelal veroorzaakt door een histamine-intolerantie, rode wijn is bevat inderdaad veel histamine. Maar alle alcoholische dranken kunnen problematisch zijn voor mensen met een histamine-intolerantie, omdat alcohol het DAO (diaminoxidase), een van de enzymen die histamine in het lichaam omzetten, minder effectief maakt. Alcohol is daarom niet toegestaan in een histamine-arm dieet.

Histamine-rijke voedingsmiddelen of voedingsmiddelen die histamine vrijmaken
Als je behandeld wordt voor een allergie of een intolerantie, en je hebt last van bijwerkingen zoals galbulten, eczeem, jeuk, hoofdpijnen, spijsverteringsstoornissen en dergelijke, dan kan het tijdelijk volgen van deze voedingsrichtlijnen voor verlichting zorgen.

Gebruik zo min mogelijk van de onderstaande producten:

• Alle alcoholische dranken, met name champagne, bier en wijn, maar ook alcoholvrij bier
• Kaas, met name oude of gefermenteerde kaassoorten zoals Parmesan, Roquefort, Danish blue, brie, camembert, feta. Cottage cheese, ricotta e.d. zijn wel toegestaan
• Gefermenteerde of gerookte producten zoals gerookt vlees of vis, zuurkool, sojaproducten zoals tofu en tempeh
• Vissoorten: ansjovis, makreel, sardines, zalm, gerookte vissoorten, zeker uit blik
• Schelp- en schaaldieren
• Paddestoelen
• Vlees: kip
• Vleeswaren: braadworst, salami , chorizo, ham, bacon en dergelijke
• Groenten: aubergines, tomaten, spinazie, kant-en-klare salades
• Fruit: aardbeien,abrikozen, ananas, avocado’s, citrusvruchten, dadels, frambozen, grapefruit, papaja, mango,(rode) pruimen, sinaasappels
• Gedroogde vruchten: abrikozen, dadels, pruimen, rozijnen
• Noten: pinda’s, cashewnoten, walnoten
• Eieren: rauwe eieren en producten gemaakt met rauwe eieren zoals milkshakes
• Zure zuivelproducten zoals zure room, creme fraiche, yoghurt
• Brood en gebak gemaakt met gist, zuurdesembrood
• Azijn of azijnhoudende voedingsmiddelen: mayonnaise, salade dressing, mosterd, ketchup, chili saus, atjar, olijven
• Sojasaus
• Chocolade, cacao, chocolademelk
• Zwarte en groene thee, cola
• Specerijen: anijs, cayennepeper, chili, kaneel, kerrie, kruidnagel, nootmuskaat
• Gist en gisthoudende producten zoals marmite, juspoeder, bouillonblokjes
• Voedseladditieven: tartrazine en andere kunstmatige kleurstoffen, conserveermiddelen, in het bijzonder benzoaten en sulfieten

Bron:Praktijk-advance

Humuleen

Kattekruid,

Hydrastine

Canadese geelwortel,

Hydrochinon

Blauwe bosbes,

Hyoscine

Alruin

Hyoscyamine

Alruin

Hyperforine

St Janskruid,

Hypericine

St Janskruid,

Hyperoside

St Janskruid,

Ijzer

Blauwe bes, Lampionbloem, Alfalfa, Brandnetel, Haver, Kweekgras,Stevia, Witte waterkers, Camu camu,

Inuline

Alant , artisjok, Groot hoefblad, Grote Klit, Paardebloem, Chichorei,

Een bloedsuikerregulerende stof

Iridoïde-glycosiden

Duivelsklauw, Smalle weegbree,

Irisine

Boerewormkruid

Isochinoline-alkaloiden

Canadese geelwortel,

Isoflavonen 

Alfalfa  , rode klaver,

Isoquercitrine

Stevia,

Jodium

Witte waterkers,

Juglon

Walnoot,

Kaemferol

Stevia,

Kalium

Alfalfa, artisjok, brandnetel, Duivekervel, gezegende distel, Heermoes, rode klaver,Paardebloem, Zevenblad, Camu camu,

Kaliumzouten

Kweekgras,

Kamfer

Kattekruid,

Kiezelzuur

Agrimonie ,brandnetel, Haver, Heermoes, Kweekgras, Longkruid,Gewoon varkensgras, Smalle weegbree, Zevenblad,

Er zijn planten die kiezelzuur uit grond opnemen. Dit kiezelzuur is maar voor een gedeelte op te lossen. Kiezelzuur planten worden over het algemeen gebruikt om het bindweefsel te versterken (bindweefsel bevat veel kiezelzuren evenals de nagels, haren en de huid) en de algemene weerstand te bevorderen.

Bron:Therapeutenadvies

Kleurstof

Sporkehout,

Koffiezuur

Stevia,

Koolhydraten

Koolhydraten, onverteerbare

Lactonen

Moederkruid

Laudanine

Slaapbol, Bolpapaver,

Linalyl-acetaat

Lavendel,

Etherische olie in lavendel (hoofdbestanddeel: linalyl-acetaat)

Linamarine

Lijnzaad,

Is een Blauwzuurglycoside

Linol-zuur

Middelste teunisbloem,

Liquiritrine

Zoethout,

Looistoffen

Agrimonie , berendruif, berk, zwarte bes, blauwe bosbes,brandnetel, Citroenmelisse, veenbes, duizendblad, gezegende distel, Donderblad,witte dovenetel, eucalyptus, eik, Goudsbloem,Groene thee, Guldenroede,Heelkruid, Hartgespan, Herderstasje, Klein hoefblad, Hondsroos,Hondsdraf, Hyssop, Ijzerhard, Johannisbroodboom,Jeneverbes, Groot kaasjeskruid, Karwij, Zomereik, Kattedoorn,Lavendel, Malrove,Moederkruid, Moerasspirea, Muizeoor, Javaanse nierthee, Stekelige muizendoorn, Stijve ogentroost,Walnoot, Paardekastanje, Pepermunt, Rooibos, Ratelpopulier,Franse roos, Rozemarijn,Salie, Schietwilg, St Janskruid, Smeerwortel, Sporkehout, Tijm,Groene thee, Goudsbloem,Tormentil, Toverhazelaar, Gewoon varkensgras,Veenbes, Smalle weegbree,Vlierbes,Vrouwenmantel, Winterlinde,Waterdrieblad, Wijnstok,Ijzerhard,Zilverschoon, Ronde Zonnedauw, Chichorei,

Andere namen voor looistoffen zijn tanninen of looizuren. Looistoffen is een verzamelnaam voor plantenstoffen die (door hun uitvlokkende werking op eiwitten) de dierlijke huid in leder kunnen veranderen. Ook medisch wordt van deze samentrekkende (adstringerende) werking gebruik gemaakt, bijv. als gorgeldrank bij mond- en tandvleesontstekingen en inwendig tegen diarree. Looistoffen zijn ook ontstekingsremmend, antiseptisch en bloedstelpend. Planten met looistofwerking zijn: Eik, Bosbes, Agrimonie, Walnoot.

Luteoline

Stevia, Lavendel,Peterselie,

Luteoline is een gele natuurlijke kleurstof, afkomstig van een plant. Chemisch gezien is het een flavonoïde uit de categorie van de flavonen. De naam komt van het Latijn luteus = geel. De stof komt vooral in bladeren voor, onder meer voor in peterselie. Luteoline zou een rol spelen in het lichaam als antioxidant en radicaalvanger. Het zou ontstekingsremmend werken, het metabolisme van koolhydraten bevorderen en het immuunsysteem helpen regelen. Het zou ook kanker helpen voorkomen.

Magnesium

Artisjok, Haver, rode klaver, Stevia, Zevenblad,

Magnesium is nodig voor de energiestofwisseling in het lichaam, de overdracht van zenuwprikkels en het goed functioneren van de spieren. Verder geeft magnesium stevigheid aan het skelet en is het nodig voor de opbouw van spieren. Het draagt ook bij aan de energievoorziening van ons lichaam.

Hoeveel heb ik nodig?

De Gezondheidsraad heeft de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor volwassen mannen (19-50 jaar) vastgesteld op 300-350 mg en voor volwassen vrouwen op 250-350 mg.

Een overzicht van de magnesiumbehoefte in de verschillende levensfasen is te vinden bij ‘hoeveel heb ik nodig?’.

Welke factoren beïnvloeden de opname van magnesium?

Voedingsvezel en fosfor verminderen de opname van magnesium, net als bij zink. Voedingsvezel en fosfor komen voor in fruit, groenten en granen. Ook is het absorptiepercentage van magnesium afhankelijk van de hoeveelheid eiwit, oxaalzuur of fytinezuur dat in de darm aanwezig is.

Wat is veilig?

De maximaal veilige dosis voor magnesium uit supplementen en verrijkte voedingsmiddelen is 250 milligram per dag. Alleen door deze producten kan een overschot aan magnesium optreden. Bij de veilige dosis gaat het om een gemiddelde waarde, waarbij een ruime marge is genomen. Dit betekent dat éénmalige of kortdurende overschrijding van de maximaal veilige dosis geen direct gevaar oplevert.

Wat zijn de gevolgen van een teveel aan magnesium?

Bij een teveel aan magnesium ontstaat lichte diarree.

Wat zijn de gevolgen van een tekort aan magnesium?

Magnesium komt in bijna alle voedingsmiddelen voor. Hierdoor is de kans op een tekort aan magnesium erg klein. Bij een langdurig tekort aan magnesium treden klachten op als irritatie van de zenuwen in de spieren, hartritmestoornissen, maagkrampen en vermoeidheid.

Magnesium

Inleiding

Magnesium is een scheikundig element met symbool Mg. Magnesium is een co-factor bij veel enzymatische reacties die betrekking hebben op het energie metabolisme. Oplosbare magnesiumzouten kunnen een laxerend effect hebben.

Voorkomen

De gehaltes van magnesium in levensmiddelen lopen aanzienlijk uiteen.
- Vetten, geraffineerde suikers en pure alcohol bevatten geen magnesium.
- Vlees en de meeste soorten vis, fruit, de meeste groenten en zuivelproducten bevatten minder dan 25 mg /100g .
- Cacao, garnalen en sojabonen bevatten meer dan 100 mg / 100g.
- Volkorengranen bevatten 110 - 180 mg / 100g.
De geschatte inname van magnesium in Nederland ligt tussen 139 en 558 mg magnesium per dag. De Scientific
Committee on Food (SCF) van de EU heeft in 1993 bepaald dat de "Acceptable Range of Intake" voor volwassenen 150 - 500 mg per dag bedraagt. In voedsel van plantaardige en dierlijke oorsprong is magnesium meestal gebonden of gechelateerd aan fytinezuur, fosfaten, chlorofylen of is het opgenomen in ruw vezel.

Toxiciteit / werking

Magnesium is een co-factor in de werking van honderden enzymatische reacties, waarvan vele betrokken zijn bij energie metabolisme. Het speelt een belangrijke rol in eiwit en nucleïnezuur synthese en heeft een stabiliserend en beschermend effect op membranen. Magnesium wordt ook beschouwd essentieel te zijn in het handhaven
van de Ca, K, en Na homeostase.
1. Plantaardig of dierlijk weefsel
Het is nooit gebleken dat magnesium afkomstig uit plantaardig of dierlijk weefsel diarree of andere schadelijke
effecten kan veroorzaken bij gezonde personen. Waarschijnlijk omdat magnesium gebonden is aan matrices
en daardoor niet gemakkelijk oplost.

2.Oplosbare magnesiumzouten
In zoutvorm kunnen magnesiumoxide en andere gemakkelijk oplosbare magnesiumzouten, afhankelijk van de
dosis, diarree veroorzaken.
Uit diverse onderzoeken waarbij aan mensen gemakkelijk oplosbare magnesiumverbindingen oraal werden
toegediend is een LOAEL (lowest observed adverse effect level) van 360 / 365 mg magnesium per dag afkomstig uit gemakkelijk oplosbare magnesium-zouten afgeleid.
Geen laxatieve effecten werden waargenomen bij volwassen mannen en vrouwen (ook niet tijdens de zwangerschap of de lactatieperiode) bij orale toediening van hoeveelheden tot 250 mg magnesium per dag.
Daarom wordt deze dosis als NOAEL (no observed adverse effect level) beschouwd. De NOAEL is omdat de experimenten werden uitgevoerd met mensen gelijk aan de UL (tolerable upper intake level).

Wetgeving

Levensmiddelen mogen worden verrijkt binnen de grenzen van de wet. Wat betreft de bovengrens mag er zoveel magnesium worden toegevoegd dat een redelijk geachte dagconsumptie van die waar ten hoogste 300mg bevat.

Magnesiumzouten

Gezegende distel,

Malvidine

Groot kaasjeskruid,

Mandragorine

Alruin

Mangaan

Heermoes, Stevia,

Mangaan is een spoorelement dat onderdeel is van een aantal enzymen in het lichaam die betrokken zijn bij de energiestofwisseling.

Mangaan zit in volkorenbrood en volkoren graanproducten, thee, groente en fruit.
Er is weinig bekend over de effecten van een mangaantekort bij de mens. Een overschot aan mangaan kan neurologische klachten veroorzaken, maar dat komt zelden voor.

Bron: Voedingcentrum

Marrubiine

Malrove,

bij astma, tracheïtis, bronchitis, hoest, keelpijn, ..

Melksuiker

Boerewormkruid

Melkzuur

aardappel,

Oorsprong:
Natuurlijk zuur, geproduceerd door melkzuurbacteriën in gefermenteerde producten. Alle gefermenteerde producten zijn rijk aan melkzuur. Commercieel geproduceerd door bacteriële fermentatie van melasse of zetmeel. Het wordt ook op grote schaal gemaakt door de bacteriën in de dikke darm.

Functie en eigenschappen:
Melkzuur en lactaten worden gebruikt als conserveermiddel, vooral tegen gisten. Het wordt ook aan aardappelproducten toegevoegd om de stevigheid te verbeteren. Het stabiliseert anti-oxidanten en pectines.

Producten:
Zeer veel (zure) producten

Acceptabele dagelijkse inname (ADI) :
geen limiet

Bijwerkingen :
Geen bijwerkingen bij volwassenen. De varianten D- en DL- melkzuur mogen niet aan baby- of zuigelingenvoeding toegevoegd worden, aangezien de lever nog niet in staat is deze vormen om te zetten.

Dieetbeperkingen :
Geen. Melkzuur en lactaten kunnen gebruikt worden door alle religies, vegetariërs en veganisten. Hoewel de naam een relatie met melk suggereert wordt het gemaakt uit suiker en kan het dus gebruikt worden door mensen met een melkallergie of lactose intolerantie.

Bron: Food info

Menthol

Pepermunt,

In de etherische olie (van de pepermunt.)

Menthol
Menthol is een andere naam voor levomenthol.

Levomenthol (menthol) heeft een verkoelend effect.

Het wordt gebruikt bij jeuk, neusverkoudheid, bijholteontsteking en hoest.

Bron: Apotheek

Methylsalicylaat

Moerasspirea,

Etherische olie

Mierenzuur

Brandnetel,

De brandnetel, wie kent hem niet. Eigenlijk zijn het een beetje sociale planten, niet omdat ze er zo uitnodigend uitzien of omdat ze zo leuk op de vaas staan, maar omdat ze altijd met zovelen zijn. Grote stukken zijn soms helemaal bedolven onder de brandnetels. En net zo als in het gewone leven zijn er kleintjes en grote, stevige en slappe, dikke en dunne. Eén ding hebben ze echter gemeen: ze kunnen behoorlijk agressief uit de hoek komen.

Lastig, dat wel maar voor mensen die gewrichtsklachten hebben bestaat er geen effectiever "smeer" middel dan een aai over de spreekwoordelijke brandnetel "bol". Waar het normaal alleen maar jeukt, werkt het mierenzuur bij reumatische klachten juist verlichtend.

En ook inhoudelijk heeft de brandnetel wel karakter. Het is een plant die veel mineralen (o.a. kalium, calcium en ijzer) bevat en alsof het niet genoeg is zitten er ook nog grote hoeveelheden vitaminen A, B en C in. Maar, zolang de brandnetel achter in de tuin blijft staan heb je daar natuurlijk niks aan. Hij moet geplukt, dat om te beginnen.

Bron: kruidenvrouwtje

Minerale zouten

Lievevrouwebedstro,

Minerale zouten en sporenelementen spelen een belangrijke rol bij de reacties in ons lichaam. Ze komen slechts in kleine hoeveelheden voor, maar zijn essentieel voor een evenwichtige stofwisseling. Je vind ze vooral in mineraal water en in onze dagelijkse voeding. Een tekort aan een sporenelement kan gevaarlijk zijn voor de gezondheid omdat het lichaam dan andere energiebronnen uit moet putten. Je voelt je dan vaker vermoeit, hebt vaker een dipje en de bloeddruk daalt in de loop van de dag.

Bron: sportkrachtfitness

Mineralen

Brandnetel , veenbes,daslook, Herderstasje, Kweekgras, rode klaver, Longkruid,Javaanse nierthee, Rooibos, Groene thee, Veenbes, Vlierbes,Wijnstok,

Mineralen zijn belangrijke componenten voor de gezondheid. Zonder de hulp van mineralen kunnen bijvoorbeeld vitaminen niet functioneren in ons lichaam. Mineralen (ijzer) transporteren zuurstof door ons lichaam. Ze spelen ook een belangrijke rol bij de groei, instandhouding en herstel van weefsels. Mineralen zijn ook betrokken bij het samentrekken van spieren, het functioneren van de zenuwen en bij de energie huishouding.
De mineralen zijn onder te verdelen in twee groepen: de micro en de macro mineralen. Macro mineralen of macro elementen zijn de groep mineralen die we met de dagelijkse voeding in een grote hoeveelheid nodig hebben. De micro mineralen worden ook wel sporenelementen genoemd, hiervan hebben we dagelijks maar een kleine hoeveelheid van nodig. Voor het goed functioneren van het lichaam zijn er 20 mineralen noodzakelijk.
Het lichaam kan wel vitamine D maken, maar het kan geen enkel mineraal maken. Bij een voldoende gevarieerde voeding zal er niet snel een mineralen tekort optreden. Een verminderde eetlust, een streng dieet of medicijn gebruik kan wel lijden tot een mineralen tekort. Vermoeidheid is hierbij het eerste signaal.

Bron: Natuurlijkerwijs

Overzicht van de verschillende soorten mineralen

Molecule glucose

Stevia

R1

Molecule maltose

Stevia,

(R2, = 2 maal glucose)

Monotropeïne

Lievevrouwebedstro,

(Iridoïd-)glycosiden

Morphine

Slaapbol, Bolpapaver,

Mosterdolie-glycosiden

Mierik, Oost-indische kers,Witte waterkers,

Deze stoffen geven de specifieke smaak en geur aan knoflook en uien. Ook radijsjes en natuurlijk de mosterdplant bevatten deze stoffen.
Ze hebben een stimulerende invloed op het spijsverteringsysteem

Bron:Therapeutenadvies

Myrceen

Hennep

Actieve bestanddelen in de Etherische olie

Naphtochinonderivaten

Ronde Zonnedauw,

Bezitten ontkrampende eigenschappen

Natrium

Stevia,

Nepatalzuur

Kattekruid,

Nepetalacton

Kattekruid,

Etherische olie (deze bestaat voor 80 tot 95 procent uit nepetalacton)

Niacine

Rode klaver,Lampionbloem, Camu camu,

Nicotinezuur

Lievevrouwebedstro, Stinkende gouwe,

Nicotinezuur, ook wel vitamine B3, vitamine PP of niacine genoemd, is een van de voor de mens noodzakelijke vitaminen. Als additief is het toegestaan onder E-nummer E375. Doordat het gemakkelijk in het kookvocht oplost, treden bij het koken gemakkelijk verliezen op.

Hoewel de namen overeenkomen, is nicotinezuur niet gerelateerd aan nicotine in tabak. Om onterechte verwarring met nicotine te voorkomen, wordt nicotinezuur ook wel aangeduid met "niacine".

bron: wiki

Noscapine

Slaapbol, Bolpapaver,

Noscapine werkt hoestprikkeldempend. Het wordt gebruikt bij hoest.

bron:apotheek

Noscapine of narcotine is een opiumalkaloïde die, evenals morfine, uit de slaapbol of bolpapaver wordt gewonnen. Vanwege de sterk (prikkel)hoest dempende werking wordt het als zodanig toegepast. In Nederland is dit geneesmiddel in twee toedieningsvormen op de markt: als drank en als dragee.

De belangrijkste bijwerkingen zijn duizeligheid, slaperigheid en misselijkheid. Het komt zelden voor dat mensen overgevoelig zijn voor noscapine, als het voorkomt ontstaan onder andere huiduitslag en buikpijn.

In Nederland is dit geneesmiddel zonder recept te verkrijgen.

bron: wiki

Oestriol

Zoethout,

Estriol of oestriol is een vrouwelijk hormoon.

Het is een oestrogeen, dat vrijwel alleen bij zwangerschap voorkomt. Het wordt dan aangemaakt door de placenta. Het is een steroïde. Het lichaam - dus vooral de placenta - maakt dit aan vanuit androsteendion. Estriol heeft mogelijk een gunstige werking bij multipele sclerose.

In de dierengeneeskunde wordt het aangewend ter behandeling van urine incontinentie van honden waarvan de eierstokken verwijderd zijn (Merknaam Incurin).

bron: wiki

Oestrogeenachtige stoffen

Hop ,Zilverkaars, Zoethout,

In het water zitten allerlei soorten afvalstoffen. Een bijzondere groep stoffen zijn de oestrogeen-achtige stoffen. Oestrogenen zijn vrouwelijke hormonen. Ze komen op verschillende manieren in het water terecht. Sommige bestrijdingsmiddelen lijken op oestrogenen. Ook zijn er chemische afvalproducten die op oestrogenen lijken. Tevens komen er door het gebruik van de anticonceptiepil via de urine oestrogenen in het rioolwater terecht.

Het effect van deze stoffen op mensen is onduidelijk. Bij vissen is vastgesteld dat oestrogenen invloed hebben op hun ontwikkeling. Mannetjesvissen kunnen onder invloed van oestrogenen vrouwelijke kenmerken krijgen. De kans bestaat dat mensen ook door de stof beïnvloed kunnen worden. Zo zou het bijvoorbeeld kunnen dat mannen onder invloed van oestrogenen minder zaadcellen gaan maken. Het is daarom van belang dat zowel de hoeveelheid oestrogenen als het effect dat die hoeveelheid op levende organismen heeft, wordt onderzocht.

bron: natuurinformatie

Oestrogeenachtige werking

Zilverkaars,

Stoffen met oestrogeenachtige werking hebben een zeer uiteenlopende activiteit:

• zuivere agonisten: agonist in alle weefsels, zoals het natuurlijke hormoon oestrogeen
• gemengd agonistisch/antagonistisch: agonist in het ene, antagonist in het andere weefsel, zoals tamoxifen (een SERM)
• zuiver antagonisten (antagonistisch in alle weefsels) zoals fulvestrant (ICI-182780).

Het werkingsmechanismse van de gemengd agonistische/antagonistische middelen hangt met name af van twee factoren: (1) de verhouding tussen de co-activatoreiwitten en co-repressoreiwitten in de verschillende weefsels en (2) de chemische structuur van de receptoren. Hierdoor wordt bepaald hoe sterk een middel bindt aan de verschillende receptoren en of deze werking dan stimulerend (meer co-activatoreffect) of remmend (meer co-repressoreffect) is. Tamoxifen bijvoorbeeld is een antagonist in de borst en een agonist in de baarmoeder omdat co-activator 1 (SRC-1) meer aanwezig is in de baarmoeder dan in de borst. Raloxifen daarentegen is in beide weefsels een antagonist omdat de binding in de baarmoeder aan het co-repressoreiwit veel sterker is dan aan het co-activatoreiwit ondanks dat deze laatste in grotere hoeveelheden aanwezig is.

bron: wiki

Oleoserine

Gember,

Olie, vette

Anijs , Karwij, Kweekgras, Grote Klit, Lijnzaad,Walnoot, Middelste teunisbloem, Venkel, Lijnzaad,kattedoorn,

Omega 3 vetzuren

Lijnzaad,

bron: omega3vetzuren

Onoin

Kattedoorn,

Is een glycocide

Ononit

Kattedoorn,

Is een glycocide

OPC

Wijnstok,

Flavoon

OPC is een stof die de kwaliteit van allerlei levensprocessen vergroot. Hij komt voor in houtachtige delen van planten. Via onze voeding krijgen wij OPC binnen. Daar zorgt het ondermeer voor een goede conditie van de bloedvaten en de huid. Voor een goed effect zouden we echter wel erg veel moeten eten. Bijvoorbeeld een kilo druiven per dag. OPC is het gemakkelijke alternatief. Daarom is OPC een prachtig middel bij ons streven om zo lang mogelijk dat gevoel van 'jong en gezond' vast te houden. En dat ook uit te stralen

bron:buysen

bron:kies voor iets extra

Opium

Slaapbol, Bolpapaver,

Opium is de naam voor het gestolde sap van de onrijpe zaaddozen van de papaver, dat door inkerving vrijkomt. Deze kleverige substantie wordt in kleine hoeveelheden gedroogd. In dit stadium spreekt men van ruwe opium. In de tijd van de VOC werd dit amphioen genoemd.

Voordat dit product geconsumeerd kan worden, moet het worden opgelost in water, gezuiverd van vezels en andere verontreinigingen en ingedroogd tot een fijne pasta. Deze pasta wordt in zeer kleine hoeveelheden gerookt met tabak. De plant is al sinds mensenheugenis bekend, zelfs Homerus noemt hem in zijn Ilias.

Opium wordt tegenwoordig gebruikt als geneesmiddel. Morfine, het belangrijkste bestanddeel, dient als slaapmiddel en pijnstiller. Zijn grootste bekendheid heeft opium echter vooral als genotmiddel, dat gebruikers gedurende enige tijd in een roes van welbehagen brengt.

bron:VOC

Organische zuren

Blauwe bosbes, Donderblad, Helmkruid, Hondsroos,Wijnstok, Ronde Zonnedauw,

Organische zuren zijn stoffen die uit (vertakte) koolstofatomen bestaan en die in water oplossing een waterstofion kunnen afstaan. De losse waterstofionen in het water zorgen ervoor dat de oplossing ‘zuur’ is. De pH-waarde van een zure oplossing is lager dan 7. Klik hier voor meer informatie over de zuurgraad/pH-waarde van een oplossing.

Voorbeelden van in wasmiddelen veel gebruikte organische zuren zijn azijnzuur, mierenzuur, citroenzuur en melkzuur.

bron:isditproduktveilig

Osobutylmine spilanthol Alkylamide

Abc kruid

Verhoogt productie van interferon

Oxyacanthine

Zuurbes,

Een bittere crystalline alkaloide C37H40N2O6 verkregen uit de barberry wortel .

Formula: C37H40N2O6

P.O.A pentacyclische oxindole alkaloiden

Katteklauw,

Papaverine

Slaapbol, Bolpapaver,

Papaverine is een verbinding uit de groep van alkaloïden. Ze komt voor in opium, het ingedroogde melksap van de slaapbol. Ze wordt niet tot de opiaten gerekend, omdat de chemische structuur anders is dan die van opiaten zoals morfine, heroïne of codeïne. Ze werkt ook niet verslavend.

Papaverine is een spasmolyticum: het werkt spierverslappend op het glad spierweefsel. Het wordt gebruikt als bloedvatverwijder of vasodilator. Meer bepaald wordt het gebruikt om maagdarmkrampen of –spasmen en erectiestoornis te behandelen. Voor de eerste behandeling is het, doorgaans als hydrochloride, in tabletvorm beschikbaar. Voor de laatste behandeling wordt het, alleen of in combinatie met een ander geneesmiddel zoals fentolamine, in het zwellichaam van de penis geïnjecteerd. Het doet de bloedvaten in de penis verslappen, waardoor ze zich gemakkelijker met bloed vullen en er een erectie volgt.

Parthenolide

Moederkruid,

Lactoon

Pectine

Heemst, Chichorei,

Pectine is een onderdeel van de celwanden van planten en vruchten. Pectine zorgt voor het aan elkaar klitten van de plantencellen.

Tijdens de rijping wordt de hemicellulose in de vrucht afgebroken tot protopectinen, waaruit weer pectine wordt gevormd dat bij verdere rijping omgezet wordt in pectiniczuur en uiteindelijk in pecticzuur.

Pectine wordt gewonnen uit appel-, citrus- of suikerbietenpulp. Voor de werking en de smaak maakt het niet uit wat voor pectine je gebruikt. De aangeboden pectine is gemaakt van citruspulp.

bron: wiki

 Pectine vormt bij verhitten met suiker een gelei en wordt gebruikt om jam te maken van vruchten. De meeste vruchten bevatten onvoldoende pectine om een voldoende stevige jam te geven, daarom moest de jam vroeger door lang koken ingedikt worden. Tegenwoordig wordt bij het koken pectine toegevoegd om de jam sneller de juiste dikte te geven.

De gelei wordt alleen gevormd in een zuur milieu, daarom wordt ook citroenzuur toegevoegd aan de gelei/jam. Citroenzuur verhoogt ook de bewaarbaarheid.Appel, pruim en sinaasappel bevatten relatief veel pectine en kersen en aardbeien vrij weinig. Kweepeer daarentegen bevat veel pectine. Pectine wordt trouwens ook gebruikt in hoestsnoepjes en drop, omdat het de bovenste luchtwegen met een laagje bedekt en het kriebelen tegengaat. Het kan ook worden gebruikt als verdikkingsmiddel in yoghurt.

bron: leven van het land

Petasine

Groot hoefblad,

(petasine bevat ontkrampende eigenschappen, te vergelijken met papaverine)

bron:tiscali

Phytosterin

Kattedoorn,

Stimuleert het immuunsysteem en bevordert het afweersysteem van de lichaamscellen.

bron: esfythe

Polyfenolen

Groene thee, hop, Groene thee,

Polypeptiden

Maretak,

Polysacchariden

Maretak, Rode Zonnehoed,

Zij hebben een zeer gunstig effect op het afweersysteem

Procumbine

Duivelsklauw,

Actieve delen van de Duivelsklauw
In de wortels van Duivelsklauw zitten drie belangrijke bestanddelen welke behoren tot de familie der iridoide glycosiden: harpagoside, harpagide en procumbine. In de secondaire 'tubers' zit tweemaal zoveel werkstof als in de rest van de wortels. Harpagoside en de andere stoffen zijn verantwoordelijk voor de ontstekingsremmende eigenschappen van de plant. Alhoewel de wetenschap tot op heden nog geen overtuigend bewijs voor de verlichting van pijn bij artritis heeft gevonden. Duivelsklauw wordt door herbalisten ook gezien als een krachtig 'bitter'. Bitter stimuleert de maag om de productie van zuur te verhogen en verbetert daardoor de spijsvertering.

Bron: telenet

Procyanidinen

Eenstijlige meidoorn,

Procyanidinen verbeteren reperfusieschade hart

Protease (eiwitsplitsend enzym)

Gember,

Yoghurt en verse kiwi of ananas. Combinaties die je beter niet kunt maken. Natuurlijk zijn ze allemaal gezond maar eenmaal gemengd met elkaar kan je ze niet lang laten staan. Na een tijdje gaat de yoghurt schiften en ontstaat een bittere smaak. Hetzelfde geldt voor andere zuivelproducten zoals kwark en room.

Enzym protease

Dat komt door het enzym protease, dat in de verse kiwi en ananas zit. Het enzym knipt eiwitten (proteïnen) in kleinere stukjes waardoor ze minder vocht kunnen vasthouden. Dan komt vocht vrij en gaat de yoghurt bitter smaken. Protease zit ook in verse papaja.

Bron:Dedamesdijk

Pro-vitamine A

Zevenblad,

Bron vitamineinfo

Pyrrolizidine-alkaloiden

Groot hoefblad, Klein hoefblad, Smeerwortel,

Zie Herba Sanitas

Quercetine

Eik, Rooibos, St Janskruid, Stevia, Rode Zonnehoed,Zomereik,

Dit zijn ook belangrijke inhoudtoffen van het St.Janskruid.

Quercitrine

Blauwe bosbes,Rooibos, St Janskruid, Stevia,

Dit zijn ook belangrijke inhoudtoffen van het St.Janskruid.

Rebaudioside A

Stevia,

( 2 à 4 %, 150 à 320 maal zoeter dan suiker) = steviol dat bètaglycosidisch is gebonden aan glucosemolecule (R1) en een vertakt trisaccharide, bestaande uit drie glucosemoleculen (R2).

Rebaudioside C

Stevia,

1 à 2 % zoeter) = steviol, bètaglycosidisch gebonden aan glucose (R1) en een vertakt trisaccharide, bestaande uit 2 glucosemoleculen en een rhamnose molecule (R2)

Rebaudioside D

Stevia,

Rebaudioside E

Stevia,

Rhamnoside

Stevia,

Riboflavine

Lampionbloem, Camu camu,

Rubiaglycosiden

Meekrap,

Ruscine

Stekelige muizendoorn,

Ruscogenine

Stekelige muizendoorn,

Rutine

Herderstasje, Stekelige muizendoorn, St Janskruid, Stevia, Wijnruit, Rode Zonnehoed,Camu camu,

Salicine

Schietwilg,

Salicylzuur

Salicylaldehyde

Moerasspirea,

Etherische olie

Salicylzuur

Driekleurig viooltje , Moerasspirea, Schietwilg, Wijnruit,

Salycilaten

Zilverkaars,

Saponarine

Zeepkruid,

flavonglycoside

Saponinen

Alfalfa , berk, witte dovenetel,driekleurig viooltje, Fenegriek, Ginseng, Siberische ginseng,Gotu-kola, Goudsbloem, Guldenroede, Heelkruid, Haver, Heermoes,Helmkruid, Hondsdraf, Kweekgras,Kattedoorn, Klimop, Koningskaars, Longkruid, Malrove,Stekelige muizendoorn, Paardekastanje, Sporkehout, Tijm, Goudsbloem, Smalle weegbree, Winterlinde,Zeepkruid,

Saponine is het Latijnse woord voor zeep. Kijken we naar de eigenschappen van zeep dan zijn er een aantal kenmerken te noemen.
Ze kunnen allerlei stoffen oplossen. Het wassen en het afwassen berust op dit fenomeen. Stoffen die zich gehecht hebben aan  bestek of aan kleren lossen op onder invloed van water en zeep.
Het gebruik van saponinen verbetert het ophoesten van slijm in de longen.
Ze kunnen de opname van andere stoffen versnellen.

Saponine is het Latijnse woord voor zeep. Kijken we naar de eigenschappen van zeep dan zijn er een aantal kenmerken te noemen.
Ze kunnen allerlei stoffen oplossen. Het wassen en het afwassen berust op dit fenomeen. Stoffen die zich gehecht hebben aan  bestek of aan kleren lossen op onder invloed van water en zeep.
Het gebruik van saponinen verbetert het ophoesten van slijm in de longen.
Ze kunnen de opname van andere stoffen versnellen.

Bron: therapeutenadvies

Scopolamine

Alruin

Secretine (glukokinine)

Brandnetel,

Selenium

Stevia,

Sequiterpenen

Boerewormkruid

Sesquiterpene lactogeen

Moederkruid,

Een verzameling stoffen. Meer dan 85% daarvan bestaat uit parthenolide. Dit helpt klontering van de bloedplaatjes voorkomen en voorkomt het vrijkomen van bepaalde chemische stoffen, waaronder serotonine. Dit kan de ernst, duur en frequentie van migraine verminderen. Het beste kruid bij migraine!!!

Silicium

Heermoes, Stevia, Arnika, Valkruid,

Silymarine

Mariadistel,

Is een Flavonderivaat Het werkt herstellend op het parenchymweefsel en op de bloedcirculatie in dat gebied.

Slijmstoffen

Anijs , aloe, brandnetel, Donderblad, witte dovenetel, driekleurig viooltje,Fenegriek, Goudsbloem,Heemst, Groot hoefblad,Klein hoefblad, Ijslands mos, Johannisbroodboom,Groot kaasjeskruid, Kweekgras, Kamille, Grote Klit,Koningskaars, Longkruid, Lijnzaad, Malrove, Smalle weegbree,Muizeoor, Goudsbloem, Gewoon varkensgras,Lijnzaad, Vlierbes,Vlozaad, Winterlinde,

Solandrine

Alruin

Solanine

Aardappel,

Giftig alkaloid

Spoorelementen

Ginseng,

Mineralen en spoorelementen zijn voedingsstoffen die, net als vitamines, essentieel zijn voor het goed kunnen functioneren van het lichaam. Zelf kan het lichaam geen mineralen en spoorelementen aanmaken.

Nog niet van alle mineralen en spoorelementen is het bewezen dat zij essentieel zijn voor het lichaam. De hieronder genoemde mineralen en spoorelementen hebben allemaal tenminste één functie die van essentieel belang is voor het menselijk lichaam:

De mineralen die essentieel zijn voor ons lichaam, zijn:

• Calcium
• Chloride
• Fosfor
• Kalium
• Magnesium
• Natrium

• IJzer
• Jodium
• Fluoride
• Zink
• Koper
• Chroom
• Selenium
• Mangaan
• Molybdeen

Van de rest van de mineralen wordt er nog onderzocht of ze daadwerkelijk noodzakelijk zijn voor het menselijk lichaam.

Bron:Mens en gezondheid

Sporen

Grote Klit,

Sterolen

Alfalfa

Steviol

Stevia,

Stevioside

Stevia,

Stigmasterol

Stevia,

Stigmasterol (stigmasta-5,22-dien-3β-ol) is een onverzadigde plantensterol, waarvan de chemische structuur veel lijkt op die van cholesterol. Veel groente, fruit, noten en zaden bevatten deze stof zij het in lage concentraties. Hogere concentraties komen voor in onder andere sojaolie, Physostigma venenosum, koolzaadolie en een aantal medicinale kruiden zoals de Chinese kruiden Ophiopogon japonicus (Mai men dong) en Panax quinquefolium (ginseng).

Stigmasterol wordt gebruikt als precursor voor het fabriceren van synthetisch progesteron.

Suikers

Berk, grove den, Haver,Witte dovenetel,kattedoorn,

Suiker of sucrose is een zoete stof, die van nature voorkomt in voedingsmiddelen zoals in fruit, maïs, suikerriet en suikerbiet. Een andere naam is ook wel kristalsuiker. Suiker behoort tot de koolhydraten.

Suiker levert wel energie, maar voorziet je lichaam niet van de nodige vitamines, mineralen en vezels. Te veel suiker eten kan bijdragen aan het ontstaan van overgewicht.

De kans op gaatjes in tanden of kiezen is groot wanneer je te vaak op een dag eten en drinken met suiker gebruikt.

Bron: Voedingcentrum

Syringazuur

Groot kaasjeskruid

Zit in malvidine

Deze stof kan de schade in de huid door uv-straling beperken, wat ten goede komt aan onze gezondheid.  Syringazuur komt voor in sesamzaad.

bron: hoegezondoudworden

Tanacetine I en II

Boerewormkruid

Tanetine

Moederkruid,

Ontstekingsremmend

Tanninen

Boerewormkruid, Lievevrouwebedstro,

Deze stoffen kunnen kankerverwekkende stoffen uitschakelen en schadelijke vrije radicalen opsporen, wat onze gezondheid ten goede komt. Tanninen uit cranberry's kunnen vermoedelijk bescherming bieden tegen ontstekingen van de urinewegen. Ze verhinderen echter ook de opname van ijzer. Tanninen komen voor in blauwe bessen, bramen, cranberry's, druiven, linzen, thee en wijn.

Bron: hoegezondoudworden

Terpenoiden

Boerewormkruid

De terpenen zijn een van de meest voorkomende soorten natuurproducten. Terpenen hebben diverse, zeer uiteenlopende, functies in planten, maar in levensmiddelen zijn ze vooral van betekenis vanwege de geur. Het aroma van vele planten, zoals citrusvruchten, kaneel en vele andere kruiden en specerijen, wordt bepaald door diverse terpenen.

Veel voorkomende terpenen (en terpenoiden, zie onder) zijn limoneen en citral (beide in citrusvruchten), camphor (kamfer), pineen (dennengeur), eugenol (kruidnagelen), anethool (anijs, venkel), thymol (tijm, oregano), geraniol (roos) and menthol.

Terpenen zijn een belangrijk onderdeel van de essentiële oliën van planten en werden derhalve al in het oude Egypte toegepast, oa voor religieuze doeleinden. Kamfer werd in Europa in de 11 e eeuw door de Arabieren uit het Verre Oosten geïntroduceerd.

Het proces om essentiële olie te winnen door extractie met vet, was in de Middeleeuwen al bekend, zowel in het Westen als in China. In de 12 e eeuw beschreef Arnaud de Villanosa de distillatie van olie uit rozemarijn en salie. Hij noemde zijn extracten " oleum mirabile ". In 1592 werden in de Neurenbergse editie van de " Dispensatorium valerii cordi " meer dan 60 essentiële oliën beschreven.

Scheikundig zijn terpenen een groep van moleculen die zijn opgebouwd uit een bepaald aantal isopreen-eenheden. Isopreen, methylbuta-1,3-diene, ook wel hemiterpeen genaamd, is een bouwsteen van 5 koolstofatomen, zie figuur hieronder.

De naamgeving en classificatie van terpenen is gebaseerd op het aantal isopreen-eenheden in het basis molecuulskelet.

Mono-, sesqui-, di-, en sesterpenes zijn opgebouwd uit kop-staart gebonden isopreen eenheden. De triterpenen en carotenoïden (tetraterpenen) bevatten respectievelijk twee C15 of C20 eenheden die kop-kop met elkaar zijn verbonden.

De basis terpenen zijn koolwaterstoffen en bevatten alleen koolstof en waterstof. Echter er bestaan vele afgeleide verbindingen met alcohol-, aldehyd- of ketongroepen. Deze afgeleide verbindingen worden terpenoïden genoemd.

De mono- en sesquiterpenen zijn de voornaamste bestanddelen van essentiële oliën, terwijl de hogere terpenen vooral gevonden worden in balsam, hars, was en rubber.

Bron:Food info

Thiamine

Rode klaver,

Een andere benaming voor thiamine is vitamine B1.

Vitamine B1 (thiamine) is nodig om uit voedingsmiddelen energie vrij te maken. Ons lichaam kan vitamine B1 niet zelf maken. Daarom moeten we het via ons voedsel binnenkrijgen.

Vitamine B1 verlaat het lichaam in kleine hoeveelheden via de urine. Om gezond te blijven is daarom telkens een nieuwe hoeveelheid vitamine B1 via het voedsel nodig. Soms volstaat de hoeveelheid vitamines in het voedsel niet.

Vitamine B1 is te gebruiken bij vitaminegebrek.

Verschijnselen
Een gebrek aan vitamine B1 heeft vooral gevolgen voor het zenuwstelsel, hart en bloedvaten en maag en darmen. Een ernstig gebrek aan vitamine B1 wordt beri-beri genoemd.

Gevolgen voor het zenuwstelsel zijn onder andere gevoelloosheid of vreemde gevoelswaarnemingen in armen en benen, spierzwakte, neerslachtigheid, concentratieproblemen en geheugenstoornissen. Uiteindelijk kan vitamine B1-gebrek leiden tot het syndroom van Wernicke (hersenaandoening) en het syndroom van Korsakoff (ernstig geheugenverlies).

Gevolgen voor het hart en bloedvaten zijn onder andere hartfalen, waardoor benauwdheid en vochtophoping in de enkels kan ontstaan.

Gevolgen voor het maag en darmen zijn misselijkheid, gebrek aan eetlust en gewichtsverlies.

Oorzaak
Een tekort aan vitamine B1 kan ontstaan:

• Bij zware drinkers, vanwege een te eenzijdige voeding en omdat mensen die veel alcohol drinken waarschijnlijk meer vitamine B1 nodig hebben.
• Bij eenzijdige voeding, bijvoorbeeld vanwege een geringe eetlust of een dieet. Vitamine B1 komt voor in vlees, groenten, noten, gist en graanproducten.
• Bij bepaalde chronische aandoeningen, zoals darmziektes. Uw arts kan aangeven bij welke aandoeningen u vitamine B1 nodig heeft;
• Bij zwangere vrouwen die veel last hebben van zwangerschapsbraken.

Behandeling
Vitamine B1 wordt gebruikt om een tekort aan vitamine B1 te voorkomen of om een tekort op te heffen.

Bron:Apotheek

Vitamine B1 of thiamine is onmisbaar voor de energievoorziening van het lichaam, de werking van de hartspier en het zenuwstelsel. Vitamine B1 komt veel voor in brood en graanproducten, aardappelen, groente, vlees en vleeswaren, melk en melkproducten. Bij een tekort aan vitamine B1 kunnen psychische afwijkingen ontstaan.

Bron:voedingcentrum

Thiopropionaldehyde

Ui,

Thiosulfinzuur

Ui,

Thujon

Boerewormkruid , Salie,

Giftig ,Hoge doses veroorzaken duizeligheid, krampen, buikpijn en kunnen dodelijk zijn.

Thujon is een stof die van nature voorkomt in een aantal plantensoorten, zoals salie en boerenwormkruid. De bekendste plant die thujon bevat is alsem, deze plant wordt gebruikt om absint te maken. In absint zou thujon tot bewustzijnsveranderingen leiden.

Bron:VWA

Thymol

Bergamot, Kattekruid, Tijm, bonenkruid, zwarte bes, dille, grapefruit, selderijzaad en zoethout.

Thymol is een monoterpeen fenol, een derivaat van p-cymeen, C10H13OH, en isomerisch met carvacrol.

Thymol komt voor in tijmolie. De vloeistof-vloeistof geëxtraheerde kristallijne stof heeft een aromatische geur en een sterk antiseptische werking.Verder komt thymol voor in bergamot, bonenkruid, zwarte bes, dille, grapefruit, selderijzaad en zoethout.

Thymol kan gebruikt worden voor de bestrijding van de schadelijke varroamijt bij bijen.
Ook wordt het gebruikt bij boeken die aangetast zijn door schimmel. In een gesloten zak met thymol kristallen worden de schimmelsporen gedood.
Aan halothaan wordt het toegevoegd als een conserveermiddel.

In een in 1994 door de vijf belangrijkste sigarettenfabrikanten gepubliceerd rapport blijkt thymol één van de 599 toevoegingen aan sigaretten te zijn.Het wordt gebruikt voor het verbeteren van de geur.

Triterpeenglycosiden

Siberische ginseng,

Triterpeenzuur

Eenstijlige meidoorn,

Triticine

Boerewormkruid

Tropan-alkaloïden

Alruin

Tyramine

Herderstasje,

Ursolic acid

Lavendel,

Een triterpeen.

Valepotriaten

Valeriaan,

Valepotriaten ,verbindingen structureel verwant aan de

Kattekruid,

Verbindingen structureel verwant aan de valepotriaten die worden aangetroffen in valeriaan.

Valereenzuur

Valeriaan,

Valepotriaat

Verbenaline

Ijzerhard,

Glycoside

Vet

Blauwe bes, Boerewormkruid, Fenegriek, Canadese geelwortel, Haver,

Vetzuren onverzadigde

Mariadistel,

Vitamine  C

Alfalfa, zwarte bes, blauwe bes, brandnetel, veenbes, daslook , grove den, Helmkruid, Herderstasje, Hondsroos, Rode klaver, Lampionbloem, Mierik, Oost-indische kers,Rooibos, Ratelpopulier, Stevia,Ui, Veenbes, Witte waterkers, Zeepkruid,Zevenblad, Zuurbes,Aardappel, Camu camu,

Vitamine C of ascorbinezuur is de bekendste vitamine. Vitamine C heeft een functie als antioxidant in het lichaam en is nodig voor de vorming van bindweefsel, de opname van ijzer en het in stand houden van de weerstand.

Vitamine C zit in fruit, groente en aardappelen, met name in koolsoorten, citrusfruit, kiwi’s, bessen en aardbeien. Om vitamine C zoveel mogelijk te behouden, is het belangrijk om groente in weinig water te koken, en niet langer dan nodig is.

Bij een tekort kan verminderde weerstand, vertraagde wondgenezing en uiteindelijk scheurbuik ontstaan. Een teveel aan vitamine C kan leiden tot darmklachten of diarree

Vitamine  E

Alfalfa, Haver,Olijf, Middelste teunisbloem,

Vitamine E of Tocoferol is een in vet oplosbare vitamine. Het heeft een preventieve werking op veroudering en welvaartsziekten. Het is even als vitamine C een sterke antioxidant (het maakt vrije radicalen onschadelijk). Boven het veertigste levensjaar neemt de natuurlijke weerstand tegen vrije radicalen geleidelijk af. Vanaf deze leeftijd gebruiken steeds meer mensen extra vitamine E, vaak 40 keer de ADH. Tocoferol is ook noodzakelijk voor de vorming van rode bloedcellen en de opbouw, herstel en instandhouding van spier- en andere weefsels. Ook beschermt het meervoudige onverzadigde vetzuren die een essentiële bouwstof voor het lichaam zijn.

Symptomen bij een tekort
Geen. Bij aandoeningen van hart en vaten is meestal wel extra vitamine E nodig.

 

Therapeutisch gebruik
- Antioxidant
- Beschermt tegen zenuw aandoeningen
- Vergroot de weerstand
- Beschermt tegen hart- en vaatziekten
- Vermindert PMS-symptomen
- Behandelt huidproblemen en kaalheid
- Helpt miskramen voorkomen
- Werkt als natuurlijke vocht afdrijver
- Voorkomt verdikt littekenweefsel - uitwendig opbrengen

 

Bijzonderheden
Hoge doses kunnen giftig zijn. Neem doses hoger dan 350 mg per dag alleen onder medische begeleiding.

Dosering
De ADH van dit vitamine is 12 mg. Vitamine E is in veel vormen te verkrijgen (droog is het beste voor mensen met huidproblemen of mensen die geen olie verdragen). Dagelijkse dosering is 250 tot 280 mg, maar in sommige gevallen kan een hogere dosering geadviseerd worden. Het kan het beste ingenomen worden met een goed multi vitamine- en mineraalpreparaat. De maximale veilige dosis is 350 mg per dag.

Factoren voor verhoogd gebruik

Een dieet wat rijk is aan meervoudig onverzadigde vetzuren of een dieet arm aan vetten geeft meestal een verhoogde vitamine E behoefte. 

 

Natuurlijke bronnen

Belangrijke bronnen van vitamine E zijn: plantaardige oliën, soja bonen, broccoli, spinazie, noten, volkoren producten, eieren en margarine.

bron: kruidenvrouwtje

Vitamine A

Alfalfa , brandnetel, Lampionbloem, Witte waterkers, aardappel,

Vitamine B

Herderstasje,

Vitamine B1

Alfalfa, blauwe bes, Haver, Hondsroos, Stevia,

Vitamine B11

Brandnetel

Vitamine B2

Blauwe bes, brandnetel, Haver, Stevia,

Vitamine B3

Stevia,

Vitamine B5

Brandnetel

Vitamine B6

Alfalfa

Vitamine D

Witte waterkers,

Vitamine en mineralen

Chinese engelwortel, Groene thee, Johannisbroodboom,

Vitamine F

aardappel,

huidvitamine

Vitamine K

Alfalfa, brandnetel, Haver, Herderstasje, Hondsroos,

Vitamine P

Zwarte bes, Guldenroede, Hondsroos, Paardekastanje, Tempelboom, Wijnruit,

Vitaminen

Ginseng, rode klaver, Groene thee, Veenbes, Vlierbes,

Vruchtzuren

Zwarte bes,

Xanthofyl

Brandnetel, Stevia,

Zetmeel

Geelwortel, Canadese geelwortel,Haver, Heemst, Paardekastanje, aardappel,Kattedoorn,

Zingibaïne (koolhydraatsplitsend enzym)

Gember,

Zink

Alfalfa, Stevia, Smalle weegbree,

Zouten

Berk,

Zuren, organische

Blauwe bosbes, Donderblad, Helmkruid, Hondsroos,Wijnstok, Ronde Zonnedauw,

Zuur

Boerewormkruid, Gotu-kola,

Zwavel

Oost-indische kers,

Zwavel houdende verbindingen

Ui,