Toneelgroep Ceremonia is het geesteskind van schrijver en regisseur Eric De Volder. Van oorsprong beeldend kunstenaar, maakte De Volder zijn podiumdebuut als cabaretzanger, o.m. bij Het Belgisch Combo. In 1977 was hij mede-oprichter van de woordloze theatergroep Radeis, maar bleef er slechts eventjes lid van. Twee jaar later nam hij het initiatief tot het Etherisch Strijkersensemble Parisiana, een collectief dat anarchistisch interventietheater bracht. Met deels dezelfde mensen stichtte De Volder in 1992 Toneelgroep Ceremonia, een gezelschap dat opereert onder de vleugels van de vzw KIM (Kunst is Modder). Ceremonia tekent voor zeer beeldende voorstellingen in expressionistische vormen en kleuren, waarin vaak carnavaleske personages centraal staan. Sinds het seizoen 2001-02 wordt Ceremonia structureel gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap.

Toen Eva Bal in 1978 het Speelteater Gent oprichtte, was haar doel drieërlei: ten eerste producties creëren vóór kinderen en jongeren, ten tweede theaterateliers inrichten mét kinderen en jongeren, en ten derde gastvoorstellingen programmeren. Bij gebrek aan geld en een geschikte ruimte kon ze voorlopig slechts de eerste twee doelstellingen realiseren.
Kenmerkend voor Bals eigen voorstellingen is dat ze steeds van improvisaties rond bepaalde thema's vertrekken. Peter De Graef, Eric De Volder, Alain Platel en Rieks Swarte zijn enkele andere regisseurs die in het Speelteater actief waren.
In 1993 betrok het Speelteater een verlaten fabrieksruimte in de Blekerijstraat, de Kopergietery, waarna de naam wijzigde in Speelteater/Kopergietery. Bals droom ging hiermee in vervulling, namelijk de mogelijkheid om een kunstencentrum voor kinderen en jongeren uit te bouwen. In 2001 bleef enkel de naam Kopergietery over. Eind 2003 trok Bal zich terug als artistiek leider, Johan De Smet volgde haar op.
 

Het Nederlands Toneel Gent (NTG) werd opgericht in 1965 met als doel kwalitatief Nederlandstalig beroepstheater te creëren en te verspreiden. Dré Poppe was de eerste directeur. Na een lacune van twintig jaar kreeg Gent zo opnieuw een groot repertoiregezelschap. Het NTG nam zijn intrek in de Koninklijke Nederlandse Schouwburg Gent op het Sint-Baafsplein, een gebouw dat in de tweede helft van de 19de eeuw was opgetrokken als vaste speelplek voor het 'Nederlands Tooneel van Gent' (1871-1945).
O.m. dank zij zijn kleine en relatief jonge ploeg wist het NTG zich een tijdlang te profileren als het meest creatieve van de stadsgezelschappen. In de loop van de jaren '80 echter sloeg de verstarring toe.
Onder het directeurschap van Jean-Pierre De Decker (1997-2001) werd de spelersgroep hernieuwd, en vond het publiek opnieuw zijn weg naar de Gentse schouwburg. In 2001 fuseerde het NTG met Arca, en kreeg het gezelschap een nieuwe naam: Publiekstheater Gent. Het onverwachte overlijden van Jean-Pierre De Decker in datzelfde jaar maakte de artistieke evolutie problematisch.
Co-producties met o.a. Victoria en De Kopergietery lieten wel een nieuwe wind waaien, maar de voorbije jaren werden vooral gekenmerkt door de intensieve zoektocht naar een nieuwe artistiek leider.
In 2005 neemt Johan Simons (nu ZTHollandia) het roer over, zodat het gezelschap vol vertrouwen de toekomst tegemoet treedt.

Reeds als tiener speelde Luk De Bruyker poppentheater en richtte hij zijn eigen gezelschap op. In 1968 doopte hij het Taptoe.
In 1973 voegde Freek Neirynck zich bij de groep, en ontpopte er zich als huisschrijver. In 1978 werd hij artistiek leider. Luk De Bruyker bleef als zakelijk leider en poppenspeler. Onder invloed van Neirynck verliet Theater Taptoe de platgetreden paden van het marionettentheater en ontwikkelde het een mengvorm waarin het samenspel tussen pop en acteur centraal kwam te staan. Ook in het buitenland bleef dit niet onopgemerkt.
De doelgroep van Taptoe bestaat in de eerste plaats uit kinderen, maar het gezelschap heeft ook producties voor volwassenen op zijn repertoire.
Eind 2003 kondigde Freek Neirynck zijn afscheid aan als artistiek leider.  

Uit onvrede met de bestaande repertoiretheaters stichtte Wilfried De Langhe in 1959 het amateurgezelschap Toneelgroep Vertikaal. Vertikaal profileerde zich, naar analogie met gelijkaardige kleinschalige initiatieven elders in Vlaanderen, als een typisch kamertheater, dat veel belang hechtte aan eigentijdse dramaturgie. In 1964 betrok het gezelschap een omgebouwde bioscoop in Melle. Vanaf 1966 werd Vertikaal gesubsidieerd als semi-professioneel gezelschap, vanaf 1975 volgens het theaterdecreet als professioneel 'experimenteel gezelschap'.
In 1980 verhuisde Vertikaal naar het centrum van Gent, een verhuizing die zware gevolgen had, o.m. voor de publieksopkomst. Directeur Ronnie Commissaris zocht daarop toenadering tot het veelbelovende Antwerpse gezelschap AKT van Ivo Van Hove en Jan Versweyveld. In 1984 fuseerden Vertikaal en AKT tot Akt-Vertikaal. Drie jaar later leidde een nieuwe fusie, met Het Gezelschap van de Witte Kraai, tot de oprichting van Toneelproducties De Tijd.

In 1950 richtten een aantal studenten van de Gentse Koninklijke Toneelschool, onder wie Walter Eysselinck, Rudi Van Vlaenderen en Roger De Wilde, samen met hun leraar Dré Poppe, Toneelstudio ’50 op. Hun doel was te experimenteren met eigentijdse Vlaamse en buitenlandse stukken, en Gent opnieuw een eigen professioneel theater te bieden, een lacune die na de Tweede Wereldoorlog ontstaan was. Vanaf 1955 vond dit eerste Vlaamse kamertheater onderdak in een oude kelder in de Hoogpoort, en zo werd de Studio beter bekend als Keldertheater Arca. In die periode introduceerde Arca stukken van auteurs als Beckett en Ionesco in Vlaanderen.
In 1968 namen Jo Decaluwe en Jean-Pierre De Decker het directeurschap van Arca over. De Decker zocht in 1972 andere oorden op. Decaluwe opteerde enkele jaren later (tijdelijk) voor een nieuwe naam, Nationaal Eigentijds Teater (NET), die werd kracht bijgezet door een verhuizing naar een nieuwe ruimte in de St.-Widostraat. In de jaren '80 kende Arca een dubbele bloeiperiode, eerst met Pol Dehert en Herman Gilis, vervolgens met Jappe Claes en Jos Verbist als huisregisseurs. Op 1 juli 2001 fuseerde Arca met het NTG tot Publiekstheater Gent, en hield het op te bestaan.

Archiefbeschrijving

Het archief van Arca wordt bewaard in het AMVC-Letterhuis. Klik hier om naar de archiefbeschrijving te gaan.