Home Zoeken & Verkennen  
   Zoeken door bestanden
   Hulp bij zoeken


   Beeldfragmenten
   Geluidsfragmenten

   Reageer meteen
   Contacts

Objecten- en figurentheater in Vlaanderen

Er is een erg groot verschil tussen het traditionele poppentheater en het vernieuwde figurentheater dat zich in Vlaanderen sinds de jaren 1970 langzaam ontwikkelt. Je denkt bij poppen in theater onmiddellijk aan poppenkast, aan sprookjes en volks vermaak, aan kinderen en educatie, enz.
De eerste vernieuwing lag op het vormelijke, het technische vlak. Het opentrekken van de kast naar het hele podium en de manipulator die mede-acteur wordt zijn de belangrijkste eerste stappen in een proces. De jaren 1980 brachten een nieuwe emancipatie: de Nederlander Jozef van den Berg zorgde voor een breuk door pop en acteur op gelijke voet te plaatsen. Hij sloeg resoluut de weg in van theater (met poppen). Ook het interdisciplinaire karakter van objecten- en figurentheater kwam naar voren, waarbij het poppentheater input kreeg vanuit de beeldende en platische kunsten.
Het hedendaagse figurentheater in Vlaanderen is misschien te omschrijven als 'theater dat gebruik maakt van poppen, figuren, objecten, acteurs, woord en beeld'. Je vindt gezelschappen die de manipulatie, de technische vaardigheden van het poppenspel centraal stellen, en gezelschappen die hun aandacht vooral richten op de inhoud en het acteerspel. Daarnaast zijn er ook gezelschappen als het Alibi Collectief, waar Pat Van Hemelrijck grenzen doorbreekt door de integratie van andere kunstdisciplines.

Beknopte bibliografie - klik hier

Dossiers rond het thema "objecten- en figurentheater"
Froe Froe

Theater Froe Froe ontstond in 1984 uit Figurentheater Black Out, een initiatief van de broers Marc en Jan Maillard. Een poppentheater pur sang wou Froe Froe niet zijn, vandaar de keuze om zich als jeugdtheater tout court te profileren. Onder leiding van Marc Maillard ontwikkelde Froe Froe een eigen gezicht, dat sterk bepaald wordt door de originele vormgeving van poppen en decor en de interactie tussen poppen en acteurs, live muziek, videomateriaal, enz. Omwille van het uitblijven van subsidies en de daarmee gepaard gaande financiële besognes gaf Maillard er in 1992 de brui aan. Froe Froe werd daarop omgevormd tot Blauw Vier, een jeugdtheatergezelschap onder leiding van Greet Vissers en Jo Roets. In 1997 besliste Maillard Froe Froe nieuw leven in te blazen, in de vorm van een vast samenwerkingsverband met het Koninklijk Jeugdtheater/HetPaleis.
 

  lees meer

MSPT/De Maan

De geschiedenis van Figurentheater De Maan gaat terug tot 1948, toen Jef Contryn in Mechelen poppentheater Hopla oprichtte. In 1965 ging Hopla een samenwerkingsverband met de Stad Mechelen aan. Hieruit ontstond het Mechels Stadspoppentheater (MSPT). Het MSPT bracht vrij conventioneel poppentheater, maar was op technisch gebied wel altijd vooruitstrevend. In 1977 nam Jefs zoon Louis Contryn de leiding van het gezelschap over.
In 1993 werd het MSPT structureel erkend en gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap. Willem Verheyden nam in 1997 het roer over, en wijzigde de naam in Figurentheater De Maan. Stilaan hertekent hij ook de artistieke koers van het gezelschap.
Naast het MSPT ontwikkelde de familie Contryn nog vele andere initiatieven met betrekking tot het poppenspel. Zo richtte Louis Contryn in 1970 de School voor Poppenspel op.

  lees meer

Theater Taptoe

Reeds als tiener speelde Luk De Bruyker poppentheater en richtte hij zijn eigen gezelschap op. In 1968 doopte hij het Taptoe.
In 1973 voegde Freek Neirynck zich bij de groep, en ontpopte er zich als huisschrijver. In 1978 werd hij artistiek leider. Luk De Bruyker bleef als zakelijk leider en poppenspeler. Onder invloed van Neirynck verliet Theater Taptoe de platgetreden paden van het marionettentheater en ontwikkelde het een mengvorm waarin het samenspel tussen pop en acteur centraal kwam te staan. Ook in het buitenland bleef dit niet onopgemerkt.
De doelgroep van Taptoe bestaat in de eerste plaats uit kinderen, maar het gezelschap heeft ook producties voor volwassenen op zijn repertoire.
Eind 2003 kondigde Freek Neirynck zijn afscheid aan als artistiek leider.  

  lees meer

De Spiegel

In 1965 richtte Felix (Fé) Van Ransbeeck in Kontich De Spiegel op. Van traditioneel handpoppentheater veranderde De Spiegel langzaam van koers richting vernieuwing. Halfweg de jaren ’80 nam Karel Van Ransbeeck, Fés jongste zoon, de artistieke leiding over, al bleef het in de jaren die daarop volgden, vrij rustig rond De Spiegel. Daar kwam eind jaren '90 verandering. Voortaan richt het gezelschap zich niet alleen maar tot kinderen, maar ook tot volwassenen. Naast van poppen maakt het ook van objecten gebruik. Sinds 2001 wordt De Spiegel structureel erkend en gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap als muziektheater.


  lees meer

Theater Propop
Theater Propop werd halfweg de jaren ’70 door Ruud Alles en Hilde Vleugels opgericht als vormingstheater voor jongeren. Aanvankelijk speelde het gezelschap maatschappelijk geëngageerde producties in tenten of op straat, om na tien jaar onderdak te vinden in een eigen theaterzaal in Turnhout. Het doelpubliek was intussen verschoven van jongeren naar kleuters en jongere kinderen. Momenteel maakt Theater Propop nog steeds producties die vertrekken vanuit een grote sociale bewogenheid. Daarbij incorporeert het, naast poppenspel, steeds meer andere disciplines als muziek en mime.
 
  lees meer


© 2003 Vlaams Theater Instituut | | info@vti.be